Του Σήφη Βαλυράκη, πρώην Υπουργού
Ελληνοτουρκικά: Έχουν ήδη ξεκινήσει διερευνητικές συνεννοήσεις της Αθήνας με την Άγκυρα με σκοπό τον καθορισμό μιας ατζέντας, ημερήσιας διάταξης, Ελληνοτουρκικού διαλόγου.
Είναι ουτοπικό βέβαια να πιστέψει κανείς πως η Τουρκία ενδιαφέρεται για ειλικρινή διάλογο, η για δίκαιη επίλυση, με βάση το διεθνές δίκαιο, των όποιων διαφορών της με την Ελλάδα, για την οριοθέτηση των θαλάσσιων οικονομικών ζωνών. Είναι απορίας άξιο το πως θα προχωρήσει μια τέτοια διερεύνηση, όταν η Τουρκία δεν δέχεται την σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας. Σε κάθε περίπτωση πως θα ξεκινήσουν μέτρα «οικοδόμησης εμπιστοσύνης» με ενεργή την απειλή πολέμου (Casus belli) της Τουρκίας αν η Ελλάδα ασκήσει το νόμιμο δικαίωμα, της επέκτασης των χωρικών της υδάτων στο Αιγαίο;
Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ότι η Τουρκία επιδιώκει δια της βίας και της απειλής της, την επιβολή και την προώθηση των σχεδιασμών της σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου άρα χρησιμοποιεί τον Ελληνοτουρκικό διάλογο σήμερα ως τακτικό μέσο για να κερδίσει χρόνο.
Η Αθήνα οφείλει να ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι δεν προσφέρεται ως αρνίον επί σφαγή. Πρέπει να κάνει απόλυτα σαφές ότι, είναι αποφασισμένη σε μακρόπνοο αμυντικό ανταγωνισμό με την επιτιθέμενη Τουρκία.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ έλεγε, «Να μιλάς απαλά και να κουβαλάς ένα μεγάλο ρόπαλο», είχε δίκιο. Αυτήν την φιλοσοφία βέβαια την είχε ήδη αναλύσει επί μακρόν ο καθ’ ημάς Θουκυδίδης αρκετούς αιώνες πριν. Η Ελληνική πλευρά προσπαθεί μεν να έχει ένα ήρεμο διάλογο με την Τουρκία, είναι εμφανές όμως το ότι, λείπει από την Ελλάδα σήμερα, ένα «μεγαλύτερο ρόπαλο».
Δεν είναι δυνατόν να μένουν απροστάτευτα τα δικαιώματα της Ελληνικής μειονότητας της Ανατολικής Θράκης, της Κωνσταντινούπολης κλπ, συμβατικά προστατευόμενης, εθνικής μειονότητας που έχει αποδεκατιστεί από τους ανελέητους τουρκικούς διωγμούς.
Η τουρκική στρατιά του Αιγαίου, διαθέτει στόλο αποβατικών σκαφών και αποτελεί μόνιμη απειλή ενάντια στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Η στρατιά αυτή επιβάλλεται να διαλυθεί και να δημιουργηθεί αποστρατικοποιημένη ζώνη στην ενδοχώρα 500 τουλάχιστον χιλιομέτρων από τα τουρκικά παράλια.
Η Τουρκία επιδιώκει να επεκτείνει αυθαίρετα την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της (ΑΟΖ), μέχρι την ΑΟΖ της Αιγύπτου, παραβιάζοντας την ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ (Χάρτης της Σεβίλλης). Η Ελλάδα οφείλει να μεταθέσει το «σύνορο» αντιπαράθεσης της με την Τουρκία από το Καστελόριζο στην Κύπρο. Να βάλει ψηλά στις προτεραιότητες της τα ζητήματα της Κύπρου που δεν διίστανται από τα δικά της.
Η παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου δεν μπορεί να παράξει νόμιμα αποτελέσματα η να εξασφαλίσει «δικαιώματα» στην Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει ασφυκτικά πιεστική για το θέμα της ουσιαστικής καταδίκης της Τουρκίας για την συστηματική και κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους μέλους της Ε.Ε. της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι ανακόλουθο η ίδια η Ε.Ε. Να κινητοποιείται για την Ουκρανία πχ. αλλά να μένει αδρανής για την Κύπρο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να ξεκινήσει διαδικασίες ανασυγκρότησης Στρατηγικής Ενιαίου Αμυντικού Χώρου με την Κύπρο και να απαιτήσει άμεσα, σύντομο χρονοδιάγραμμα αποχώρησης από την μεγαλόνησο των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής.
Η Αθήνα θα πρέπει να θεσμοθετήσει άμεσα νέο κυβερνητικό θεσμό το «Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας» για την επεξεργασία στρατηγικών που αφορούν τα εθνικά θέματα. Απαιτείται επίσης Ολοκληρωμένο Σύστημα Πληροφοριών για να ενταχθούν και να συντονιστούν από ενιαίο εθνικό φορέα όλες οι επιμέρους υπηρεσίες πληροφοριών (ΕΥΠ, Κρατική Ασφάλεια, Α2 δεύτερα γραφεία κλπ).
Η αγορά γαλλικών αεροσκαφών Rafale, η ενίσχυση της πολεμικής αεροπορίας καθώς και ο εκσυγχρονισμός των φρεγατών και η απόκτηση νέων, τορπιλών κλπ για την ενίσχυση του πολεμικού μας ναυτικού, αποτελούν σημαντικές κινήσεις αναβάθμισης της ελληνικής αποτροπής και θα αποτελέσουν πολύτιμο απόκτημα για τις ένοπλες δυνάμεις μας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντική η αναδιοργάνωση του στρατού ξηράς σε δομή και ποιότητα εξοπλισμού, με στόχευση τις αδυναμίες της «απέναντι πλευράς». Χρειάζεται ενίσχυση και αναβάθμιση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων αλλά και εφοδιασμός, με χαμηλού κόστους, έξυπνα σύγχρονα συστήματα, πολλαπλασιαστικά της ισχύος του στρατού ξηράς (νέες τεχνολογίες και μέσα για την συλλογή πληροφοριών, ελαφρά αντιαρματικά, ρουκετοβόλα, sniper κλπ.)
Πιστεύω επίσης πως τώρα είναι ώρα να συγκροτηθεί σύγχρονη πολιτοφυλακή, στο πλαίσιο παλλαϊκής άμυνας, στις περιφέρειες που έχουν εξωτερικά σύνορα (Κρήτη, νησιά, Β Ελλάδα κλπ). Θα είναι ιδιαίτερα πολύτιμη η πλήρης αξιοποίηση του δυναμικού των εφέδρων αξιωματικών σε αυτή την προσπάθεια. Στις ένοπλες δυνάμεις υπηρετούν ειδικοί αξιωματικοί με εκπαίδευση ανορθόδοξου πολέμου που μπορούν να βοηθήσουν την πολιτική ηγεσία στην κατάρτιση μιας τέτοιας στρατηγικής.
Συμπεραίνοντας πιστεύω πως η πολύχρονη τακτική κατευνασμού, αποθράσυνε την Τουρκία και πυροδότησε την επιθετικότητα της Άγκυρας. Όσο πιο απειλητικό είναι το «Ελληνικό ρόπαλο» τόσο μειώνονται η πιθανότητες μιας αναγκαστικής, δραστικής χρησιμοποίησης του και ταυτόχρονα αυξάνονται οι πιθανότητες ενός ουσιαστικού και ειρηνικού διαλόγου με την Τουρκία.
Πηγή: www.militaire.gr