Ελληνοτουρκικά: Γιατί Ελλάδα και Κύπρος δεν μίσθωσαν ερευνητικό σκάφος το οποίο με την προστασία του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού και λοιπών συμμαχικών πλοίων, Γαλλικών λόγου χάρη, να διεξάγει ανάλογες έρευνες στην Ελληνική και Κυπριακή υφαλοκρηπίδα; Τι θα έκανε τότε η Τουρκία; Θα επιχειρούσε να το βυθίσει; Πολύ αμφιβάλλω για αυτό. Χρόνο για να προβούν σε αυτή την κίνηση Ελλάδα και Κύπρος είχαν και έχουν.
Είναι αντιληπτό ότι η Τουρκία μέσω των «περιπλανήσεων» των ερευνητικών της πλοίων στην Ελληνική και Κυπριακή υφαλοκρηπίδα, οριοθετεί τις διεκδικήσεις της με βάση το όραμα του Ερντογάν, αυτό της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Αυτή η ενέργειά της έχει επίσης ως σκοπό, αφενός η Τουρκία να διεξάγει έρευνες για την ύπαρξη ή όχι εκμεταλλεύσιμου κοιτάσματος υδρογονάνθρακα στην ευρύτερη περιοχή μεταξύ Καστελορίζου-Κρήτης-Κύπρου, αφετέρου να αποκόψει τη θαλάσσια συνέχεια της Ελληνικής με την Κυπριακή ΑΟΖ, οι οποίες βάση του «χάρτη της Σεβίλλης», «συνορεύουν».
Εάν φυσικά διαπιστώσει η Τουρκία ότι υπάρχει τέτοιο κοίτασμα τότε το επόμενο βήμα της θα είναι να στείλει γεωτρύπανο στην περιοχή.
Εάν όχι τότε θα διατυμπανίζει στην Διεθνή κοινότητα ότι επιθυμεί ως διαλλακτική χώρα να προσέλθει σε συνομιλίες για την οριοθέτηση της ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας μαζί μας, θέτοντας όμως στο «πακέτο συνομιλιών» και όλες τις παράνομες διεκδικήσεις σε βάρος μας.
Η περίπτωση κοινού ερευνητικού σκάφους Ελλάδας-Κύπρου
Το μείζον ερώτημα που τίθεται είναι γιατί η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έπραξαν ανάλογη ενέργεια με την Τουρκία;
Δηλαδή γιατί Ελλάδα και Κύπρος δεν μίσθωσαν ερευνητικό σκάφος το οποίο με την προστασία του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού και λοιπών συμμαχικών πλοίων, Γαλλικών λόγου χάρη, να διεξάγει ανάλογες έρευνες στην Ελληνική και Κυπριακή υφαλοκρηπίδα;
Τι θα έκανε τότε η Τουρκία; Θα επιχειρούσε να το βυθίσει; Πολύ αμφιβάλλω για αυτό.
Χρόνο για να προβούν σε αυτή την κίνηση Ελλάδα και Κύπρος είχαν και έχουν, αφού ο Ερντογάν μας είχε προειδοποιήσει με κινήσεις και δηλώσεις του για τις μελλοντικές προθέσεις του.
Επιπλέον μια τέτοια κίνηση από Ελλάδα και Κύπρο θα καταδείκνυαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ότι οι δύο χώρες εμπράκτως αμφισβητούν τις τουρκικές ενέργειες εντός της υφαλοκρηπίδας τους, ενώ παράλληλα θα πραγματοποιούσαν έρευνα για την ύπαρξη εκμεταλλεύσιμου κοιτάσματος υδρογονάνθρακα σε αυτήν.
Επίσης μια τέτοια ενέργεια από Ελλάδα και Κύπρο με βάση τον «χάρτη της Σεβίλλης» θα έδινε «πρακτική υπόσταση» σε αυτόν και όχι απλά θεωρητική όπως τώρα.
Τέλος θα ωθούσε την ΕΕ να λάβει σαφή θέση υπέρ μας, στην περίπτωση εκείνη που η Τουρκία απειλούσε εκβιαστικά, ότι θα ενεργούσε «δυναμικά» για την απομάκρυνση του Ελληνοκυπριακού ερευνητικού σκάφους.
Σε κάθε περίπτωση, το χειρότερο σενάριο για Ελλάδα και Κύπρο θα ήταν με διεθνή παρέμβαση, του ΝΑΤΟ λόγου χάρη που είναι υπέρμαχο της τακτικής των ίσων αποστάσεων μεταξύ συμμάχων, ή της ΕΕ-ΗΠΑ να απομακρυνθούν από την περιοχή το Ελληνοκυπριακό ερευνητικό σκάφος αλλά και τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη, χωρίς να επιχειρείται η επιβολή τετελεσμένων από την Τουρκία.
Ελληνοτουρκικά: Η Τουρκία επιχειρεί να αποκόψει τη συνέχεια Ελληνικής και Κυπριακής ΑΟΖ
Επανέρχομαι στο γεγονός ότι η Τουρκία θα θελήσει μέσω της οριοθέτησης της ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδας μαζί μας στη ΝΑ Μεσόγειο, να διασπάσει τη συνέχεια της Ελληνικής με την Κυπριακή ΑΟΖ , βάζοντας την τουρκική ΑΟΖ μεταξύ τους προκειμένου να τις διαχωρίσει.
Η Ελληνική με την Κυπριακή ΑΟΖ γειτνιάζουν λόγω του συμπλέγματος των νήσων του Καστελόριζου.
Με μειωμένη επήρεια του Καστελόριζου στην χάραξη της ΑΟΖ μας με την Τουρκία, η Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ δεν θα γειτνιάζουν, αφού θα υπάρχει μεταξύ τους η Τουρκική ΑΟΖ.
Έτσι θα διακόπτεται και η θαλάσσια συνέχεια Ελλάδας και Κύπρου και συνεπώς το «Ενιαίο αμυντικό δόγμα» δεν θα υφίσταται, αλλά θα μπεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Παράλληλα θα υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της Ελλάδας ως εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου.
Ουσιαστικά θα μιλάμε για οριστική αποκοπή της Κύπρου από την Ελλάδα
Αυτό θα ήταν απαράδεκτο και θα πρέπει να αποτελέσει όντως «κόκκινη γραμμή» για Ελλάδα και Κύπρο.
Αυτόν τον ρόλο της εγγυήτριας δύναμης της Κύπρου, τον προτάσσει η Τουρκία συνεχώς προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα που πράττει στο όνομα των τουρκοκυπρίων.
Η Τουρκία εσχάτως παρενέβη δραστικά στις εκλογές του ψευδοκράτους με αποτέλεσμα τη νίκη του ανθρώπου του Ερντογάν του σκληροπυρηνικού Τατάρ, ο οποίος είναι υπέρ της λύσης των δύο κρατών, αυτών του Ελληνοκυπριακού και Τουρκοκυπριακού κράτους αντίστοιχα.
Στόχος της Τουρκίας είναι κατά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου η κατάργηση στην πράξη της Κύπρου ως ανεξάρτητο κράτος και ο διαμοιρασμός των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη βάση των δύο κρατών.
Ελληνοτουρικκά: Οι συμφωνίες για ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο
Ας δούμε τώρα τις δύο πρόσφατες συμφωνίες μας με Ιταλία και Αίγυπτο αναφορικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας μαζί τους
Ιστορικά έχει αποδειχθεί αναφορικά με διακρατικές συμφωνίες ή συνθήκες, ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες». Κοινώς υπάρχουν σημειώσεις, υποσημειώσεις, αστερίσκοι στο κάτω μέρος ή στο περιθώριο του κυρίως κειμένου που υπάρχουν οι καίριες προβλέψεις της συμφωνίας ή συνθήκης.
Η παραπάνω έκφραση, ίσως εμπεριέχει τη «λύση» στο πρόβλημα διευθέτησης της ΑΟΖ μας με την Τουρκία.
Παρακολουθώντας τις λεπτομέρειες των δύο συμφωνιών μας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με Ιταλία και Αίγυπτο, διαπιστώνουμε κάτι κοινό.
Και στις δύο περιπτώσεις η ΑΟΖ καθορίστηκε με συντεταγμένες όπως ακριβώς προβλέπεται στο κυρίως κείμενο, πλην όμως υπάρχει ένα «παράθυρο» το οποίο ουσιαστικά καταργεί την οριοθέτηση με την αυστηρή έννοια της. Και εξηγώ:
Στην μεν περίπτωση οριοθέτησης της ΑΟΖ μας με την Ιταλία, δίνεται η δυνατότητα αλίευσης στα ιταλικά αλιευτικά σκάφη σε μερικά σημεία εντός της ελληνικής ΑΟΖ.
Συνεπώς ναι μεν η ΑΟΖ μας έχει καθορισμένα όρια, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει σε κάποια σημεία αυτά που γράφονται στη συνθήκη, αφού επιτρέπει την οικονομική εκμετάλλευση των Ιταλών εντός της ΑΟΖ μας.
Στην περίπτωση οριοθέτησης της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, στο άρθρο 2 της «Συμφωνίας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ των 2 κρατών» αναγράφεται:
«Σε περίπτωση που υπάρχουν φυσικοί πόροι, συμπεριλαμβανομένης της λεκάνης υδρογονανθράκων, οι οποίοι εκτείνονται από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη ενός Μέρους στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη του άλλου Μέρους, τα δύο Μέρη θα συνεργαστούν προκειμένου να επιτύχουν συμφωνία ως προς τους τρόπους εκμετάλλευσης αυτών των πόρων.
Δηλαδή ναι μεν η ΑΟΖ μας έχει καθορισμένα όρια, αλλά προκειμένου για λεκάνη υδρογονανθράκων που θα υπάρχει στο δική μας ΑΟΖ θα έχει λόγο για τον τρόπο εκμετάλλευσης της και συνεπώς οικονομικό όφελος και η Αίγυπτος.
Αυτό μου μοιάζει σαν το win-win των ΗΠΑ ή το kazan-kazan των Τούρκων.
Επίσης τι σημαίνει ο όρος «λεκάνη υδρογονανθράκων» και πως θα ερμηνευθεί, γεωλογικά ή πολιτικά;
Για παράδειγμα κάλλιστα θα μπορούσε να ισχυριστεί η Αίγυπτος, υποθετικά μιλάμε, ότι ένα κοίτασμα υδρογονανθράκων που θα βρεθεί εντός ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης, ανήκει σε μία ευρύτερη λεκάνη υδρογονανθράκων και συνεπώς βάσει του άρθρου 2 που προαναφέραμε, έχει λόγο για τον τρόπο εκμετάλλευσης του και συνεπώς οικονομικό όφελος.
Επιπλέον η παρούσα συμφωνία συνιστά μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, αφού δεν περιλαμβάνει ανατολικότερα ου 28ου μεσημβρινού, καμία οριοθέτηση ΑΟΖ και συνεπώς δεν υφίσταται χάραξή της αναφορικά με την ανατολική Ρόδο και το σύμπλεγμα Καστελόριζου.
Επίσης γίνεται μνεία και πρόβλεψη για τυχόν μελλοντική οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας και της Αιγύπτου με τρίτο κράτος όπως πχ Τουρκία, Κύπρο, Λιβύη κλπ, ότι προτού καταλήξει σε τελική συμφωνία είτε η Ελλάδα, είτε η Αίγυπτος με το τρίτο κράτος θα ενημερώσουν και θα διαβουλευθούν η μία την άλλη.
Στα άρθρα 1(α), 1(δ) και 1(ε) αναγράφονται συγκεκριμένα τα παρακάτω:
Άρθρο 1(α). «Με την παρούσα Συμφωνία ορίζεται μερική θαλάσσια οριοθετική γραμμή μεταξύ των δύο Μερών. Η ολοκλήρωση της οριοθέτησης θα λάβει χώρα, όπου αρμόζει, μέσω διαβουλεύσεων μεταξύ των δύο Μερών πέραν του σημείου (Α) και του σημείου (Ε) σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο»
Άρθρο 1(δ). «Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του σημείου (Α) μπορεί να αναθεωρηθούν προς τα Ανατολικά και του σημείου (Ε) προς τα Δυτικά, με συμφωνία μεταξύ των δύο Μερών σε περίπτωση μελλοντικής οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με άλλα ενδιαφερόμενα γειτονικά κράτη, υπό την προϋπόθεση ότι η αναθεώρηση περιορίζεται στην περίπτωση αυτή στο σημείο (Α) προεκτεινόμενο προς τα Ανατολικά και στο σημείο (Ε) προεκτεινόμενο προς τα Δυτικά.
Άρθρο 1(ε). «Μη θιγομένης της διάταξης του άρθρου 1(δ) εάν οποιοδήποτε από τα δύο Μέρη διεξάγει διαπραγματεύσεις με σκοπό την οριοθέτηση της Αποκλειστικής του Οικονομικής Ζώνης με άλλο κράτος που μοιράζεται με τα δύο Μέρη τις θαλάσσιες ζώνες τους, το Μέρος αυτό, προτού καταλήξει σε τελική συμφωνία με το τρίτο κράτος θα ενημερώσει και θα διαβουλευθεί με το άλλο Μέρος»
Ας έρθουμε τώρα στο θέμα της ΑΟΖ του Καστελόριζου και της οριοθέτησής της με την Τουρκία, το οποίο αποτελεί και την «καυτή πατάτα»
Έχοντας ως δεδομένη την ανάλυση των δύο ανωτέρω συμφωνιών μας με Ιταλία και Αίγυπτο, θα μπορούσαμε να προβούμε σε οριοθέτηση της ΑΟΖ μας με την Τουρκία, με τον όρο ότι σε περίπτωση ανεύρεσης υδρογονανθράκων προς εκμετάλλευση στην ΑΟΖ του ενός εκ των δύο, τότε να υπάρχει πρόβλεψη ότι τα δύο κράτη θα συνεργαστούν, προκειμένου να επιτύχουν συμφωνία ως προς τους τρόπους εκμετάλλευσης αυτών των πόρων και συνεπώς να έχει η Τουρκία οικονομικό όφελος, κατά τα πρότυπα του άρθρο 2 της Συμφωνίας μας με την Αίγυπτο που αναλύσαμε παραπάνω;
Αυτό είναι ή δεν είναι η επιτομή του win-win των ΗΠΑ ή το kazan-kazan των Τούρκων; Μία τέτοια εξέλιξη θα είχε την υποστήριξη της Γερμανίας, της ΕΕ αλλά και των ΗΠΑ.
Επίσης η μερική επήρεια των νησιών μας στη χάραξη της ΑΟΖ μας με την Αίγυπτο, την οποία και αποδεχθήκαμε, υπογράφοντας τη Συμφωνία μαζί της, αποτελεί ή όχι ισχυρό όπλο και παρακαταθήκη για την Τουρκία, ακόμη και στην πολύ απίθανη για εμένα περίπτωση που η Τουρκία δεχθεί να πάει στη Χάγη προκειμένου να επιλύσει την διαφορά που έχουμε για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα;