Ελληνοτουρκικά: Τι συνέβη επί 35 μέρες στο Αιγαίο με το Oruc Reis. Tο πρώτο έμπρακτο μεταπολεμικό τετελεσμένο της Τουρκίας επί ελληνικής επικράτειας
Όπως αναφέρει η σελίδα geoeurope.org Η Τουρκία είναι ξεκάθαρο, πλέον, και στον πιο δύσπιστο παρατηρητή οπουδήποτε στον Κόσμο, ιδιαίτερα στην Ευρώπη και την Αμερική, αποτελεί την πιο ενεργή στις σημερινές συνθήκες αναθεωρητική δύναμη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τουρκία: Έφυγε και το Μπαρμπαρός από την Κύπρο – Κατάλαβαν τι έλεγε η Ε.Ε.
Δηλαδή, μία δύναμη που στοχεύει και δρα για την αλλαγή και την επαναχάραξη των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Και ταυτόχρονα, μια δύναμη που εννοεί τον εαυτό της και του αναθέτει ρόλο ως ισχυρή δύναμη στο διεθνές σύστημα.
Ενεργά αναθεωρητική με την έννοια ότι εφαρμόζει στην πράξη με στρατιωτικά μέσα την επιβολή στο πεδίο καταστάσεων που ισοδυναμούν με αλλαγή συνόρων.
- Εκτός από την κατοχή του 38% των εδαφών της Κύπρου χώρας-μέλους της ΕΕ και του ΟΗΕ,
- κατέχει σήμερα ζώνη 38 χιλιομέτρων στη Βόρεια Συρία κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων,
- έχει εισβάλει και διατηρεί στρατεύματα στο Βόρειο Ιράκ (σε περιοχές με αμιγή κουρδικό πληθυσμό),
- διατηρεί, μέσω διαρκών ανανεώσεων, δύο γεωτρύπανα και ναυτικές δυνάμεις στην κυπριακή ΑΟΖ επί ενάμιση σχεδόν χρόνο,
- έχει εγκαταστήσει και διατηρεί δυνάμεις (μισθοφορικές-τζιχαντιστικές και δικές της) στο τμήμα της Λιβύης του Σάρατζ καταπατώντας το εμπάργκο του ΟΗΕ, καταλύοντας προκλητικά το σχέδιο «Ειρήνη» της ΕΕ, προσαρτώντας παράνομα θαλάσσιες εκτάσεις που δεν της ανήκουν (τουρκολυβικό σύμφωνο).
Αν προστεθούν οι πολύ στενές σχέσεις με το Κατάρ και το Σουδάν, καθώς και οι άλλες σχέσεις με ισλαμικά (σουνιτικά) καθεστώτα και με ισλαμικά ριζοσπαστικά κινήματα στην ευρύτερη περιοχή, μπορούμε να διαμορφώσουμε τηνεικόνα ενός συμπαγούς συσχετισμού που έχει και προωθεί συγκεκριμένους στόχους πέρα από τον άμεσα ορατό ορίζοντα.
Oruc Reis : Tο πρώτο έμπρακτο μεταπολεμικό τετελεσμένο της Τουρκίας επί ελληνικής επικράτειας
Η Τουρκία έχει ήδη στραφεί ενεργά εναντίον της Ελλάδας. Εισήλθε σε ύδατα της επικράτειάς της, ασκώντας επ΄ αυτών και στα υποθαλάσσια μέρη τους δραστηριότητες (έρευνες, περιπολίες, απειλητική διάταξη δυνάμεων)σαν να ήταν δική της επικράτεια!
Αυτό συνέβη με το Oruc Reis και τις ναυτικές και αεροναυτικές δυνάμεις της από την 10η Αυγούστου 2020 μέχρι σήμερα την επιστροφή του πίσω στην Αττάλεια.
Αυτή η επί χρόνια σχεδιασμένη, διεθνώς ανακοινωμένη και ενώπιον όλων πραγματοποιημένη ενέργεια της Τουρκίας, – που ας τονισθεί, ότι πέρα από ορισμένες χαμηλής έντασης ελληνικές στρατιωτικές ανταπαντήσεις (φρεγάτα «Kemal Reis», αεροπορικά lockings), δεν έτυχε πραγματικής επί του πεδίου αποτροπής -, αποτελεί το πρώτο έμπρακτο μεταπολεμικό τετελεσμένο της Τουρκίας επί ελληνικής επικράτειας.
Το γεγονός αυτό, του Αυγούστου 2020, των 35 ημερών, θα αποτελέσει ένα ιστορικό αρνητικό ορόσημο. Ποιοτικά βαρύτερο και πιο αρνητικό από το γκριζάρισμα των Ιμίων.
Η διεκδικήσεις της Τουρκίας και το status έχουν κλιμακωθεί, έχουν αλλάξει επίπεδο. Νέος ιστορικός κύκλος έχει ανοίξει.
Σημειώνουμε, συναφώς, ότι εκείνοι που κόπτονταν ως βαθείς γνώστες της τουρκικής γεωστρατηγικής, μέσω και της ανάγνωσης τουρκικών εντύπων με χρήση και του προτερήματος τους, της γνώσης της τουρκικής γλώσσας, οφείλουν να είναι προσεκτικοί.
Εκτιμούσαν από «πληροφορίες» και με αναλύσεις τους, την εκτόνωση της τουρκικής επιθετικότητας στις 13 Αυγούστου 2020, ενώ, ακριβώς, τότε η Τουρκία ετοίμαζε τον νέο κύκλο επιθετικών κινήσεών της στο Αιγαίο, που πραγματοποίησε σχεδόν αμέσως μετά!
Ούτε μπορούν, πλέον, να έχουν σοβαρή βάση τα (μυθ)ιστορήματα περί ποντιακής καταγωγής του Ερντογάν ή/και του νέου τούρκου δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, που παραπλανούν και συσκοτίζουν συναισθηματικά –και πάντως λανθασμένα- την σκληρή μπροστά μας πραγματικότητα.
Η άποψη ορισμένων ότι οι θαλάσσιες περιοχές στις οποίες κινήθηκε ο στόλος της Τουρκίας και το Oruc Reis αποτελούν εν δυνάμει ελληνική επικράτεια και όχι αναγνωρισμένη ελληνική επικράτεια αποτελεί ακριβώς το επιχείρημα της Τουρκίας, είναι η άποψη της Τουρκίας που εκφωνούν και υποστηρίζουν, – αλοίμονο! -, και ελληνικά χείλη!
Είναι καταφανές ότι η Αθήνα, με αυτές τις απόψεις, δεν χρειάζεται να πάει σε κανένα διάλογο με την Τουρκία, μπορεί να προσχωρήσει απευθείας στα σχέδια που ήδη της έχουν ετοιμάσει «φίλοι και εταίροι» (ΝΑΤΟ – ΗΠΑ & Γερμανία) που διαμοιράζουν Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, θεωρώντας βάσιμες τις τουρκικές απαιτήσεις.
Αλλά, τότε, ας σκεφθούν και πώς θα το εφαρμόσουν, πώς θα το πουν όλο αυτό, στον τελικό και απαράγραπτο Εγγυητή και Φύλακα, τον Ελληνικό Λαό!…
Σε πρώτο στάδιο, οι απόψεις νομιμοποίησης των διεκδικήσεων της Τουρκίας, έχουν γίνει και ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία η στάση της Τουρκίας δεν χαρακτηρίσθηκε ως επιθετική και παράνομη ενέργεια αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, ως «προκλητική». Ταυτόχρονα, ο Ζοζέπ Μπορέλ, ευρωπαίος εκπρόσωπος (=και δικός μας;) των Εξωτερικών Υποθέσεων, χαρακτήρισε, κατά ανήκουστο τρόπο, όλες οι παραπάνω ενέργειες «ναυτικές κινητοποιήσεις»!
Χρειάζεται, να υπογραμμίσουμε, ξανά (και ξανά) τα θεμελιώδη.
Αν τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, αν τα ελληνικά νησιά έχουν ΑΟΖ, αν το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο διαρκώς επικαλείται η Αθήνα, παρέχει και θεμελιώνει το δικαίωμα των 12 μιλίων στα χωρικά ύδατα (με ταυτόχρονη υιοθέτηση της «μέσης γραμμής») και την αντίστοιχη κυριαρχία των 12 μιλίων στον εναέριο χώρο, τότε, όπως και ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του πρωθυπουργού, αντιναύαρχος Α. Διακόπουλος παραδέχθηκε, όπως και δεκάδες έγκυροι αναλυτές και εξειδικευμένοι νομικοί κατέθεσαν, το Oruc Reis παραβίασε συστηματικά και επί σειρά ημερών (35 ημέρες) την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Ελλάδας υπό την προστασία του τουρκικού στόλου που ενεργούσε απειλητικά προς τις Ελληνικές Δυνάμεις.
Και γα να έχουμε μια συγκεκριμένη εικόνα, απέναντι κι σ΄ εκείνα τα απίθανα ότι ο θόρυβος των μηχανών των πολεμικών πλοίων δεν επέτρεπε τις έρευνες βυθού, σημειώνουμε ότι το Oruc Reis έχει συλλέξει δεδομένα από 3.525 τετραγωνικά χιλιόμετρα (θαλάσσια έκταση που αντιστοιχεί σε μια επιφάνεια ισοδύναμη με το νομό Κοζάνης)! Ενώ το Yavuz και το Barbaros συνεχίζουν στην ΑΟΖ της Κύπρου!
Αυτή είναι η αλήθεια.
Δικαιώματα, που δεν ασκούνται και δεν υποστηρίζονται εμπράκτως, ιδιαίτερα απέναντι σε όποιον επιθετικά τα αμφισβητεί και τα καταπατά, ατονούν και χάνονται…
Θα μπορούσαμε να το πούμε κι αλλιώς: για να αποκτήσουμε ένα μέτρο σύγκρισης. Η Ελλάδα μπορεί να πραγματοποιήσει ό,τι ακριβώς και η Τουρκία στις περιοχές και ανατολικότερα των περιοχών όπου έδρασε το Oruc Reis, συνοδευόμενο από δυνάμεις του Ελληνικού πολεμικού ναυτικού; Δηλαδή, να πραγματοποιήσει έρευνες επί 35 μέρες;
Η Ελλάδα, στην εν ΄΄δυνάμει ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα΄΄(κατά την έκφραση ορισμένων των Αθηνών), ανατολικά του Καστελόριζου και στα συνορεύοντα σημεία με την κυπριακή ΑΟΖ, γιατί δεν πραγματοποιεί έρευνες;
Γιατί δεν το έχει κάνει, με τον τρόπο, π.χ., που τις έκανε στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης; Επισημαίνω, ότι όταν έγιναν οι έρευνες αυτές (από τη μισθωμένη νορβηγική εταιρεία Petroleum Geo Services -PGS) δεν υπήρχε οριοθετημένη ΑΟΖ με την Ιταλία. Συνεπώς, οι συνθήκες είναι ακριβώς ίδιες.
Επομένως, γιατί δεν πραγματοποιούνται στην ”δυνάμει ελληνική ΑΟΖ” ανατολικά του Καστελόριζου έρευνες και από την Ελλάδα, όπως είχε γίνει στην ”δυνάμει ελληνική ΑΟΖ” του Ιουνίου και νότια της Κρήτης, το 2012 -13;
Ας διώξουμε τη στάχτη από τα μάτια… Ας μην (αυτό)παγιδευόμαστε. Ας δούμε κατάματα την κατάσταση, για να μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Το ψέμα και η υποκρισία έχουν κοντά ποδάρια!