Το ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά μυαλά, είναι κάτι που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει.
Ο Κολοκοτρώνης όπως και κάθε στρατηγός, θα πρέπει να ελέγχει τα πάντα την ώρα της μάχης, να έχει σχέδιο, να προσαρμόζεται στις συνθήκες και φυσικά να βρίσκει ΑΜΕΣΑ, σε χρόνο μηδέν τις απαντήσεις σε πιθανά ερωτήματα που θα τεθούν.
Το λεγόμενο «δίζυγον πυρ» το οποίο εμπνεύστηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τη στιγμή της πολιορκίας της Τριπολιτσάς, αυτή τη στιγμή διδάσκεται σε όλες τις στρατιωτικές Ακαδημίες του κόσμου.
Κι όμως, η εντολή ήταν τόσο απλή, προκειμένου να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι θα έπρεπε ο ένας στρατιώτης να προστατεύει τα νώτα του άλλου: «Κώλο με κώλο»!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Αμέσως μετά την έναρξη της Επανάστασης, ο Κολοκοτρώνης εκτίμησε ότι η κατάληψη της Τριπολιτσάς, που ήταν το κέντρο της Πελοποννήσου θα ήταν πρωταρχικής σημασίας. Οι ελληνικές δυνάμεις θα είχαν τον έλεγχο του Μοριά και θα μπορούσαν να κινηθούν ευκολότερα προς άλλες περιοχές.
Στην Τριπολιτσά βρίσκονταν χιλιάδες Τούρκοι που βέβαια θα έπρεπε να αντέξουν στο ευφυές σχέδιο του στρατηγού: Πολιορκία που θα οδηγούσε σε έλλειψη τροφίμων και αδυναμία εφοδιασμού με όπλα.
Οι Τούρκοι προσπάθησαν πολλές φορές να διασπάσουν τον κλοιό αλλά χωρίς επιτυχία. Η έλλειψη τροφίμων προκάλεσε πανικό και για να την αντιμετωπίσουν οι Τούρκοι έδιωχναν τους Έλληνες κατοίκους της Τριπολιτσάς.
Ο Κολοκοτρώνης συνιστούσε υπομονή καθώς το σχέδιό του εφαρμοζόταν και προκαλούσε δυσβάσταχτη κατάσταση στους Τούρκους.
Κάποια στιγμή, όμως, ανακαλύφθηκαν περάσματα σε πεδινά μέρη από πλευράς Τούρκων από τα οποία κάποιες φορές κατάφεραν να περάσουν. Ήταν δύσκολο να καλυφθούν κι αυτά από τους Έλληνες αλλά ο Κολοκοτρώνης έβαλε νέο σχέδιο σε εφαρμογή.
Διέταξε να σκάψουν ένα βαθύ χαντάκι σε μεγάλο μήκος. Οι Τούρκοι δεν κατάλαβαν και πέρασαν προκειμένου να πάνε για εφόδια. Στην επιστροφή τους περίμεναν, όμως οι Έλληνες μέσα στο χαντάκι κι άρχισαν να τους πυροβολούν!
Από την πλευρά της Τριπολιτσάς βγήκαν αρματωμένοι έφιπποι για αντιπερισπασμό. Ο Κολοκοτρώνης βλέποντας πλέον τους Έλληνες στη μέση και να βάλλονται από δύο μέτωπα, εμπνεύστηκε την στρατηγική του: «Κώλο με κώλο».
Ανά δύο άντρες πήραν θέση ώστε να εφάπτεται η πλάτη του ενός με του άλλου και πυροβολούσαν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Έτσι ο ένας στρατιώτης προστάτευε τα νώτα του άλλου, υπήρξε αποτελεσματικότητα προς τις δύο κατευθύνσεις και οι Τούρκοι αποδεκατίστηκαν.
Αυτό είναι το γνωστό πλέον «δίζυγον πυρ» κι αν σας φαίνεται παράξενη η «λαϊκή» εντολή του Κολοκοτρώνη τότε σκεφτείτε το εξής:
Στη διάρκεια της μάχης, οι εντολές του στρατηγού πρέπει να είναι άμεσες, σύντομες, απόλυτα κατανοητές διότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Οι πολεμιστές «έπιασαν» αμέσως την έμπνευση του Κολοκοτρώνη και αποδεκάτισαν τους Τούρκους.
Λίγες μέρες αργότερα, θα έπεφτε η Τριπολιτσά και η Ελληνική Επανάσταση θα εδραιωνόταν
Πηγή: geostratigika.gr