Λέρος: Το νησί χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς ως κύρια ναυτική βάση στην ανατολική Μεσόγειο θάλασσα.
Ο λόγος που η Λέρος έγινε η τότε… Σούδα των Ιταλών ήταν ότι το κύριο λιμάνι του νησιού το Λακκί είναι το μεγαλύτερο φυσικό βαθύ λιμάνι στην ανατολική Μεσόγειο.
Η κατασκευή της μεγάλης ναυτικής βάσης στο Λακκί, διασφάλιζαν τον ιταλικό έλεγχο μιας περιοχής που είχε ζωτική σημασία για τους Συμμάχους (το Αιγαίο, τα Δαρδανέλλια και τη Μέση Ανατολή).
Στην Λέρο, το 1943 έγινε η γνωστή μάχη της Λέρου.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών, οι Γερμανοί, που έχουν ήδη καταλάβει τη Ρόδο και την Κώ, στράφηκαν εναντίον της Λέρου, την οποία υπερασπίζονταν Ιταλοί και Άγγλοι.
Με διάρκεια 50 ημέρες και νύχτες από τις 23 Σεπτεμβρίου 1943 έως την 16η Νοεμβρίου του 1943 η μάχη έγινε γνωστή για την σφοδρότητά της, όπου γερμανικά, αγγλικά και ιταλικά βυθίστηκαν στην γύρω θαλάσσια περιοχή.
Η «Μάχη της Λέρου» ήταν η τελευταία νίκη των Γερμανών.
Εκεί έγινε και η βύθιση του ελληνικού αντιτορπιλικού «Βασίλισσ Όλγα»
Σκοτώθηκαν ο κυβερνήτης, Πλωτάρχης Γεώργιος Μπλέσσας και πέντε αξιωματικοί, ο υποπλοίαρχος Μιχαήλ Γρηγορόπουλος, ο υποπλοίαρχος Δημήτριος Μπάτσης, ο υποπλοίαρχος Αλέξανδρος Σακίπης, ο σημαιοφόρος Νικόλαος Σιμιτζόπουλος, ο επ. σημαιοφόρος Παναγιώτης Κονταράτος, δέκα υπαξιωματικοί, πενήντα τέσσερις ναυτοδίοποι και τρεις Άγγλοι ναύτες.
Η «Μάχη της Λέρου» αναπαραστάθηκε κινηματογραφικά το 1961 ως «Τα κανόνια του Ναβαρόνε». Φυσιικά το νησί Ναβαρόνε.