Χάρη στη θρυλική αντοχή του και το εκπληκτικό ριμπάουντ της Aston Martin, ο Fernando Alonso άρπαξε ένα απροσδόκητο βάθρο στα εδάφη του Ayrton Senna. Σε μια μονομαχία που κόβει την ανάσα, ο Ίβηρας αντιστάθηκε στην κατηγορία του Sergio Pérez για 53 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Προσφέροντας στον εαυτό τους ένα 8ο βάθρο αυτή τη σεζόν.

Μια βλεφαρίδα. Ένα χτύπημα των δακτύλων. Ένα ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων. Αυτό είναι μερικές φορές ένας αγώνας Formula 1 . Αυτό ήταν το βάθρο του Fernando Alonso την Κυριακή, στο τέλος ενός αγώνα που διήρκεσε 1 ώρα, 56 λεπτά, 48 δευτερόλεπτα και 894 χιλιοστά. Το αποτέλεσμα ήταν ακόμη πιο ευχάριστο για τον οδηγό της Aston Martin γιατί αν η πίστα του Interlagos ήταν 5 μέτρα μεγαλύτερη, σίγουρα θα είχε τερματίσει 4ος, με το μετάλλιο σοκολάτας στο λαιμό του.

Χρειάστηκαν λοιπόν 53 χιλιοστά του δευτερολέπτου – λιγότερο από μήκος αυτοκινήτου – και μνημειώδης προσπάθεια, πολύ ταλέντο και λίγη επιτυχία, για να εξασφαλίσει ο Ισπανός το 8ο του βάθρο φέτος μετά από συνεχή αγώνα με τον Μεξικανό φίλο του. «Ήταν ένας πολύ έντονος αγώνας », ανέλυσε ο Αλόνσο.  Δεν υπήρχε ανάπαυλα, δεν υπήρχε χρόνος για ξεκούραση. Ήταν πολλά να το διαχειριστείς. Τα ελαστικά… και η μπαταρία επίσης, γιατί υποψιαζόμουν ότι θα τα χρειαζόμουν για το τέλος του αγώνα. Είχα τα πάντα υπό έλεγχο στο τελευταίο stint, μέχρι 5 γύρους από τον τερματισμό, όπου άρχισα να πιέζω λίγο περισσότερο, με περισσότερο ζουμί στα λάστιχα. Ο Τσέκο έπαιζε το ίδιο παιχνίδι. Είχε καλά λάστιχα στο τέλος του αγώνα. Και μετά, με προσπέρασε δύο γύρους από τον τερματισμό…»

Στο τιμόνι μιας ακόμα στρατοσφαιρικής Red Bull και νικητή στη Βραζιλία του 19ου Γκραν Πρι της χρονιάς, εν μέσω γενικής αδιαφορίας, ο Μεξικανός πίστευε ότι είχε κάνει το πιο δύσκολο κομμάτι με το να απαλλαγεί από τον παλιό βετεράνο από το grid 9 km από τον στόχο. . Χωρίς να ξεχνάμε ότι στα 42 του χρόνια και παρά τα 376 Grand Prix στο ενεργητικό του, ο Ίβηρας έχει ακόμα διαβολικούς κυνόδοντες.

Ανάμεσα σε έναν ανθεκτικό σαραντάχρονο που θέλει να συνεχίσει να δείχνει κάθε Κυριακή ότι εξακολουθεί να είναι ένας από τους σπουδαιότερους στην ιστορία του αθλήματος του και σε έναν άπορο τριαντάχρονο που θέλει απλώς να αποδείξει ότι αξίζει ακόμα η καλύτερη ομάδα στο παιχνίδι.grid, η μάχη δεν θα μπορούσε παρά να είναι έντονη. «Όταν με προσπέρασε στον προτελευταίο γύρο, είπα αμέσως στον εαυτό μου ότι ήταν νεκρός για το βάθρο », ομολόγησε ο Alonso. Ευτυχώς, αυτή η αρνητική σκέψη εξαφανίστηκε τόσο γρήγορα όσο είχε εμφανιστεί στο κεφάλι του.