Ο Damon Hill γιορτάζει τα 64α γενέθλιά του: μια αναδρομή στα μονοθέσιά του στη Formula 1

Χρόνια πολλά Damon Hill! Ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1 του 1996 γιορτάζει τα 64α γενέθλιά του στις 17 Σεπτεμβρίου. Ο Βρετανός, που έγινε φιγούρα στα μάντρα και σύμβουλος της αγγλικής τηλεόρασης, άφησε το στίγμα του στη δεκαετία του 1990. 22 νίκες σε 122 Grand Prix, ένας τίτλος και μια κόντρα με τον Michael Schumacher : ο γιος του Graham Hill έχει γράψει το όνομά του στο σπουδαίο βιβλίο της F1.

Για να γιορτάσει τα γενέθλια του Ντέιμον Χιλ, η AUTOhebdo σάς προσφέρει εικόνες από όλα τα μονοθέσια που οδήγησε ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1996, από το ντεμπούτο του στο Brabham, τον τίτλο του στη Williams , τον χρόνο του στο Arrows μέχρι την τελευταία του χρονιά στην Jordan.

1992: Brabham BT60B

Ο Χιλ και ο Μπράμπαμ συνδέονται, αυτά είναι δύο θρυλικά ονόματα του μηχανοκίνητου αθλητισμού που γνωρίστηκαν το 1992. Δυστυχώς, η ομάδα που ίδρυσε ο Σερ Τζακ Μπράμπαμ είναι μόνο μια σκιά του εαυτού της. Ο Damon Hill καλείται να αντικαταστήσει την Ιταλίδα Giovanna Amati (η οποία παραμένει 30 χρόνια μετά η τελευταία γυναίκα που ξεκίνησε ένα Grand Prix).

Ο ντόπιος του Χάμπστεντ αγωνίστηκε σε τρία αγωνίσματα, χωρίς μεγάλη επιτυχία εκτός από τον συναγωνιστή με τον συμπαίκτη του Έρικ βαν ντε Πόελ. Η ομάδα Brabham χρεοκόπησε μετά τον Βρετανό GP, αφήνοντας τον Damon Hill να επιστρέψει στον ρόλο των δοκιμών στη Williams.

1993: Williams FW15

Εδώ είναι ένα από τα πιο προηγμένα τεχνολογικά αυτοκίνητα στην ιστορία της F1: αντιμπλοκάρισμα φρένων, έλεγχος πρόσφυσης, ενεργή ανάρτηση και διαδοχικό ημιαυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων. Όλα αυτά συνδέονται με ένα αποδοτικό Renault V10 780 ίππων , αυτή η Williams γίνεται μια μηχανή που κερδίζει.

Φορώντας το νούμερο 0 (μοναδικό γεγονός στη F1) επειδή ο απερχόμενος πρωταθλητής Nigel Mansell άφησε την πειθαρχία και ο Alain Prost χρησιμοποιεί τον αριθμό 2, ο Damon Hill θα μάθει από την επαφή με τον “Professor”. Στο τουρνικέ Hungaroring, έγινε ο πρώτος γιος ενός παγκόσμιου πρωταθλητή της F1 που κέρδισε μια διοργάνωση. Ακολούθησαν δύο διαδοχικές επιτυχίες στο Spa-Francorchamps και στη Monza. Τερμάτισε τρίτος στο πρωτάθλημα, ακριβώς πίσω από τον μελλοντικό του συμπαίκτη Ayrton Senna.

1994: Williams FW16

Η πιο σκοτεινή χρονιά, η πιο αμφιλεγόμενη, αλλά και η χρονιά του πρώτου τίτλου ελπίδες για τον γιο του Graham Hill. Υποτίθεται ότι θα υποστήριζε τον Ayrton Senna στην προσπάθειά του για μια τέταρτη στέψη, ο Βραζιλιάνος ήρωας εξαφανίστηκε στο Grand Prix του San Marino την 1η Μαΐου 1994. Ο Damon Hill έπρεπε να αναλάβει έναν ρόλο που δεν του ήταν εξοικειωμένος, αυτόν του ηγέτη.

Το Ισπανικό Γκραν Πρι ξεκινάει σοβαρά τη σεζόν του (1η). Η μονομαχία με τον Michael Schumacher, τον οποίο ο Ayrton Senna και πολλοί παρατηρητές είχαν υποπτευθεί ότι επωφελήθηκε από μια μη συμμορφούμενη Benetton, θα κρατήσει τους followers σε αγωνία μέχρι τον τελικό στην Αδελαΐδα (Αυστραλία). Θέλοντας να ξεπεράσουν τον Γερμανό, οι δύο άνδρες συγκρούστηκαν και ο Michael Schumacher απέκτησε τον πρώτο του τίτλο. «Η στάση μου στον αγώνα ήταν να κερδίσω δίκαια και δίκαια με το να είμαι πιο γρήγορος», είπε ο Damon Hill. Και δεν ήμουν έτοιμος για κάποιες από τις τακτικές του. »

1995: Williams FW17

Πιο υγιές από τον προκάτοχό του στη συμπεριφορά του, το FW17 επέτρεψε στον Damon Hill να συγκεντρώσει τέσσερις νίκες και επτά pole positions. Αυτό είναι το πρώτο μονοθέσιο από την ομάδα του Grove που φοράει ανασηκωμένη μύτη και το paddock κατατάσσει το μονοθέσιο ως τον καλύτερο συνδυασμό πλαισίου-κινητήρα (ακόμα το Renault V10).

Ωστόσο, αυτό το πολλά υποσχόμενο αξίωμα δεν αντικατοπτρίζεται στα αποτελέσματα του Damon Hill. Ο Βρετανός κυριάρχησε στην πράξη του Michael Schumacher και της Benetton, αλλά η τάση αντιστράφηκε στον αγώνα, χάρη στις καλύτερες στρατηγικές που φαντάστηκε ο Ross Brawn. Ο Ντέιμον Χιλ έκανε επίσης το κομμάτι του, με μερικά οδηγικά λάθη που του κόστισαν πολύτιμους βαθμούς. Άλλη μια αποτυχία λοιπόν!

1996: Williams FW18

Αφού τερμάτισε δύο φορές ως αντιπρόεδρος του κόσμου πίσω από τον Σουμάχερ το 1994 και το 1995, ο Ντέιμον Χιλ ξεκίνησε τη σεζόν του 1996 ως φαβορί. Ο Γερμανός έφυγε για τη Ferrari , στη συνέχεια σε πλήρη ανασυγκρότηση, και ο Williams στρατολόγησε έναν πρωτάρη, τον Jacques Villeneuve, για να τον υποστηρίξει. Ρόλο φαβορί που αναλαμβάνει και τον οποίο επιβεβαιώνει με 4 νίκες στα 5 πρώτα Grand Prix. Με ένα τρομερό Williams FW18, ο Βρετανός ξεκίνησε σχεδόν τέλεια τη σεζόν…

…αλλά τα πρώτα προβλήματα έρχονται στη μέση της σεζόν. Ηγέτης του πρωταθλήματος, ο Χιλ βλέπει τον Βιλνέβ να τον κερδίζει όλο και πιο τακτικά και να τον προλαβαίνει στη βαθμολογία των οδηγών, όπως και ο Σουμάχερ. Μια απώλεια φόρμας η οποία συνοδεύτηκε από φήμες για μη ανανέωση του συμβολαίου του Damon Hill το 1997. Κατά τη διάρκεια του Grand Prix του Βελγίου, η ομάδα Grove ανακοίνωσε την πρόσληψη του Heinz-Harald Frentzen για την επόμενη σεζόν και συνεπώς την αποχώρηση του Hill.

Παρόλα αυτά, ο Ντέιμον Χιλ άντεξε και απέδειξε στην πίστα ότι ήταν ο πιο δυνατός. Κατέκτησε το πρωτάθλημα κερδίζοντας τον τελευταίο αγώνα, στη Suzuka, και έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής σε ηλικία 36 ετών. Γίνεται επίσης ο πρώτος γιος ενός παγκόσμιου πρωταθλητή που ενώνει τον πατέρα του, Γκράχαμ Χιλ, στη λίστα των νικητών. Ο Damon Hill άφησε τη Williams ως τον δεύτερο πιο επιτυχημένο οδηγό στο Grove, πίσω από τον Nigel Mansell, και βρήκε καταφύγιο στους Arrows το 1997.

1997: Βέλη Α18

Η επαγγελματική επιλογή του Damon Hill το 1997 εξέπληξε πολλούς. Ένας παγκόσμιος πρωταθλητής, που τον περιζήτησαν μεγάλα ονόματα όπως η McLaren , η Ferrari ή ο Jordan, βρίσκεται στη μέτρια ομάδα των Arrows. Μια εκπληκτική συνεργασία, αλλά όχι τόσο εκπληκτική: εκείνη την εποχή, η Arrows ήλπιζε να αλλάξει εποχή με έναν νέο ιδιοκτήτη, τον Tom Walkinshaw. Οι οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι της ομάδας αυξάνονται, υποδηλώνοντας το καλύτερο για το μέλλον των Arrows και Damon Hill.

Ωστόσο, το ντεμπούτο του μονοθέσιου Leafileld ήταν καταστροφικό. Ο Ντέιμον Χιλ δυσκολεύτηκε να προκριθεί στο πρώτο Grand Prix και έπρεπε να περιμένει μέχρι τον 9ο αγώνα της σεζόν για να κερδίσει τον πρώτο του πόντο στη σεζόν, στη Μεγάλη Βρετανία. Ο κινητήρας της Yamaha είναι εύθραυστος και έχει σοβαρή έλλειψη ισχύος.

Ο Χιλ βλάστησε στον πάτο της βαθμολογίας όλη τη σεζόν… εκτός από την Ουγγαρία, όπου πέτυχε τις επιδόσεις της καριέρας του. Με το σεμνό Arrows-Yamaha του, ο Βρετανός τερμάτισε στην ηρωική 2η θέση, χάνοντας τη νίκη με τον Ζακ Βιλνέβ. Ενώ βρισκόταν στο προβάδισμα, ο ισχύων παγκόσμιος πρωταθλητής αντιμετώπισε πρόβλημα στο υδραυλικό κιβώτιο ταχυτήτων στους τελευταίους γύρους, αναγκάζοντάς τον να επιβραδύνει και να παραχωρήσει τον έλεγχο του Grand Prix. Ο Χιλ τελείωσε τη σεζόν στη 12η θέση του πρωταθλήματος και έκλεισε με δύναμη την πόρτα στον Arrows στο τέλος της πρώτης του σεζόν.

1998: Jordan 198

Το 1998, ο Damon Hill εντάχθηκε σε μια ομάδα της Ιορδανίας που βρισκόταν υπό αναδιάρθρωση. Παρασυρμένος από το πρότζεκτ του Έντι Τζόρνταν, με έναν νέο κινητήρα Honda-Mugen και τη χρήση αεροδυναμικής σήραγγας στο Μπράκλεϊ , ο Λονδρέζος αντικαθιστά τη Φισικέλα και στοχεύει στην επιστροφή στα βάθρα. Αν οι αρχές είναι πολύ δειλές και ακόμη και ανησυχητικές (δεν σημειώθηκαν πόντοι στα πρώτα 10 Grand Prix), όπως η εμπειρία στο Arrows, ο Jordan θα αποκαλυφθεί στο τέλος της σεζόν χάρη στην άφιξη του Mike Gascoyne στην τεχνική διεύθυνση.

Χάρη σε μια σημαντική ενημέρωση για το μονοθέσιο, ο Damon Hill θα κερδίσει τους πρώτους του πόντους της σεζόν στη Γερμανία, μια επίδοση που θα επαναλάβει στον επόμενο αγώνα, στην Ουγγαρία. Το αποκορύφωμα αυτής της εκστρατείας του 1998 θα είναι η νίκη στο θρυλικό Grand Prix του Βελγίου, το οποίο διεξήχθη υπό τρομερές καιρικές συνθήκες. Ένα διπλό ανθολογίας για τον Τζόρνταν και η τελευταία νίκη καριέρας για τον Ντέιμον Χιλ, που θα ολοκληρώσει τη σεζόν στην 6η θέση.

1999: Jordan 199

Το 1999 θα είναι ένας χρόνος πάρα πολύς για τον Damon Hill. Σχεδόν 40 ετών, ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1996 δεν έχει πλέον το προηγούμενο επίπεδο, παρά τον πολύ ανταγωνιστικό Τζόρνταν. Χτυπημένος δυνατά από τον νέο συμπαίκτη του, Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν, ο Βρετανός δεν μπορεί να ξαναβρεί τον ρυθμό των καλύτερων χρόνων του. Ενώ ο Γερμανός διεκδικεί τον τίτλο, ο Damon Hill μαζεύει μερικούς μικρούς πόντους εδώ κι εκεί.

Το κίνητρό του επηρεάστηκε, ο οδηγός Τζόρνταν ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι θα αποσυρόταν αμέσως μετά το Γαλλικό Γκραν Πρι. Ο Έντι Τζόρνταν κατάφερε να την πείσει να τελειώσει τη σεζόν με τη βρετανική ομάδα. Για τον τελευταίο του αγώνα στη Formula 1, ο Damon Hill αποφάσισε να αποσυρθεί οικειοθελώς, ακόμη και πριν το τέλος του αγώνα. Θα παραδεχόταν, αρκετά χρόνια αργότερα, ότι η επιθυμία του να φύγει από τη F1 συνδέθηκε επίσης με το πεπρωμένο του πατέρα του, Graham Hill. «Ήθελα να φύγω, ένιωθα τι συνέβη στον πατέρα μου στο βάθος, με περίμενε ένα ατύχημα στη γωνία που θα με έπαιρνε μακριά. Νόμιζα ότι θα πεθάνω. »

Δες πρώτος όλη την επικαιρότητα της μηχανοκίνησης στο Engine Power