Το Supercross FIM ξεκίνησε το 1974 στις ΗΠΑ, όταν η ομοσπονδία εκεί, η AMA, συνειδητοποίησε ότι η δυνατότητα της δημοτικότητας των αγώνων χωμάτινων μοτοσυκλετών περιοριζόταν από την απόσταση των πίστων στο ημερολόγιο AMA Pro Motocross. Αντί, λοιπόν, να ζητήσει από τους θαυμαστές να πάνε σε μια πίστα μοτοκρός μίλια από οπουδήποτε, η AMA αποφάσισε ότι θα υπήρχε δυνατότητα να αυξηθεί η ανάπτυξη του αθλήματος διοργανώνοντας αγώνες σε στάδια της πόλης.  Από τον πρώτο αγώνα supercross στο LA Coliseum πριν από σχεδόν 50 χρόνια, η πειθαρχία έχει αλλάξει πολύ και είναι πλέον αρκετά τυποποιημένη όσον αφορά τα σχέδια της πίστας. Παρόλο που οι διατάξεις πίστας supercross χρησιμοποιούνται γενικά για έναν αγώνα και στη συνέχεια αλλάζουν για τον αγώνα της επόμενης χρονιάς στον ίδιο χώρο, μέχρι το 2023 θα αποτελούνται γενικά από τα ίδια χαρακτηριστικά.

Τα άλματα τριών και πέντε ποδιών, μαζί με επιτραπέζιες επιφάνειες (αλλιώς αναφερόμενες ως «on-off») συνθέτουν γενικά τις λωρίδες ρυθμού, οι οποίες είναι ευθείες ενότητες γεμάτες με άλματα. Σε γενικές γραμμές, οι ρυθμοί είναι τόποι που χάνεται ο χρόνος, αλλά δεν φτιάχνεται. Τελικά, οι περισσότερες λωρίδες ρυθμού έχουν μια γρήγορη γραμμή, επομένως η πίεση είναι στους αναβάτες σε αυτά τα τμήματα να τους χτυπήσουν καθαρά για να μην χάνουν χρόνο. Όμως, όσο μεγαλύτερη είναι η λωρίδα, τόσο περισσότερες επιλογές ρυθμού γίνονται ανοιχτές, γενικά.

Οι γωνίες σε κάθε άκρο μιας λωρίδας ρυθμού μπορούν επίσης να επηρεάσουν το ποιος είναι ο ταχύτερος ρυθμός στη λωρίδα. Για παράδειγμα, εάν η γωνία πριν από τη λωρίδα ρυθμού είναι μια επίπεδη γωνία 90 μοιρών, το πρώτο άλμα στη λωρίδα είναι πιο πιθανό να είναι “μονό” ή “ρολό” παρά εάν η γωνία πριν από τον ρυθμό είναι μια γωνία με κλίση 180 μοιρών. Αυτοί οι δύο τύποι στροφών, 90 μοιρών και 180 μοιρών, είναι αυτοί που συναντώνται πιο συχνά σε μια πίστα supercross. Σε γενικές γραμμές, οι στροφές 90 μοιρών προσφέρουν λιγότερες πιθανότητες προσπέρασης από τις στροφές 180 μοιρών, επειδή τα 90s τείνουν να διοχετεύουν τους αναβάτες σε μία γραμμή, ενώ οι στροφές των 180 μοιρών προσφέρουν περισσότερες επιλογές γραμμής.

 

Οι ρυθμοί δεν είναι τα μόνα πράγματα που συνδέουν τις γωνίες. Υπάρχουν επίσης κρούσματα, τρίπλες supercross, μικρότερα τμήματα άλματος, πλάτες δράκου και άλμα τερματισμού.

Τα τμήματα του Οουπ συσσωρεύονται μεταξύ 10 περίπου άλματα και 20 περίπου άλματα σε μια λωρίδα, έτσι ώστε να λειτουργούν σχεδόν περισσότερο σαν μεγάλα χτυπήματα. Τυπικά, όταν η πίστα είναι φρέσκια και ομαλή, οι αναβάτες θα περάσουν από πάνω (γνωστό και ως blitzing) στην κορυφή του ουρλιαχτού. Όταν η πίστα αρχίζει να χαλάει αργότερα μέσα στην ημέρα, το άλμα πολλών κρουσμάτων τη φορά μπορεί συχνά να γίνει η πιο γρήγορη επιλογή. Τα ουρλιαχτά θεωρούνται γενικά ως το πιο τεχνικό χαρακτηριστικό σε μια πίστα supercross, λόγω της απαίτησής τους για την τεχνική και την αυτοπεποίθηση των αναβατών, καθώς και για το στήσιμο της μοτοσυκλέτας. Αυτή η απαίτηση προέρχεται τόσο από τα ίδια τα ουρλιαχτά, όσο και από τον τρόπο με τον οποίο η επιφάνεια της πίστας καταρρέει κατά τη διάρκεια της ημέρας του αγώνα.

Οι πλάτες του Dragon είναι ουσιαστικά ένα σύντομο τμήμα κρούσης χτισμένο με κλίση, στην κορυφή του οποίου οι αναβάτες πηδούν από την κορυφή είτε σε επίπεδο έδαφος είτε στο κάτω μέρος ενός μονό που χτίζεται μετά την πλάτη του δράκου. Ένα Supercross Triple είναι, γενικά, το μεγαλύτερο άλμα στην πίστα, περίπου στα 70 πόδια. Είναι αρκετά αυτονόητο, με τρία άλματα τοποθετημένα μαζί, που προορίζονται για τους αναβάτες να πηδήξουν από την απογείωση του πρώτου στην προσγείωση του τρίτου.

Τέλος, το άλμα τερματισμού τελειώνει τον γύρο και συνήθως έχει τη γραμμή αναμεταδότη στο κάτω μέρος της ράμπας απογείωσης. Αυτή είναι επίσης μια περιοχή όπου το World Supercross, το οποίο χρησιμοποιεί μεταλλική ράμπα απογείωσης, διαφέρει από τη σειρά AMA, η οποία χρησιμοποιεί ένα τυπικό άλμα χώματος. Εναπόκειται στους σχεδιαστές πίστας να αποφασίσουν ποια χαρακτηριστικά θα χρησιμοποιηθούν και πού θα τοποθετηθούν στην πίστα. Ο συνδυασμός μιας πίστας που προκαλεί τους αναβάτες, αλλά που προσφέρει και καλές ευκαιρίες προσπεράσματος είναι ο στόχος κάθε κατασκευής.

Αυτά είναι λοιπόν τα βασικά μιας πίστας supercross, αλλά τι γίνεται με το ίδιο το World Supercross;  Λοιπόν, υπάρχει ένα SUPERCROSS FIM από το 1987, όταν το Rodil Cup έλαβε το καθεστώς του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Supercross FIM . Ωστόσο, το 2023 θα είναι μόνο η δεύτερη σεζόν του World Supercross με τη σημερινή του μορφή. Μεταξύ 2008 και 2021, η σειρά AMA Supercross ήταν επίσης το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supercross FIM για την πειθαρχία του supercross (AMA Supercross ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supercross FIM ). Το FIM δεν ήταν ποτέ εντελώς δημοφιλές στη σειρά AMA και οι υποστηρικτές του, η Feld Entertainment, αποφάσισαν να χωρίσουν με τη FIM στο τέλος της σεζόν του 2021.

Η SX Global προώθησε την αυστραλιανή σειρά Supercross μέχρι εκείνο το σημείο και με κάποια επιτυχία, καθώς ορισμένοι από τους κορυφαίους αναβάτες από τις ΗΠΑ – όπως ο Justin Brayton και ο Jason Anderson – συχνά πήγαιναν στην Αυστραλία για να αγωνιστούν στην εθνική σειρά εκεί πριν από το έναρξη της σειράς AMA τον Ιανουάριο. Ωστόσο, όταν άνοιξε ο διαγωνισμός για την προώθηση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Supercross FIM , ήταν η SX Global που κέρδισε τη σύμβαση.  Η ιδέα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Supercross, με την τελευταία του μορφή υπό την SX Global, είναι να κάνει το supercross παγκοσμίως, ενώ στο παρελθόν περιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό στις ΗΠΑ.

Μέρος της μεθοδολογίας πίσω από την εφαρμογή αυτής της παγκόσμιας επέκτασης των αγώνων supercross είναι να κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει από την πιο καθιερωμένη αντίστοιχη στις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η SX Global έχει ενσωματώσει τον Ken Roczen, 22 φορές νικητή του 450SX Main Event στη σειρά AMA, στο World Supercross μέχρι το 2025. είναι καλό να έχεις ένα προϊόν τόσο συναρπαστικό όσο το supercross για να το φέρεις σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αλλά χρειάζεσαι επίσης τους καλύτερους αθλητές σε αυτό το άθλημα για να φέρεις τον κόσμο και, στο Roczen, το World Supercross έχει ένα από τα κορυφαία πέντε δρομείς supercross στον πλανήτη αυτή τη στιγμή. Εκτός από τον προφανή παράγοντα διάκρισης ότι είναι μια σειρά που επισκέπτεται πολλές χώρες και ηπείρους, το World Supercross βρίσκει επίσης διάκριση από το AMA στη μορφή του. Ενώ η σειρά AMA έχει δύο αγώνες θερμότητας που οδηγούν σε έναν αγώνα Last Chance Qualifier (LCQ) και τέλος σε ένα Main Event το καθένα για τις κατηγορίες 250cc και 450cc σε όλους εκτός από τρεις από τους 17 γύρους της, το World Supercross ακολουθεί μια παρόμοια διαδρομή σε ένα τελείως διαφορετικό φινάλε .

Αντί για έναν μόνο «τελικό» αγώνα, το World Supercross έχει τρεις σύντομους αγώνες μετά τα γήπεδα, τα LCQ και το Superpole (στην οποία οι τρεις κορυφαίοι αναβάτες από τους δύο αγώνες θερμότητας της κατηγορίας WSX αγωνίζονται σε πέναλτι ενός γύρου για να αποφασίσουν τις επιλογές της πύλης. έως έξι για τους τελικούς) προκειμένου να καθοριστεί ο γενικός νικητής και στην κατηγορία SX2 (250cc) και WSX (450cc). Οι τελικοί για την κατηγορία SX2 είναι δύο, έξι γύροι, ακολουθούμενοι από έναν αγώνα 10 γύρων. ενώ οι τελικοί του WSX έχουν δύο αγώνες οκτώ γύρων ακολουθούμενοι από έναν αγώνα 12 γύρων.  Τα κενά μεταξύ των αγώνων και για τις δύο κατηγορίες έχουν αυξηθεί σε σχέση με πέρυσι, από πέντε λεπτά σε οκτώ λεπτά. και οι βαθμοί απονέμονται εξίσου σε κάθε έναν από τους τρεις αγώνες, από 25 βαθμούς για τη νίκη έως έναν βαθμό για την 20η θέση, και οι πόντοι υπολογίζονται τόσο στο συνολικό αποτέλεσμα για το Grand Prix, όσο και στη βαθμολογία του πρωταθλήματος.

Η διαφορετική μορφή σε σύγκριση με το AMA Supercross επιτρέπει στο World Supercross όχι μόνο να προσφέρει κάτι διαφορετικό, αλλά και μια μορφή που παρέχει σύντομες, αιχμηρές εκρήξεις ψυχαγωγίας για παρατεταμένη περίοδο. Με τόσο μικρές αποστάσεις αγώνων, δεν υπάρχει ποτέ στιγμή για να σβήσουν οι μεμονωμένες ιστιοδρομίες, και με κάθε μέτρηση για τη συνολική βαθμολογία GP, η σημασία που δίνεται στην εκκίνηση ενισχύεται, κάτι που θα πρέπει, θεωρητικά, να οδηγήσει σε πιο μπερδεμένα αποτελέσματα .  Τέλος, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supercross διαφέρει από τη σειρά AMA από το μοντέλο franchise πάνω στο οποίο είναι κατασκευασμένο. Αντί να συμμετέχει ουσιαστικά οποιοσδήποτε σε οποιονδήποτε αγώνα για να διαγωνιστεί και να προσπαθήσει να προκριθεί, το World Supercross ορίζει ότι οποιοσδήποτε αγωνίζεται να ανατεθεί σε μία από τις 10 ομάδες δικαιόχρησης, οι οποίες κάθε μία έχει δύο WSX και δύο αναβάτες SX2. Από αυτή την άποψη, το World Supercross είναι πολύ πιο συγκρίσιμο με τη Formula One ή το MotoGP παρά με το AMA Supercross, το AMA Pro Motocross ή το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MXGP.

Ενώ, από τη μία πλευρά, αυτό το μοντέλο είναι μάλλον αντίθετο με ένα βασικό ιδανικό του μοτοκρός, το οποίο είναι ότι ο καθένας μπορεί να εμφανιστεί και να προσπαθήσει να πληροί τις προϋποθέσεις. Από την άλλη πλευρά, βάζει τα θεμέλια για τη σειρά για να χτίσει την ταυτότητα που θέλει να έχει, δηλαδή ότι οι αναβάτες που αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supercross είναι οι καλύτεροι αναβάτες supercross στον κόσμο. Τα εισιτήρια για τους δύο πρώτους γύρους του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Supercross, στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία αντίστοιχα, είναι διαθέσιμα για αγορά τώρα στον ιστότοπο World Supercross.

SX2: Αγώνας 6 γύρων > Διάλειμμα 8 λεπτών > Αγώνας 6 γύρου > Διάλειμμα 8 λεπτών > Κούρσα 10 γύρου.

WSX: Αγώνας 8 γύρων > Διάλειμμα 8 λεπτών > Κούρσα 8 γύρων > Διάλειμμα 8 λεπτών > Κούρσα 12 γύρους.