Ο Verstappen καθοδηγούσε… Ο Senna οδηγούσε!!!

Το pitwall καθοδηγούσε τον Verstappen o Senna μπορούσε να πιέσει όσο του άρεσε

Η νίκη του Max Verstappen στο Monaco GP ήταν ένας θρίαμβος επιδόσεων, διαχείρισης ελαστικών και στρατηγικής – μια έντονη αντίθεση με την εμπειρία του Ayrton Senna 35 χρόνια νωρίτερα, γράφει ο Mark Hughes : «Υπήρχε μια εποχή που ο οδηγός μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να κάνει ό,τι διάολο ήθελε».

Ο Max Verstappen πέτυχε μια σχεδόν άψογη νίκη σε δύσκολες συνθήκες στο Monaco την περασμένη Κυριακή. Με πιθανή πρόβλεψη βροχής στο τελευταίο μέρος του αγώνα, η πρόκληση του ήταν να πάρει τα μεσαία σύνθετα ελαστικά στα οποία άρχισε να αντέχουν αρκετά ώστε να μην χρειάζεται να κάνει pitstop μέχρι να φτάσει η βροχή. Αν έπρεπε να κάνει πιτ ενώ η πίστα ήταν ακόμη στεγνή επειδή τα ελαστικά του είχαν τελειώσει, υπήρχε κάθε πιθανότητα ο Φερνάντο Αλόνσο , με τα σκληρά σύνθετα ελαστικά του, να έσωζε ένα ολόκληρο πιτ στοπ από πάνω του, καταφέρνοντας να μπει κατευθείαν στα ίντερς – και που πιθανότατα θα είχε χάσει η Red Bull τον αγώνα. Αλλά ο Verstappen έπρεπε να συντηρήσει τα ελαστικά, ενώ ταυτόχρονα έβγαζε ένα κενό στον Alonso περίπου 10 δευτερολέπτων, έτσι ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα μπορούσε να σταματήσει κάτω από οποιοδήποτε αυτοκίνητο ασφαλείας, εάν ο Verstappen πιαστεί σε λάθος σημείο στην πίστα όταν βγήκε.

Ήταν ένα περίπλοκο και αντικρουόμενο σύνολο απαιτήσεων, αλλά φυσικά καθοδηγήθηκε στο πώς να το κάνει οι στρατηγοί και ο μηχανικός του αγώνα. Ακόμη και σε πιο συμβατικές πίστες από το Μονακό Και χωρίς καμία αβεβαιότητα για τον καιρό, το να φτάσεις ένα αυτοκίνητο στην καρό σημαία το συντομότερο δυνατό είναι πλέον πολύ πιο περίπλοκο από ό,τι στο παρελθόν. Αυτά τα βαριά, εξαιρετικά ισχυρά και ροπής αυτοκίνητα μπορούν να κατακλύσουν τα ελαστικά πολύ εύκολα, ανεξάρτητα από το πόσους γύρους πρέπει να κάνουν. να έχει τα φρένα αρκετά δροσερά ώστε να μπορεί να επιτίθεται καθ’ όλη τη διάρκεια. Υπάρχει ένας παρόμοιος συμβιβασμός που πρέπει να γίνει κατά την απόφαση του επιπέδου καυσίμου. Υπάρχουν μηχανικά κόλπα στη διάθεση του οδηγού για να βοηθήσουν στην ισορροπία του αυτοκινήτου και στην απόδοση των ελαστικών στις διαφορετικές συνθήκες πίστας και αυτοκινήτου, αλλά συνήθως καθοδηγούνται από τον μηχανικό του για το πώς και πότε να τα χρησιμοποιήσουν.

Έτσι, όλα αυτά τα πράγματα βελτιστοποιούνται και βελτιστοποιούνται εκ νέου ανάλογα με τις περιστάσεις. Ο οδηγός παραδίδει μέσα σε αυτές τις πολύ στενά παρακολουθούμενες παραμέτρους. Υπήρχε μια εποχή που μόλις ο οδηγός μπήκε στο αυτοκίνητο, αποκλείστηκε από τον έξω κόσμο και μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να κάνει ό,τι διάολο ήθελε, να οδηγήσει τον αγώνα με όποιον τρόπο έκρινε κατάλληλο. Η ομάδα ετοίμασε το μονοθέσιο, το έκανε όσο καλύτερο μπορούσε, τον χτύπησε στον ώμο καθώς καθάρισε το πλέγμα και στη συνέχεια θα μιλούσαν μετά τον αγώνα. Τα ραδιόφωνα Pit-to-Car άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους στις αρχές της δεκαετίας του 1980, αλλά και πάλι οι αποφάσεις για την απόδοση δεν ελήφθησαν από την ομάδα. Απλώς παρείχαν περιστασιακές πληροφορίες.

Επιστροφή στον χρόνο στο Grand Prix στο Monaco του 1988 | Senna

Αν έρθουμε σε σύγκρισή με την εξαιρετικά διαχειριζόμενη μέρα του Verstappen στο μονοθέσιο με το Grand Prix του Μονακό το 1988 του Ayrton Senna . Ο Senna οδηγούσε ένα αυτοκίνητο περίπου 250-300 kg ελαφρύτερο και περίπου τα τρία τέταρτα του μεγέθους ενός τρέχοντος αυτοκινήτου και με μόνο περίπου το 60% της ισχύος και της ροπής. Δεν υπήρχαν προγραμματισμένα pitstops. Τα ελαστικά ήταν σκληρά και στιβαρά. Ακόμη και ο σχεδόν μυστικιστικός γύρος του Senna ήταν περίπου 12 δευτερόλεπτα πιο αργός εδώ από τα ταχύτερα αυτοκίνητα του 2023. Οπότε υπήρχαν πολύ λιγότερες μεταβλητές αποδόσεις: ο οδηγός πίεζε όπως ένιωθε κατάλληλος και παρακολουθούσε τα ελαστικά του σε μεγάλο βαθμό από την αίσθηση, αν και ουσιαστικά μπορούσε να πιέσει όσο σκληρά ήθελε. Υπήρχε μια ένδειξη καυσίμου για να παρατηρήσετε και διαφορετικά επίπεδα ώθησης για να διαλέξετε. Αλλά γενικά χρειαζόταν πολύ λιγότερη διαχείριση.

Στην πρώτη του σεζόν στη McLaren και με τον υφιστάμενο Alain Prost να απολαμβάνει την ιδιότητα του «καλύτερου οδηγού στον κόσμο» ο Senna είχε μια αποστολή να διορθώσει αυτή την αντίληψη. Έφτασε στο Μονακό, τον τρίτο γύρο του πρωταθλήματος του ’88 , αποφασισμένος όχι μόνο να νικήσει τον Προστ αλλά και να τον ταπεινώσει. Στο Μονακό, πίστευε, του πρόσφερε την ευκαιρία να το κάνει αυτό. Η «εξωσωματική εμπειρία» του στις κατατακτήριες τον είχε κάνει πάνω από 1,5 δευτερόλεπτο πιο γρήγορο από τον Prost εκείνη τη στιγμή, αν και ο Alain στη συνέχεια μείωσε 1 δευτερόλεπτο από αυτό το έλλειμμα. Ο Prost ξεκίνησε καλύτερα από τη γραμμή και σκέφτηκε ακόμη και να τοποθετηθεί για να βάλει τον Senna στον Ste Devote – αλλά στη συνέχεια έχασε την αλλαγή ταχύτητας στη δεύτερη ταχύτητα! Σε μια στιγμή, η πολύ πιο αργή Ferrari του Gerhard Berger κατέβασε τον Prost στην τρίτη θέση, αφήνοντας τον Senna ελεύθερο και αφήνοντας τον Prost σε ένα μακρύ απόγευμα κοιτάζοντας το πίσω φτερό της Ferrari.

Ο Ayrton Senna έφυγε με ταχύτητα. Αργότερα εκμυστηρεύτηκε ότι πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει γύρο στον Prost και αυτός ήταν ο αρχικός του στόχος. Ήταν 2,1 δευτ. στο προβάδισμα στο τέλος του πρώτου γύρου, 7,5 δευτ. μπροστά μετά από πέντε γύρους, 17,5 δευτ. μετά από 13 γύρους. Αυτός ο καταιγιστικός ρυθμός ήταν υπέροχος, αν και εντελώς περιττός στη νίκη του αγώνα.

Grand Prix Monaco 2023 | Verstappen

Μόλις ο Verstappen κέρδισε την εκκίνηση την περασμένη Κυριακή, απομακρύνθηκε από τον Alonso με τον κατάλληλο ρυθμό για την αποστολή του – να πάρει το κενό ασφάλισης αυτοκινήτου ασφαλείας 10 δευτερολέπτων πριν ανοίξει το παράθυρο του αυτοκινήτου ασφαλείας, αλλά όλα αυτά φροντίζοντας τα ελαστικά που μπορεί να χρειαστεί να διαρκέσουν μέχρι κοντά στο τέλος του αγώνα. Το μονοθέσιό του ήταν πιο γρήγορο από αυτό του Αλόνσο, επομένως αυτό ήταν ένα απολύτως εφικτό έργο, αλλά και πάλι χρειαζόταν προσεκτική διαχείριση. Στον 22ο γύρο είχε το κενό των 10 δευτερολέπτων.

Τα λάστιχα κόκκουζαν, πρώτα τα μπροστινά, μετά τα πίσω. «Χρησιμοποιήστε τα μπροστινά για να προστατέψετε τα πίσω όπως απαιτείται», του δόθηκε η οδηγία. Οι μπροστινές κόκκοι είναι σχετικά εύκολο να τεθούν υπό έλεγχο, οι πίσω κόκκοι μπορούν εύκολα να φτάσουν σε κατάσταση αδράνειας και να φθαρούν το ελαστικό σε χρόνο μηδέν. Ο Verstappen θα προσάρμοζε ανάλογα την οδήγησή του.

Grand Prix Monaco 1988 | Senna

Ο Senna είχε τη διαφορά στα 41 δευτερόλεπτα μετά από 40 γύρους και ο Prost παρέμεινε κολλημένος πίσω από τον Berger. Αλλά στον 54ο γύρο, τελικά κατάφερε να περάσει με τη Ferrari και κατάφερε να προσπεράσει τον Ste Devote. Ο Prost άρχισε αμέσως να κάνει γύρους flat-out, πηγαίνοντας σε 1 λεπτό 26,7 δευτερόλεπτα στον 57ο γύρο, ο ταχύτερος του αγώνα μέχρι στιγμής. Αυτό ήταν μόλις 1,3 δευτερόλεπτο από τον χρόνο κατατακτήριων του Prost, 1 δευτερόλεπτο εκ των οποίων οφειλόταν στο βάρος καυσίμου ακόμα στο μονοθέσιο με 21 γύρους για να ολοκληρωθούν και σε 57 παλιά ελαστικά. Ουσιαστικά οδηγούσε πιο γρήγορα από ό,τι στις κατατακτήριες.

Ξανά στο Grand Prix Monaco του 2023 | Verstappen

Πριν φτάσει η βροχή της Κυριακής στον 50ο γύρο, ο Verstappen, παρακολουθώντας προσεκτικά το κενό με τα ελαστικά του, γύριζε περίπου 7 δευτερόλεπτα πιο αργά από τον χρόνο pole του, εκ των οποίων μόνο 1 δευτερόλεπτο αντιστοιχούσε στη διαφορά βάρους του καυσίμου. «Ο Φερνάντο ξεκινώντας στα σκληρά με έκανε να κάνω ένα πολύ μεγάλο διάστημα, πιθανώς σχεδόν διπλάσιο από αυτό που θα θέλαμε, αλλά λόγω της βροχής στην περιοχή, δεν μπορούσαμε πραγματικά να σταματήσουμε. Εννοώ, αν ήταν ωραία και ηλιόλουστη, θα είχα σταματήσει, θα έβαζα το σκληρό ελαστικό και θα προλάβεις και θα περιμένεις μέχρι ο Φερνάντο να κάνει το pitstop του, αλλά δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό γιατί υπήρχε ο κίνδυνος βροχής οπότε έπρεπε να μείνω έξω».

Ο Verstappen κατάφερε να φτάσει αυτά τα ελαστικά στη φάση της βροχής του αγώνα. Αλλά πότε να λάκκους; Γιατί αρχικά έβρεχε μόνο από το Mirabeau μέχρι το Portier. Το υπόλοιπο κομμάτι ήταν στεγνό. Επίσης, δεν ήταν βέβαιο αν η βροχή θα συνεχιζόταν – και αν δεν συνέχιζε, η μετάβαση σε ίντερ θα ήταν καταστροφική. Έτσι όλοι έμειναν έξω, γλιστρώντας προσεκτικά μέσα από το ύπουλο μέρος του γύρου, αλλά περιμένοντας να δουν τι μπορεί να κάνει ο καιρός. Η ραδιοφωνική συνομιλία μεταξύ του Verstappen και του μηχανικού αγώνων του Gianpiero Lambiase δίνει μια εξαιρετική εικόνα για το πώς έγινε η διαχείριση αυτής της κρίσιμης φάσης.

Γύρος 48

Lambiase: “Σταγόνες βροχής γύρω από την T6 έως τη στροφή 8. Απλώς να είστε προσεκτικοί με τα φθαρμένα ελαστικά σας.”

Γύρος 50

Verstappen: “Έχω μερικές σταγόνες εδώ.”

Γύρος 51

Λαμπιάσε: “Ακούω σχόλια για αυξημένη βροχόπτωση στη στροφή 8, Max.”

Verstappen: «Επίσης εδώ». (Mirabeau). Έχει ένα μεγάλο πλάγιο κούμπωμα από τη φουρκέτα 1 και ένα κούμπωμα στο παρακάτω δεξί χέρι.

Verstappen: «Ναι, ναι. Βρέχει.”

Λαμπιάσε: «Εντάξει, ενημερώστε με αν χρειάζεται να δυσκολεύεσαι για να παραμείνεις στην πίστα Max. είναι τόσο απλό.”

Λαμπιάσε: «Ο πρώτος τομέας του Αλόνσο 8 δέκατα πιο αργός».

Αποσπασματική βροχή για επικίνδυνους γύρους σε παλιά μεσαία ελαστικά

κόκκινος ταύρος

Γύρος 52

Verstappen: «Ετοιμάστε μερικούς διαμεσολαβητές».

Λαμπιάσε: «Ναι, είναι έτοιμοι».

Γύρος 53

Λαμπιάσε: «Πηγαίνε χαλαρά στη στροφή 3 Max. Εύκολα και στη στροφή 3.»

Λαμπιάσε: «Είναι θέμα απλώς επιβίωσης σε αυτό το τμήμα της πίστας, Μαξ, αν το υπόλοιπο κομμάτι είναι στεγνό».

Λαμπιάσε: «Όλοι πίσω σου είναι πιο αργοί από σένα».

Γύρος 54

Verstappen: «Εντάξει, είναι καλό που το ξέρω.

Λαμπιάσε: «Λοιπόν, φρόντισε να ανεβείς στο λόφο και στη στροφή 3-4 επίσης». Παίρνει μια μεγάλη υπερστροφή από το Mirabeau. Στη συνέχεια, η φλυαρία του κιβωτίου ταχυτήτων καθώς οι πίσω τροχοί κλειδώνουν στη φουρκέτα.

Λαμπιάσε: «Strat 3 Max όταν μπορείς. Strat 3.” Αυτή είναι η ρύθμιση πέδησης του κινητήρα, που τον βοηθά να μην κλειδώσει τα πίσω.

Γύρος 55

Λαμπιάσε: “Εντάξει, περιμένουμε τον Φερνάντο σε αυτόν τον γύρο.”

Η βροχή έχει ξαφνικά εξαπλωθεί σε όλη την πίστα και έχει αυξηθεί σε έντασή της. Ο Verstappen κάνει τέσσερις αλλαγές στον Massenet. Περνάει μέσα από το Mirabeau και τη φουρκέτα. Ξύνει το φράγμα μπαίνοντας στο Portier.

Γύρος 56

Lambiase: «Strat 14. Θα πρέπει να φροντίζεις πραγματικά αυτά τα ελαστικά στα στεγνά τμήματα της πίστας. Έχεις τη θέση».

Αυτός ήταν ο αγώνας που κερδήθηκε ουσιαστικά.

Πίσω στο Grand Prix του Monaco στο  1988 | Senna

Ο Senna έχει ειδοποιηθεί για τον ρυθμό του Prost από το pitboard του. Είναι 40 δευτερόλεπτα στο προβάδισμα με μόλις 12 γύρους να τελειώσουν. Δεν υπάρχει καμία απολύτως προοπτική να τον πιάσουν. Αλλά είναι σε αποστολή. Απαντά με γύρους ακόμα πιο γρήγορα. Ο Προστ το βλέπει αυτό και κάνει πίσω. Ο προϊστάμενος της McLaren, Ρον Ντένις, μιλάει στον Σένα στο ραδιόφωνο, λέγοντάς του ότι ο Προστ έχει κάνει πίσω στο 1 λεπτό και 29 δευτερόλεπτα, ότι ο Σένα δεν χρειάζεται να κάνει γύρους τόσο γρήγορα. Υποχωρεί, αλλά βρίσκει τον εαυτό του να κάνει μικρά λάθη παντού. Ο ρυθμός του έχει διαταραχθεί. «Το πρόβλημα είναι όταν κάνεις δέκατα, γίνεται πολύ δύσκολο να κάνεις εννιά δέκατα», εξήγησε αργότερα. Στον 67ο γύρο έπεσε με τη μύτη στα εμπόδια του Portier. Ήταν ένα απίστευτο λάθος από τόσο δεσπόζουσα θέση.

Ο Senna δημοσίευσε τον ταχύτερο γύρο του αγώνα στον 59ο γύρο. Και παρά το γεγονός ότι ήταν 50 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Προστ, ο Βραζιλιάνος συνέχιζε να πιέζει το μονοθέσιό του στα άκρα. Στον 66ο γύρο , συνέβη το φαινομενικά αδύνατο: ο Ayrton έκανε ένα λάθος στην είσοδο του τούνελ και προσέκρουσε στο guard-rail όταν ο αγώνας έπρεπε να χάσει. Ο Άιρτον ήταν εμφανώς αναστατωμένος όταν άφησε το αυτοκίνητο, και δεν κατάφερε καν να επιστρέψει στα pit box. Επειδή ήταν κοντά στο διαμέρισμά του στο Μονακό, πήγε σπίτι του με τα πόδια για να καθαρίσει το κεφάλι του.

«Δεν ήθελε απλώς να με νικήσει», θυμάται ο Προστ. «Ήθελε να με ταπεινώσει. Ήθελε να δείξει στον κόσμο ότι ήταν πολύ πιο δυνατός, πολύ καλύτερος – και αυτό τελικά ήταν η αδυναμία του».

«Απλώς έφτασα τόσο κοντά στην τελειότητα εκείνο το Σαββατοκύριακο», θυμάται ο Senna στο τέλος της σεζόν, «που… χαλάρωσα και άνοιξα παράθυρα για λάθη και έμαθα ότι εκεί και από τότε επιστρέφω προοδευτικά επειδή έχασα κάποια αυτοπεποίθηση σε εκείνο το σημείο, προοδευτικά εξελιχθηκα έγινα πιο μετρημένος και μετά από αυτό έγινα πολύ πιο δυνατός. Αυτό το περιστατικό, με έφερε πιο κοντά στον Θεόταπεινώθηκα και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μένα ως άντρα και για την πορεία μου».

Τα χρώματα τα συναισθήματα ήταν κάπως πιο ζωντανά, οι χαρακτήρες των παικτών πιο αληθινοί πιο ηρωικοί, πιο γυμνά εκτεθειμένοι, πριν γίνουμε τόσο έξυπνοι.