Scott McLaughlin, αγαπημένος για τη σεζόν IndyCar 2025;

Ας πάμε πρώτα πίσω στο 2010. Ο Scott McLaughlin ήταν 17 ετών, ο Álex Palou μόλις 13, επομένως οι δύο οδηγοί απείχαν πολύ από το να είναι οι σημερινοί τρόμοι των κυκλωμάτων IndyCar . Στο αμερικανικό πρωτάθλημα, ένας Αυστραλός ονόματι Will Power, στο Penske, επιτέθηκε στον κυρίαρχο πρωταθλητή από την Chip Ganassi Racing, Dario Franchitti. Ο Σκωτσέζος είχε ήδη καθιερωθεί στο πρωτάθλημα που κέρδισε το 2007, οκτώ χρόνια αφότου τερμάτισε ισόπαλος με τον Χουάν Πάμπλο Μοντόγια στην προσπάθεια για τον τίτλο του CART το 1999. Ο Πάουερ έπαιζε την έκτη σεζόν του στη Βόρεια Αμερική, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που καθιερώθηκε ως πραγματικός διεκδικητής του τίτλου. Ο αγώνας μεταξύ των δύο ανδρών μαινόταν μέχρι τον τελευταίο αγώνα της σεζόν, όπου ο Franchitti πήρε τελικά τον τίτλο. Rebelote το 2011, ο Σκωτσέζος παίρνει τον καλύτερο από τον Αυστραλό.

Είναι σαφές ότι δεν απαγορεύεται να σκεφτεί κανείς ότι αν η Power αγωνιζόταν για τον τίτλο ενάντια στον Ganassi n°10 του Palou μέχρι τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, το σενάριο ισχύει και πάλι, αυτή τη φορά με τον McLaughlin ως οδηγό της Team Penske. . Ο αρχηγός των “Thirsty 3s”, όπως αποκαλεί την ομάδα μηχανικών και μηχανικών του, είναι ένας από τους τρεις οδηγούς που κέρδισαν τρεις φορές το 2024, με τους άλλους δύο να είναι οι Palou και Power. Πάνω από όλα, ήταν αυτός που τερμάτισε ψηλότερα στο πρωτάθλημα ανάμεσα στους τρεις οδηγούς από την ομάδα του «Captain» Roger Penske, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.

Μετεωρολογική άνοδος

Όπως ο Palou, πρωταθλητής στη δεύτερη σεζόν του, ο McLaughlin γνώρισε μια μετέωρη άνοδο στο IndyCar από την άφιξή του το 2021. Αν έπρεπε να περιμένει μέχρι την τρίτη του σεζόν για να φτάσει στην πρώτη 3άδα του πρωταθλήματος, ο Νεοζηλανδός έφτασε από ένα εντελώς άλλο σύμπαν , στέφθηκε με τρεις συνεχόμενους τίτλους στα Supercars, το αυστραλιανό πρωτάθλημα αυτοκινήτων τουρισμού. Ο “Scott Mac” κέρδισε τα στέμματά του στο DJR Team Penske, κάτι που πολύ νωρίς επέτρεψε στον Roger Penske να εντοπίσει τις δυνατότητες αυτού του πρωταθλητή που βρισκόταν στη δημιουργία, τον οποίο αποφάσισε να συμμετάσχει στο IndyCar με πλήρη απασχόληση στον απόηχο του τρίτου του τίτλου.

Αν δεν ήταν ποτέ τρομερά δύσκολος από πλευράς ρυθμού, ο οδηγός στο νούμερο 3 έπρεπε απαραίτητα να προσαρμοστεί στην οδήγηση ενός μονοθέσιου , πολύ διαφορετικό από τα αυτοκίνητα που γνώριζε μέχρι τώρα. Τερματίζοντας ακόμα ως ο καλύτερος πρωτάρης της σεζόν 2021, ο ΜακΛάφλιν ξεκίνησε το 2022 με μια pole position και την πρώτη του νίκη το ίδιο Σαββατοκύριακο, κατά τη διάρκεια του πρώτου αγώνα στην Αγία Πετρούπολη. Εάν η συνέπεια τον απέτυχε στους επόμενους γύρους, είναι πλέον ένας πλήρης οδηγός και διαβολικά αποτελεσματικός στις κατατακτήριες.

Πέντε φορές poleman φέτος, συμπεριλαμβανομένης της pole position για το Indianapolis 500, ο Scott McLaughlin κέρδισε τρία μπουκέτα νικητών, καθοδόν για την τρίτη του θέση στο πρωτάθλημα. Πάνω απ ‘όλα, κέρδισε δύο φορές στα οβάλ, ένα είδος σιρκουί όπου τερμάτισε δεύτερος στον πρώτο του αγώνα στο Τέξας το 2021, αλλά όπου δεν είχε κερδίσει ποτέ πριν. Στον απόηχο της επιτυχίας του στο Iowa Speedway, δήλωσε ότι «θα μπορούσε επιτέλους να διεκδικήσει τον ρόλο του οδηγού IndyCar» , δεδομένου ότι είχε κερδίσει σε πίστες δρόμου, πίστες δρόμου και οβάλ. Ο Palou, για παράδειγμα, δεν έχει κερδίσει ποτέ σε αυτές τις πολύ ιδιαίτερες πίστες…

Ένα πρωτάθλημα 2024 που θα μπορούσε ήδη να ήταν πιο σφιχτό

Πάνω από όλα, ο τίτλος του 2024 θα μπορούσε να παιχτεί με πολύ πιο κοντινό τρόπο χωρίς τον αποκλεισμό που υπέστη ο ΜακΛάφλιν και ο συμπαίκτης του Τζόζεφ Νιούγκαρντεν, στο τέλος του πρώτου γύρου της σεζόν, στην Αγία Πετρούπολη. Οι δύο οδηγοί της Penske αποκλείστηκαν αφού και οι δύο τερμάτισαν στο βάθρο επειδή χρησιμοποίησαν παράνομα το push-to-pass τους. Ένα μεγάλο σκάνδαλο, όπου φάνηκε ξεκάθαρα η ευθύνη των οδηγών, αλλά από λογιστική άποψη οδήγησε σε απώλεια 35 μονάδων για τον McLaughlin, τρίτο 39 πόντους πίσω από τον Palou στο τέλος της σεζόν. Αν προσθέσουμε σε αυτό την απόσυρση που προκάλεσε ο συμπαίκτης του Πάουερ στους τελευταίους γύρους στο Τορόντο, είναι ίσως αυτός που θα μπορούσε να πάρει το στέμμα από τον Palou και να γίνει ο δεύτερος πρωταθλητής Kiwi του κλάδου, μετά τον Scott Dixon.

Τόσοι πολλοί παράγοντες που καθιστούν τον Scott McLaughlin ένα από τα ξεκάθαρα φαβορί για το πρωτάθλημα του 2025, από τους πιο γρήγορους, φθάνει πλέον στην ωριμότητα, καταφέρνοντας να ελέγχει αγώνες στο μπροστινό μέρος καθώς και να σώζει ενδιάμεσους πόντους σε μια μέρα που το αυτοκίνητό του φαίνεται λιγότερο ανταγωνιστικό. Παρά τη δεύτερη θέση του Colton Herta στο πρωτάθλημα φέτος, όλα δείχνουν ότι η σεζόν του 2025 θα μπορούσε να καταλήξει σε μια μονομαχία Palou-McLaughlin, και αυτή τη φορά, μπορεί να μην είναι η Chip Ganassi Racing που θα βγει νικητής.

Δες  όλη την επικαιρότητα της μηχανοκίνησης στο Engine Power