Το σπάσιμο του ρεκόρ του Verstappen πρέπει να γιορταστεί – αποδεικνύει ότι η Formula one δεν ήταν ποτέ πιο υγιής
Είμαι μεγάλος θαυμαστής των ρεκόρ της Formula one και πιστεύω ότι είναι υγιές όταν γίνονται και όταν καταρρίπτονται – ακόμα και όταν μερικά από αυτά «ανήκουν» στα αγαπημένα σου είδωλα. Αυτό το παλιό αξίωμα σχετικά με το ότι «φτιάχτηκαν για να σπάσουν» είναι τετριμμένο, αλλά όπως τα περισσότερα κλισέ, είναι κλισέ γιατί είναι αλήθεια. Και υπάρχει καλύτερη ένδειξη για την υγεία ενός αθλήματος από ό,τι όταν προχωρά, ακόμα κι αν είναι μόνο ένας συνδυασμός αυτοκινήτου και οδηγού που κάνει όλα τα πρωτοσέλιδα;
Δεν είναι καλύτερο να βλέπεις τον Μαξ Βερστάπεν με το μεγαλείο του, να επαναπροσδιορίζει τα πράγματα; Παρακολουθήσαμε τον Lewis Hamilton και τη Mercedes να το κάνουν αυτό για τόσο καιρό, με ρεκόρ για νίκες σε αγώνες και διαδοχικούς τίτλους κατασκευαστών. Και πριν από αυτόν οι Sebastien Vettel, Michael Schumacher, Ayrton Senna, Jim Clark και Juan Manuel Fangio.
Το Cream ανεβαίνει και τώρα παρακολουθούμε τον Max να ισοφαρίζει τον απολογισμό των εννέα νικών του Seb στην αναπήδηση. Αμφιβάλλει κανείς ότι θα προχωρήσει το επόμενο Σαββατοκύριακο στη Μόντσα; Θα χρειαστεί ένα θαύμα ή κάποια πολύ κακή τύχη για να μην συμβεί αυτό.
Το σπάσιμο των ρεκόρ της Formula one : Αυτό, σίγουρα, είναι καλύτερο από το να έχεις ένα άθλημα που έχει μείνει στάσιμο, ώστε όλα τα ρεκόρ να ανήκουν πολύ πίσω στο παρελθόν του. Παρά τις προσπάθειες των αντιπάλων τους, τίποτα δεν φαίνεται πιθανό να εμποδίσει την Red Bulldozer να τους ισοπεδώσει για αρκετό καιρό ακόμα, κυρίως επειδή οι Ferrari και η Mercedes έκαναν λάθη με τα αυτοκίνητά τους.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Άντριαν Νιούι και όλοι οι γκουρού του αεροσκάφους στο Μίλτον Κέινς κοιτούν το αυτοκίνητό τους και σκέφτονται: «Διαθέτω, θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει λίγο καλύτερα». Αλλά έχουν κάνει ξεκάθαρα την καλύτερη δουλειά και η κάποτε χλευασμένη μονάδα turbo της Honda είναι τουλάχιστον τόσο καλή όσο οποιαδήποτε άλλη.
Όταν μια ομάδα φτάνει σε αυτό το γλυκό σημείο, είναι πολύ εύκολο να μιλήσεις για το πώς το κάνει να φαίνεται εύκολο. Φυσικά, ένα αυτοκίνητο φαίνεται πιο συναρπαστικό όταν ολισθαίνει και το πίσω άκρο βγαίνει προς τα έξω, οπότε υπάρχει η τάση να υποδηλώνεται ότι όταν τα πράγματα πάνε τόσο καλά που φαίνονται εύκολα, είναι κατά κάποιο τρόπο αρνητικό.
Θυμάμαι ότι ήμουν στο γκαράζ της Williams στη Νότια Αφρική το 1993 με τον Frank Williams και τον Patrick Head όταν ο Alain Prost έκανε τις τελευταίες του διαδρομές στα προκριματικά.
Το σπάσιμο των ρεκόρ της Formula one : Και οι δύο σύντροφοι είχαν αρχίσει να φαίνονται λίγο εξοργισμένοι. Ήταν η πρώτη τους εμπειρία με το στυλ του Γάλλου, καθώς είχε αντικαταστήσει τον εκθαμβωτικό Nigel Mansell που πάντα έστριβε το λαιμό του αυτοκινήτου πολύ προφανώς. Τώρα οι εκφράσεις τους κατέγραφαν ξεκάθαρα την εσωτερική τους ανυπομονησία: Πότε θα τα βγάλει πέρα;
Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή εμφανίστηκε ο χρόνος στις οθόνες: 1m 15.696s. Pole position. Ο Ayrton Senna ήταν δεύτερος με 1m 15.784s και χρειάστηκε πραγματικά να ξεπεράσει τα πάντα από τη McLaren-Ford του, με τον αναδυόμενο Michael Schumacher πολύ πίσω στην τρίτη θέση με 1m 17.261s.
Το στυλ Jim Clark/Jackie Stewart του Alain δεν φαινόταν ποτέ γρήγορο γιατί δεν έχασε ποτέ την προσπάθεια, αλλά σίγουρα ήταν. Και δεν έβλαψε το αυτοκίνητο βγάζοντας τέτοιες επιδόσεις. Η ταχύτητά του δεν προέκυψε από αυθάδεια, αλλά από πανικό. Τα σαγόνια του Φρανκ και του Πάτρικ έπεσαν εκείνη την ημέρα.
Φυσικά, ένα στυλ Jochen Rindt/Ronnie Peterson/Gilles Villeneuve είναι πάντα πιο ευχάριστο και θεαματικά ρομαντικό, αλλά το να φαίνεται εύκολο επειδή είσαι τέλειος δεν είναι έγκλημα. Ειδικά με τα σημερινά αυτοκίνητα. Ωστόσο, συχνά μπορεί να μπερδέψει τα πράγματα.
- MotoGP Αυστρίας αποτελέσματα – Mε τον Francesco Bagnaia να κερδίζει τον αγώνα
- WEC: Η ολοκαίνουργια Lamborghini SC63 Hypercar σε δράση φωτογραφίες
- F1 Τα πάντα είναι επιλογές… Μια ανάσα προς την δόξα πριν πεθάνω!
- Βιολογικός καθαρισμός αυτοκινήτου: Ένας δολοφόνος έξω απ΄ το σπίτι σου
Το σπάσιμο των ρεκόρ της Formula one : Αν ήμουν στη θέση του Μαξ, μπορεί να εκνευριζόμουν λίγο όταν τόσοι πολλοί άνθρωποι σχολιάζουν που τα κάνει όλα να φαίνονται τόσο εύκολα. Αυτός ήταν ο λόγος που το “Our Nige” έλεγε τόσο συχνά ότι η μεταφορά του Williams FW14B απαιτούσε τεράστια προσπάθεια από αυτόν όποτε λέγαμε πόσο εύκολο ήταν. Αλλά αν το καλοσκεφτείτε, τέτοια σχόλια είναι ένα τεράστιο κομπλιμέντο, για τον ίδιο ακριβώς τον λόγο ότι το να αποσπάσετε το απόλυτο μέγιστο από το ταχύτερο αυτοκίνητο στον τομέα είναι εξ ορισμού πολύ μακριά από το να είναι εύκολο.
Η ένατη συνεχόμενη νίκη του Max και η 46η συνολικά, φαινόταν εξαιρετικά εύκολη – ειδικά τώρα που αυτές τις μέρες δεν αισθάνεται πλέον υποχρεωμένος να περάσει αμέσως αν δεν προηγηθεί από την αρχή. Παίρνει το χρόνο του και εκτελεί τους αγώνες του τέλεια και με μετρονομική ακρίβεια.
Ακόμη και όταν είχε αυτή τη δυσάρεστη στιγμή πρόσφατα στο Eau Rouge πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές, αντιμετωπίστηκε με μεγάλη μανία, όπως ένας μποξέρ που σηκώνει τους ώμους του από ένα σπάνιο χτύπημα στο πρόσωπο από έναν αντίπαλο.
Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από τους ανταγωνιστές του πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο με το καλύτερο μονοθέσιο στον αγωνιστικό χώρο, δίνοντας μισή ευκαιρία, οπότε λίγοι από αυτούς είναι πιθανό να έχουν, αλλά ο Sergio Perez πίστευε ότι νωρίτερα τη χρονιά που ήταν χωρίζονται από ένα μόνο σημείο, και τώρα ένα χάσμα 138 τους χωρίζει…
Αυτό το έκανε ακόμα πιο συναρπαστικό όταν ο Max άνοιξε μετά τον εντός έδρας αγώνα του, παραδεχόμενος ότι η κυρίαρχη απόδοσή του αυτή τη φορά πραγματικά δεν ήρθε καθόλου εύκολα.
«Νομίζω ότι οι πρώτοι γύροι στα slicks ήταν αρκετά αγχωτικοί», μας είπε. «Δεν θέλεις να φύγεις αμέσως από την πίστα. Και επίσης, το να γνωρίζουμε πόσο κράτημα υπάρχει ακόμα εκεί έξω στα ελαστικά, με την ποσότητα του νερού να πέφτει, δεν ήταν εύκολο.
«Και, φυσικά, η τελική επανεκκίνηση, ήξερα ότι ο πρώτος μου γύρος όλο το Σαββατοκύριακο δεν ήταν ήδη ο καλύτερος με προθέρμανση, οπότε ήξερα ότι έπρεπε να επιβιώσω από αυτόν τον πρώτο. Και ο Φερνάντο πίεζε πολύ πίσω και τον έβλεπα κοντά στους καθρέφτες μου. Αλλά μόλις είχα τη θερμοκρασία στα ελαστικά μου, όλα ήταν καλά ισορροπημένα ξανά.
«Νομίζω ότι υπήρξαν περισσότερα κυρίαρχα αυτοκίνητα στο παρελθόν από αυτά που έχουμε αυτή τη στιγμή και δεν κατάφεραν να κερδίσουν εννιά στη σειρά. Οπότε, ναι, είναι δύσκολο και ειδικά όπως σήμερα, είναι εύκολο να κάνεις λάθος κλήση ή ακόμα και να το ρίξεις μόνος σου στο χαλίκι ή οτιδήποτε άλλο. Οπότε ποτέ δεν είναι τόσο απλό, δυστυχώς.
«Και όταν έχετε αυτό το είδος δύσκολου αγώνα, σίγουρα, είναι πολύ θέμα διαχείρισης κινδύνου. Δηλαδή, όταν το συγκρίνω με πριν από μερικά χρόνια, όπου δεν παλεύω για το πρωτάθλημα, οδηγώ εντελώς διαφορετικά, σίγουρα. Αλλά αυτό είναι μια χαρά. Θέλω να πω, ακόμα και όταν οδηγώ έτσι, ξέρω ότι έχουμε ένα αυτοκίνητο που μπορεί να κάνει πολλά. Οπότε αυτό ίσως βοηθάει να έχουμε λίγο περισσότερο έλεγχο, υποθέτω».
Δεν είναι όλα για τον έλεγχο του αυτοκινήτου, ωστόσο. Μερικές φορές είναι να χρησιμοποιείς το κεφάλι σου, σε άλλους να ακούς όταν οι άλλοι το κάνουν αυτό και είναι σε θέση να σε βοηθήσουν.
«Για να συγκρίνω τις νίκες, νομίζω ότι όλες ήταν διαφορετικές», συνέχισε ο Μαξ. «Λοιπόν, αυτή ήταν σίγουρα η πιο δύσκολη για να κάνει όλες τις σωστές κλήσεις μέχρι το τέλος. Εννοώ ότι αυτός ο γύρος [όταν τον ρώτησαν αν ήθελε να κάνει pit όταν ήρθε η βροχή στο τέλος και ζήτησε να μείνει έξω έναν επιπλέον γύρο] ήταν σίγουρα πολύ στεγνός στο πίσω μέρος, αλλά είχε αρχίσει να βρέχει στην κύρια ευθεία, για παράδειγμα.
«Μετά πήγα ξανά και ξαναπήγα από το Sector 2 και ήταν ακόμα στεγνό. Αλλά δεν ξέρω, φυσικά, τι συμβαίνει στην κύρια ευθεία ή στη στροφή 1 και προφανώς κατέβαινε πραγματικά. Τότε η ομάδα μου είπε «Όχι, όχι, πρέπει να έρθεις σε αυτόν τον γύρο».
“Λοιπόν, νομίζω ότι είναι λίγο συναίσθημα, επίσης, και από τις δύο πλευρές, ξέρετε. Μερικές φορές μπορεί να εξαρτάται από εσάς λίγο περισσότερο, μερικές φορές λίγο περισσότερο από την ομάδα. Και στο τέλος της ημέρας, πρέπει να εμπιστεύεστε ο ένας τον άλλον για να κάνετε τη σωστή κλήση. Και ήμουν πολύ χαρούμενος που με κάλεσαν εκείνη τη δεύτερη φορά».
Έχουμε συνηθίσει πρόσφατα σε κάποιες φαινομενικά αγκαθωτές ανταλλαγές μεταξύ του Max και του μηχανικού αγώνων Gianpiero ‘GP’ Lambiase.
Αλλά άκουσα μια ωραία ιστορία από έναν Ολλανδό συνάδελφο αυτό το Σαββατοκύριακο που θα ήθελα πολύ να είναι αληθινή. Λέγεται ότι όταν ο Max άρχισε να δυσκολεύει τον GP, ο GP συμβούλεψε τον πατέρα του Max, Jos, να δώσει στον γιο του τόσο καλά όσο δίνει, «αλλιώς θα τα αναλάβει όλα».
Οι αληθινοί μεγάλοι είχαν όλοι αυτή τη δυνατότητα να το κάνουν να φαίνεται εύκολο, αλλά σπάνια είναι. Τι δημιουργεί λοιπόν την ψευδαίσθηση της ευκολίας;
Άλλα εγκόσμια ταλέντα είναι μια απάντηση. Αυτό, και μια έμφυτη ικανότητα να εκμεταλλευτείς το καλύτερο αυτοκίνητο στο απόλυτο μέγιστο. Και αυτό πραγματικά δεν είναι καθόλου εύκολο.
Σας ευχαριστούμε που αφιερώσατε χρόνο για να διαβάσετε αυτό το άρθρο. Πιθανόν να σας ενδιαφέρουν και τα παρακάτω θέματα:
- WEC: Η ολοκαίνουργια Lamborghini SC63 Hypercar σε δράση φωτογραφίες
- Mpratakos Drag Factory 40 χρόνια ιστορίας
- Moto2 Αυστρίας: Ο Celestino Vietti πήρε την πρώτη νίκη
- 21o Motor Festival και ο απόηχος δεν σταματά…