Στις 1 Μαρτίου του 1988 το νήμα της ζωής του Αλέξανδρου Αθανασιάδη-Μποδοσάκη έμελλε να κοπεί βίαια με την εν ψυχρώ δολοφονία του από μέλη της 17 Νοέμβρη.
Η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη έδρασε στη χώρα μας κατά την περίοδο 1975 με 2002 όταν εξαρθρώθηκε από την Ελληνική αστυνομία. Η δράση της είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 23 Ελλήνων και ξένων πολιτικών, οικονομικών, αστυνομικών αλλά και πολιτών.
Ένας από τους 23 ήταν και ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, γιος του Ιορδάνη Αθανασιάδη, γενικός διευθυντής της Εταιρείας Λιπασμάτων αλλά και της ΠΥΡΚΑΛ.
Το ημερολόγιο έγραφε 1 Μαρτίου του 1988 όταν η 17 Νοέμβρη θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο δολοφονίας του Αθανασιάδη.
Ο Αθανασιάδης αναχωρεί στις 7:30 το πρωί από το σπίτι του για να πάει στη δουλειά του. Περίπου στις 7:40 σταματάει με το αυτοκίνητο σε κόκκινο φανάρι στο Ψυχικό, στη λεωφόρο Κηφισιάς. Από τη δεξιά πλευρά σταματάει αμάξι γνωστού του τον οποίο και χαιρετάει. Στη συνέχεια έρχεται από την αριστερή πλευρά μία μοτοσικλέτα με δύο αναβάτες με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους.
«Αθανασιάδης;» ρωτάει ο οδηγός…
Ο βιομήχανος, γνώριζε τους τελευταίους μήνες πως βρισκόταν σε κίνδυνο και έτσι είχε προνοήσει να έχει όπλο πάντα μαζί του για το οποίο είχε βγάλει και τη σχετική άδεια. Κατάλαβε αμέσως ότι οι άντρες στη μοτοσικλέτα βρισκόντουσαν εκεί με κακό σκοπό. Προσπαθεί να φτάσει το όπλο που έχει δίπλα του όμως οι δράστες θα τον προλάβουν.
Πέντε σφαίρες θα αποβούν μοιραίες για τον Αθανασιάδη. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο έχοντας τις αισθήσεις του όμως λίγο αργότερα εξέπνευσε. Ο βιομήχανος θα χάσει τη ζωή του σε ηλικία 58 ετών.
Στην προκήρυξή της η 17 Νοέμβρη ανέγραφε για τον Αθανασιάδη:
«…Αποφασίσαμε λοιπόν να εκτελέσουμε τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη-Μποδοσάκη. Σαν κύριος μέτοχος σήμερα, αλλά και σαν κύριος υπεύθυνος της Διοίκησης του ομίλου τουλάχιστον την τελευταία 20ετία είναι υπεύθυνος της για όλα τα εγκλήματα ενάντια στην εργατική τάξη. Είναι υπεύθυνος για όλες τις απάτες του ομίλου ενάντια στη χώρα.
Ο Αθανασιάδης Μποδοσάκης είναι το κλασικό υπόδειγμα του καπιταλιστή της λματ. Μεσαιωνικού τύπου εκμετάλλευση, αδιαφορία για την υγεία των εργατών και για το περιβάλλον, το σακάτεμά τους, καταστροφή και μόλυνση του περιβάλλοντος. Ονομάζουμε λματ την τάξη των μεγάλων καπιταλιστών που απέτυχαν σαν άτομα επιχειρηματίες, αφού οι επιχειρήσεις τους χρεοκόπησαν και είναι υπερχρεωμένες.»
