8 Μαρτίου: Σαν σήμερα, την όγδοη ημέρα του Μαρτίου του έτους 1977 ήταν μια σημαδιακή μέρα καθώς με απόφαση του ΟΗΕ θεσπίστηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος, από την κατάργηση νόμων που επέβαλαν διακρίσεις μέχρι την αύξηση του ποσοστού των κοριτσιών στα σχολεία. Τώρα όμως αντιμετωπίζουμε μία μεγάλη οπισθοδρόμηση. Η νομική προστασία ενάντια στο βιασμό και την ενδοοικογενειακή βία εξασθενίζει σε ορισμένες χώρες ενώ τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα της γυναίκας απειλούνται.
Με τις γυναίκες να καταλαμβάνουν ακόμα μόλις το ένα τέταρτο των θέσεων στην βουλή σε όλο τον κόσμο, η πολιτική εκπροσώπηση είναι η πιο ξεκάθαρη απόδειξη του χάσματος μεταξύ των φύλων. Αυτός είναι και ο λόγος που μία από τις βασικές προτεραιότητές μου στα Ηνωμένα Έθνη είναι η ισότητα γεγονός που έχει οδηγήσει στην ισότητα φύλων στο ανώτερο επίπεδο, δύο χρόνια νωρίτερα από τον προγραμματισμό μας.
Προχωρώντας μπροστά, θα κάνω οτιδήποτε περνάει από το χέρι μου για να βεβαιωθώ ότι οι γυναίκες εκπροσωπούνται σε όλες τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένων και των ειρηνευτικών διαδικασιών. Θα δουλέψω επίσης μαζί με τα κράτη-μέλη για την κατάργηση όλων των νόμων που επιβάλλουν διακρίσεις, για την ίση συμμετοχή των γυναικών σε όλους τους τομείς, για την αυξημένη προστασία από τη βία και για μια οικονομία χωρίς αποκλεισμούς.
8 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας – Η ιστορική διαδρομή
Η ιστορική διαδρομή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας δεν ξεκινά με την υιοθέτησή από τον ΟΗΕ το 1977. Πρωτογιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το περιστατικό αυτό αμφισβητείται σήμερα από μερίδα αμερικανών ιστορικών και χαρακτηρίζεται μύθος.
Με αφετηρία τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο, κατά την διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση τριών γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Αργία μόνο για τις γυναίκες καθιερώθηκε στην Κίνα μετά την επικράτηση των κομμουνιστών του Μάο Τσε Τουνγκ. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό και διεκδικητικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας και αγάπης των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η οποίας από το 1977 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
https://youtu.be/phgzKcTPuaI