ΕΣΣΔ-ΗΠΑ 51-50: 48 χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα (9/9) από τον αξέχαστο τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου το 1972.
Ήταν η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ έχαναν το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο μπάσκετ μετά από σερί 63 νικών. Από το 1936 (στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου) και μέχρι τη διοργάνωση του 1968, οι Αμερικανοί ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι του αθλήματος, λόγω του ότι είχαν κατακτήσει και τα επτά χρυσά μετάλλια των τελικών.
Στον τελικό όμως του 1972 στο Μόναχο που έμεινε στην ιστορία και ως ο «Τελικός των 3 δευτερολέπτων» ήρθε η μεγάλη ανατροπή.
Ήταν τρία δευτερόλεπτα που διήρκεσαν… τρεις αιώνες.
Τρία δεύτερα πριν το τέλος του αγώνα το σκορ είναι 49-50 υπέρ των ΗΠΑ ο Ρώσος Αλεξάντερ Μπέλοφ δέχεται μακρινή πάσα και σημειώνει δίποντο ακριβώς με την λήξη δίνοντας την νίκη στη Σοβιετική Ένωση.
Οι ΗΠΑ θα υποβάλλουν ένσταση, η οποία όμως θα απορριφθεί και για τον λόγο αυτό δεν θα παρευρεθούν στην απονομή και δεν θα παραλάβουν ποτέ τα ασημένια τους μετάλλια, ούτε καν μετά από 30 χρόνια, όταν η ΔΟΕ θα επιχειρήσει να του τα δώσει.
Ο σκόρερ, που δεν έχει συγγένεια με τον συνώνυμό του και συμπαίκτη του Σεργκέι, θα πεθάνει από μία σπάνια ασθένεια στις 3 Οκτωβρίου 1978.
ΕΣΣΔ-ΗΠΑ 51-50
ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (Βλάντιμιρ Κοντράσιν): Παλιντόβα, Παουλάουσκας 3, Σακαντελίτζε 8, Ζαρμουχαμέντοφ 4, Μπολόσεφ 4, Εντέσκο, Σ. Μπέλοφ 20, Κόρκια 4, Ντβόρνι, Βολνόφ, Αλ. Μπέλοφ 8, Κοβαλένκο.
ΗΠΑ (Χανκ Άιμπα): Ντέιβις, Κόλινς 8, Χέντερσον 9, Μπάντομ 2, Ρ. Τζόουνς, Ντ. Τζόουνς 6, Φορμπς 2, Μπρούερ 9, Μπάρλεσον, Μακ Μίλαν 2, Τζόις 6, Ράτλιφ 6.
Το χρονικό των τριών δευτερολέπτων αναλυτικά
Ο Νταγκ Κόλινς με βολές κάνει 49-50 για τις ΗΠΑ. Οι παίκτες της Σοβιετικής Ένωσης έκαναν επαναφορά της μπάλας και ενώ ο χρόνος κυλούσε, το ματς διεκόπη βιαίως ένα δευτερόλεπτο πριν το τέλος.
Ο Σοβιετικός πάγκος διαμαρτυρήθηκε έντονα πως δεν του δόθηκε το τάιμ-άουτ που είχε ζητήσει, μέσω της κόρνας που ακούστηκε κατά την εκτέλεση των βολών.
Σύμφωνα με τους τότε κανονισμούς, η ομάδα που επιθυμούσε να πάρει τάιμ-άουτ πατούσε ένα κουμπί και μέσω του ήχου που ακουγόταν ενημέρωνε τη γραμματεία για την πρόθεσή της αυτή. Επίσης, η κάθε ομάδα είχε τη δυνατότητα να πάρει το τάιμ άουτ είτε πριν την εκτέλεση των βολών είτε μετά την εκτέλεση της πρώτης βολής.
Οι Σοβιετικοί λοιπόν, ισχυρίστηκαν πως είχαν πατήσει εγκαίρως το κουμπί, δηλαδή πριν την εκτέλεση της δεύτερης βολής, ωστόσο, λόγω του ότι μπλόκαρε ο μηχανισμός, ο ήχος δεν ακούστηκε τη σωστή χρονική στιγμή.
Οι Αμερικανοί, με τη σειρά τους, αμφισβήτησαν τους ισχυρισμούς των Σοβιετικών. Ο διαιτητής του αγώνα, προκειμένου να καταπραΰνει τα πνεύματα, αποφάσισε πως το πιο δίκαιο θα ήταν να μετρήσουν οι ελεύθερες βολές του Κόλινς και το ρολόι να γυρίσει στα τρία δευτερόλεπτα, προκειμένου οι Σοβιετικοί να εκδηλώσουν την επίθεση τους.
Εκμεταλλευόμενος τη διακοπή του παιχνιδιού, ο Βλάντιμιρ Κοντράσιν, o Σοβιετικός προπονητής, κατάφερε να συμβουλεύει τους παίκτες του σχετικά με το πώς θα πρέπει να κινηθούν τα τελευταία τρία δευτερόλεπτα. Ταυτόχρονα, παρότι δεν επιτρεπόταν από τους κανονισμούς, προέβη στην αλλαγή ενός παίκτη, γεγονός που δεν έγινε αντιληπτό από τους διαιτητές.
Οι Σοβιετικοί επανέφεραν την μπάλα στον αγωνιστικό χώρο και αμέσως μετά ακούστηκε η κόρνα. Οι φίλαθλοι των Αμερικανών θεώρησαν πως το παιχνίδι τελείωσε και εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο, πανηγυρίζοντας έντονα. Ο ενθουσιασμός όμως, γρήγορα σταμάτησε, καθώς διαπιστώθηκε πως έγινε πάλι λάθος. Η γραμματεία είχε γύρισε το ρολόι στα πενήντα δευτερόλεπτα και ο ήχος που ακούστηκε σήμαινε πως η αναμέτρηση διακόπτεται εκ νέου!
Η φάση έπρεπε να επαναληφθεί! Το ρολόι γύρισε πάλι στα 3 δευτερόλεπτα και η πάσα του Εντσέκο από τη μία πλευρά του γηπέδου στην άλλη είχε ως αποδέκτη τον Αλεξάντερ Μπέλοφ. Εκείνος ευστόχησε κάτω από το καλάθι κι έτσι διαμόρφωσε το τελικό 51-50, αφήνοντας τους Αμερικανούς… σύξυλους!