Νταϊάν Φόσεϊ (26/12, 1985): Ποια ήταν η κυρία «Γορίλες στην ομίχλη» (vids)

Σαν σήμερα (26/12) στις 26 Δεκεμβρίου του 1985 βρίσκεται δολοφονημένη η Νταϊάν Φόσεϊ. Η Αμερικανίδα ζωολόγος – ακτιβίστρια, η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη των γοριλών, σε ένα έγκλημα που παραμένει ανεξιχνίαστο μέχρι σήμερα.  Το έργο της για τη διάσωση αυτών των πανέμορφων ζώων ήταν σπουδαίο.

Απέκτησε παγκόσμια φήμη από την ταινία «Γορίλες στην Ομίχλη», η οποία κυκλοφόρησε το 1988 με τη Σιγκούρνι Γουίβερ στον ρόλο της ίδιας και προτάθηκε για πέντε όσκαρ.

Γεννημένη στις 16 Ιανουαρίου 1932 στο Σαν Φρανσίσκο (της Καλιφόρνια) η Νταϊάν Φόσεϊ, παρότι ήταν παιδί της πόλης γρήγορα θα καταλάβει την αγάπη της για τα ζώα και τη φύση. Ετσι μετά από ένα ταξίδι στην Αφρική(το 1963) από το οποίο μαγεύθηκε, θα εγκαταλείψει τη ζωή τις στη ΗΠΑ και τη δουλειά της ως εργοθεραπεύτρια για να επιστρέψει στη φύση.

Η αγάπη της για τα ζώα ήταν τεράστια και αφιέρωσε το υπόλοιπό της ζωής της σε αυτά.  Εστίασε κυρίως στη μελέτη και την υπεράσπιση του υπό εξαφάνιση ορεινού γορίλα (gorilla gorilla beringei) κι έπεσε θύμα της αφοσίωσής της για το ζώο αυτό.

Ανέπτυξε μια απίστευτη σχέση με τα πιθηκοειδή αυτά, περνώντας ατελείωτα μερόνυχτα μαζί τους, μελετώντας τα. Ανέδειξε την ομορφιά τους και κυρίως φανέρωσε το φιλικό χαρακτήρα τους, αλλάζοντας έτσι τελείως την αρνητική άποψη που υπήρχε τότε στην κοινή γνώμη και τα ήθελε να είναι βίαια και άγρια πλάσματα.

Η Νταϊάν Φόσεϊ δεν δίστασε να τα βάλει με… θεούς και δαίμονες για να τα υπερασπιστεί. Τα έβαλε με τις κυβερνήσεις του Κονγκό και της Ρουάντα, αλλά και άλλων κρατών της Αφρικής. Τόσο επειδή ήθελα να καταστρέψουν το φυσικό περιβάλλον των γοριλών και να τις κάνουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις όσο και επειδή έφερναν όλο και περισσότερο τουρισμό ο οποίος διατάρασσε το φυσικό περιβάλλον των πιθηκοειδών.

Τα έβαλε ακόμη και με σκληρούς λαθροθήρες που ήθελαν να πουλήσουν τα ζώα αυτά σε διάφορους συλλέκτες, τσίρκα ή ζωολογικούς κήπους. Στην καλύτερη, γιατί στην χειρότερη τα σκότωναν χρησιμοποιώντας ότι μπορούσαν από αυτά.

Λένε πως φορούσε μια αποκριάτικη μάσκα για να μοιάζει με μάγισσα και να τρομάζει τους λαθροθήρες που πίστευαν στη μαύρη μαγεία ενώ την ίδια ώρα πλήρωνε ένοπλους φύλακες για να προστατεύουν τις γορίλες. Καθημερινά κατέστρεφε τις παγίδες που έστηναν στη ζούγκλα και γενικά τους χαλούσε κάθε κακόβουλο σχέδιο.

Η αυτοδίδακτη ερευνήτρια που έφτασε να διδάξει ακόμη και σε μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, έφτασε να αγαπάει περισσότερο τους γορίλες από τους ανθρώπους. Χαρακτηριστική η ατάκα της στα μέσα του 1985, όταν είπε: «Δεν έχω φίλους. Όσο περισσότερα μπορείτε να μάθετε για την αξιοπρέπεια του γορίλα, τόσο περισσότερο θα θέλετε να αποφύγετε τους ανθρώπους».

Γενικότερα η Νταϊάν Φόσεϊ «έτρεξε» μια γιγαντιαία εκστρατείας στα Μέσα Ενημέρωσης, κινητοποιώντας τον κόσμο παγκοσμίως . Το 1983 θα γράψει αυτοβιογραφία της «Γορίλες στην Ομίχλη» (Gorillas in the Mist), συνδυάζοντας την προσωπική της εμπειρία με την επιστημονική  του 1983 και θα αμέσως μπεστ-σέλερ.

Τα όνειρά για τη διάσωση του ορεινού γορίλα στεγάστηκαν το 1967  στο «Karisoke Research Center» ένα ερευνητικό κέντρο περίθαλψης και μελέτης στη Ρουάντα. Δυστυχώς ο τόπος αυτός έμελλε να γίνει και το μέρος όπου η σπουδαία ζωολόγος θα δολοφονούνταν αγρίως. Βρέθηκε με το πρόσωπο σχεδόν κομμένο στα δύο από μια ματσέτα. Γρήγορα αποκλείστηκε το ενδεχόμενο της ληστείας καθώς όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που η Νταϊάν Φόσεϊ είχε μαζί της (μεταξύ των οποίων και αρκετά χρήματα) βρέθηκαν στη θέση του.

Σε μια δίκη που χαρακτηρίστηκε παρωδία από το διεθνή Τύπο, η κυβέρνηση της Ρουάντα κατηγόρησε το νεαρό βοηθό της Wayne McGuire (καταδικάστηκε ερήμην αλλά δεν εξέτισε ποτέ την ποινή του καθώς είχε διαφύγει στις ΗΠΑ) και τον ιχνηλάτη της Emmanuel Rwelekana (αυτοκτόνησε στο κελί του πριν τη δίκη).

Άπαντες πιστεύουν πάντως ότι οι πραγματικοί ένοχοι ήταν λαθροθήρες και η υψηλά στελέχη της κυβέρνησης της Ρουάντα των οποίων τα μεγάλα συμφέροντα η Νταϊάν Φόσεϊ χαλούσε.

Η 53χρονη γυναίκα θάφτηκε στο νεκροταφείο που είχε η ίδια δημιουργήσει για τους γορίλες. Στην επιτύμβια πλάκα της, αναγράφονται μεταξύ άλλων, τα λόγια » Κανένας δεν αγαπούσε τους γορίλες περισσότερο»

Το πολύ ευχάριστο είναι ότι το έργο της Νταϊάν συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το ίδρυμά της εξακολουθεί να υφίσταται και έχει μάλιστα καταφέρει να πετύχει αρκετούς από τους στόχους που είχε θέσει η εξαιρετική ερευνήτρια. Επιμορφώνει τον κόσμο, περιθάλπει και προστατεύει τους γορίλες και παράλληλα φροντίζει να  εφαρμόζονται οι νόμοι για την προστασία τους.

Παράλληλα αναγνωρίζει τον υπεύθυνο τουρισμό και τον προωθεί μάλιστα ως άλλο ένα μέσο μάχης για την προστασία των πιθηκοειδών. Επιπλέον έχει επεκτείνει τις δράσεις του για τη διατήρηση στη ζωή του γορίλα και σε πολλές ακόμα αφρικανικές χώρες.

Κάντε follow στο Sportime

Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook

Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram