Ο «αγώνας του θανάτου» ήταν μία αναμέτρηση για τη ζωή (vid)
Το αποτέλεσμα ήταν… στημένο. Δεν χωράνε ηρωισμοί. Μόνο η ήττα. Δεν τον ονόμασαν άδικα «ο αγώνας του θανάτου».Το αποτέλεσμα ήταν… στημένο. Δεν χωράνε ηρωισμοί. Μόνο η ήττα. Δεν τον ονόμασαν άδικα «ο αγώνας του θανάτου».
Βρισκόμαστε στις 9 Αυγούστου του 1942. Στην κατεχόμενη Ουκρανία. Μέρες σκοτεινές για την ανθρωπότητα. Πόλεμος. Θάνατος. Μα και μπάλα. Αυτή είναι η ιστορία με τίτλο «ο αγώνας του θανάτου».
Η γερμανική ομάδα Flakelf (με μέλη της Γερμανούς αλεξιπτωτιστές) προσπαθούσε να δείξει πως ο παγκόσμιος πόλεμος δεν σταματάει τα πάντα στον πλανήτη. Και πως το ποδόσφαιρο πρέπει να συνεχίσει.
Μία ομάδα επίλεκτων δημιούργησε την Start. Αποτελείται από οκτώ παίκτες της Δυναμό Κιέβου και τρεις της Λοκομοτίβ Κιέβου.
Στο ποδόσφαιρο κερδίζει ο καλύτερος. Αλλά όχι σε αυτό το ματς. Ο νικητής ήταν προκαθορισμένος. Και θα ήταν Γερμανός.
Μόνο που στο γρασίδι του γηπέδου «Ζενίτ» στο Κίεβο, η Start επικράτησε με 5-3. Τη μυρωδιά του χορταριού διαδέχτηκε αυτή του θανάτου.
Η νίκη ήρθε με το υπέρτατο κόστος. Τον θάνατο!
Οι νικητές οδηγηθήκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Στην εσχάτη των ποινών. Το τέλος του ήρθε την στην περιοχή του Μπάμπι Γιαρ. Λίγο έξω από το Κίεβο. Τόπο τέλεσης και άλλων κτηνωδιών από τους Γερμανούς.
Ο «αγώνας του θανάτου» κρίθηκε στο χορτάρι, αλλά δεν έμελε να τελειώσει εκεί.
Η Start είχε φροντίσει να δείξει τι θα ακολουθήσει. Διέλυσε με ευκολία ομάδες επίλεκτων. Και την Flakelf με 5-1 τρεις μέρες νωρίτερα.
Έξω από το γήπεδο «Ζενίτ» έχει στηθεί ένα μνημείο. Με τη μορφή τεσσάρων ανδρών. Και την επιγραφή: «”Η δόξα σας δεν θα ξεθωριάσει στους αιώνες…”».