Η σύνθεση του πίνακα ξεκίνησε πριν από 518 χρόνια, σαν σήμερα στις 3 Νοεμβρίου, όμως η Μόνα Λίζα και το χαμόγελό της έμειναν στην αιωνιότητα.
Ο 51χρονος τότε Λεονάρντο Ντα Βίντσι δέχθηκε το αίτημα του εύπορου έμπορου μεταξιού, Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο για να ζωγραφίσει το πορτραίτο της γυναίκας του. Η γυναίκα του ήταν η Λίζα ντελ Τζοκόντο το όνομα της οποίας έδωσε «βάφτισε» τον πίνακα ως Μόνα Λίζα (η λέξη Μόνα σήμαινε “κυρία” στην Ιταλία) αλλά και Τζοκόντα.
Η ταυτότητα της αινιγματικής Μόνα Λίζα έμεινε για αιώνες ένα μεγάλο ερώτημα. Αποκαλύφθηκε μόλις το 2005 μέσω ενός σημειώματος του 1503 που ανακαλύφθηκε και η ταυτότητα της έχει ως Λίζα ντελ Τζοκόντο έχει γίνει αποδεκτή από τους περισσότερους ιστορικούς τέχνης.
Ο Ντα Βίντσι ασχολήθηκε με το έργο για χρόνια
Ο ιδιοφυής Λεονάρντο Ντα Βίντσι υπήρξε πολλά πράγματα στη ζωή του. Υπήρξε εξαιρετικός ζωγράφος, γλύπτης, αλλά και ένας πρωτοπόρος και ευρηματικός εφευρέτης, μηχανικός αρχιτέκτονας και επιστήμονας. Η ιδιοφυΐα του είναι κάτι αδιαμφισβήτητο.
Ένα αρνητικό πράγμα ωστόσο που τον χαρακτήριζε ήταν το γεγονός ότι άφηνε τα έργα του στη μέση. Η Μόνα Λίζα ήταν ένα έργο το οποίο περίμενε αρκετό καιρό στο «ράφι» του καλλιτέχνη. Ξεκινώντας το 1503, ασχολήθηκε με αυτή για περίπου 4 χρόνια αλλά στη συνέχεια, όπως συνήθιζε την παράτησε.
Με την εγκατάστασή του ωστόσο στη Γαλλία το 1516, μετέφερε τον πίνακα στο νέο του σπίτι και αποφασισμένος να ολοκληρώσει ένα από τα πολλά μισοτελειωμένα έργα του, ολοκλήρωσε τον πίνακα το 1519 λίγο καιρό πριν το θάνατό του.
H ιδιαιτερότητα του έργου
Η Μόνα Λίζα είναι ένας πίνακας ελαιογραφίας σε ξύλο λεύκης, διαστάσεων 77 με 53 εκατοστών. Η προσωπογραφία της καθιστής γυναίκας με το αινιγματικό χαμόγελο το οποίο έχει σχολιαστεί και αναλυθεί κατά τους αιώνες δεν απέκτησε τυχαία τη φήμη του.
Ο Ντα Βίντσι έχει χρησιμοποιήσει μία τεχνική για να αποδώσει στο βλέμμα της Τζοκόντα μία ζωντάνια και την αίσθηση ότι σε κοιτάει στα μάτια. Η ζωντάνια που αποδίδεται στο πρόσωπο του πίνακα μπορεί να γίνει ιδιαίτερα αντιληπτή από κοντά.
Η τεχνική την οποία φυσικά εφηύρε ο ίδιο ο Ντα Βίντσι βασίζεται στα απαλά χρώματα και το ακαθόριστο περίγραμμα.
Το αινιγματικό χαμόγελο της γυναίκας το οποίο φαίνεται τη μία θερμό και την άλλη απρόσιτο έχει επιτευχθεί μέσω αυτής της τεχνικής.
Για το «χαμόγελο της Τζοκόντα» έχουν ειπωθεί πολλά. Η εκδοχή του Φρόυντ ωστόσο για την απόδοση του χαμόγελου από τον ζωγράφο είναι αυτή που κλέβει την παράσταση. Σύμφωνα με τον Φρόυντ, ο Ντα Βίντσι αποτύπωσε πάνω στην κοπέλα το χαμόγελο της ίδιας του τη μητέρας ως ένα απωθημένο στο ασυνείδητό του.
Μία γυναίκα που έγινε αιώνια μέσω της τέχνης
Η Μόνα Λίζα είναι ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της τέχνης. Μία γυναίκα του 16ου αιώνα η οποία έμεινε γνωστή για εκατοντάδες χρόνια μετά τον θάνατό της μέσω της δύναμης της τέχνης.
Στις μέρες μας μπορεί κάποιος να απολαύσει το έργο που ξεκίνησε ο μεγάλος Λεονάρντο Ντα Βίντσι σαν σήμερα στο μουσείο του Λούβρου (Louvre Museum).
Διαβάστε Επίσης: Σαν σήμερα: Έρχεται στην Αθήνα ο Λευτέρης Αντωνιάδης, ο αγαπημένος «Λεφτέρ» των Τούρκων