Σαν σήμερα (16/4) το 1986, ένας από τους σπουδαιότερους ξένους που φόρεσε τη φανέλα του ΟΦΗ, ο Αλεχάντρο Ίσις, βρέθηκε για δεύτερη φορά θετικός σε απαγορευμένη ουσία, σε μία υπόθεση που είχε προκαλέσει σάλο.
Ο 41 φορές διεθνής με τη Χιλή, Αλεχάντρο Ίσις, αγωνίστηκε με τη φανέλα του ΟΦΗ τη «χρυσή» εποχή που τερμάτισε δέυτερος 1986, κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας του 1987 κτλ και στις 16 Απριλίου βρέθηκε για δεύτερη φορά θετικός σε απαγορευμένη ουσία.
Όλα ξεκίνησαν στις 26 Ιανουαρίου όταν στον οργανισμό του είχε ανιχνευθεί για πρώτη φορά το φάρμακο Deca Durabolin που περιείχε δεκανοϊκή νανδρολόνη, έπειτα από τη λήξη της εκτός έδρας αναμέτρησης με την Παναχαϊκή.
Με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Τάσου Παπαχρήστου, η εφημερίδα «Έθνος» είχε αποκαλύψει το σκάνδαλο και είχε ωθήσει σε παραίτηση τους Ευάγγελο Σαβράμη (διευθυντής ΟΑΚΑ), Χρήστο Σκορδή (υπεύθυνος ιατρείου).
Κάποιοι δεν ήθελαν να μαθευτεί η αλήθεια, ωστόσο έπρεπε να παραδεχτούν τι είχε συμβεί όταν διέρρευσε ο αριθμός ελέγχου του δείγματος.
Τότε, οι κανονισμοί προέβλεπαν τιμωρία τόσο του ποδοσφαιριστή όσο και της ομάδας, όμως δεν επιβλήθηκαν ούτε στον Χιλιανό, αλλά ούτε και στον ΟΦΗ.
Το σκεπτικό της αθώωσης ήταν ότι είχαν περάσει 15 ημέρες από τον χρόνο λήψης του δείγματος με εκείνον της ανάλυσης, με τον Ίσις να επιμένει ότι είχε λάβει το φάρμακο το περασμένο καλοκαίρι από Χιλιανούς γιατρούς εξαιτίας ενός τραυματισμού.
Η υπόθεση, όμως, είχε και συνέχεια, καθώς κληρώθηκε για νέο έλεγχο στο εκτός έδρας ματς της 13ης Απριλίου με τον ΠΑΟΚ στο πλαίσιο της 28ης αγωνιστικής.
Πριν από 32 χρόνια, ήτοι την Τετάρτη 16 Απριλίου 1986, έγινε γνωστό ότι ο Χιλιανός διεθνής βρέθηκε θετικός στην ίδια απαγορευμένη ουσία.
Εντούτοις, με βάση έγγραφο του εργαστηρίου της Κολωνίας που ανέφερε ότι τα ίχνη της εμφανίζονται σε πιο χαμηλά επίπεδα (κατά τέσσερις φορές), ο ΟΦΗ και ο Ίσις αθωώθηκαν εκ νέου.
Μάλιστα, είχε ξεσπάσει σάλος, καθώς πολλοί θεωρούσαν ότι ο καθηγητής που υπέγραψε το έγγραφο είχε δωροδοκηθεί.
O αείμνηστος ποδηλάτης και χημικός είχε πρωτοστατήσει στην περιβόητη υπόθεση ντόπινγκ του Μπεν Τζόνσον με το ολυμπιακό μετάλλιο του 1988 που αφαιρέθηκε.
Όπως καταλαβαίνει και ο πιο αδαής, η παραπάνω αιτιολογία δεν προβλεπόταν από κανέναν διεθνή κανονισμό ως επαρκής υπεράσπιση, πολλώ δε μάλλον ως απαλλαγή από τις κατηγορίες…
«Η ΕΠΑΕ απάλλαξε τον Ισις και τον ΟΦΗ στις 11 Απριλίου με ψήφους 11-2 (μειοψήφισαν Ηρακλής και Αρης), επειδή είχαν περάσει οι προθεσμίες που προβλέπει το άρθρο 32 του ΚΑΠ για τον έλεγχο των ούρων και επειδή δεν ειδοποιήθηκαν να είναι παρόντες στην εξέταση του δείγματος και να κάνουν έφεση κατά της απόφασης», αναφερόταν σε ρεπορτάζ της εποχής.
Ο ισχύων τότε κανονισμός προέβλεπε ήττα και αφαίρεση 4 βαθμών σε κάθε αγώνα που υπήρξε ανίχνευση, αντ’ αυτού όμως ο ΟΦΗ κατέλαβε την υψηλότερη θέση της ιστορίας του.
Η μη επιβολή ποινών αποτέλεσε δεδικασμένο δύο χρόνια αργότερα στην περιβόητη υπόθεση Τσίγκοφ, με αφορμή την οποία η ελληνική πολιτεία αποφάσισε (μετά τις κινητοποιήσεις των οπαδών της ΑΕΛ) να εναρμονίσει το θεσμικό πλαίσιο περί φαρμακοδιέγερσης με τις υπόλοιπες ομοσπονδίες ποδοσφαίρου της Ευρώπης.
Ουσιαστικά, το 1988 αποφασίστηκε η άρση οποιαδήποτε ευθύνης από τον σύλλογο που ανήκε ο εκάστοτε ντοπαρισμένος παίκτης.