Σαν σήμερα (31/3) στις 31 Μαρτίου του 1980, «έφευγε» από τη ζωή ο θρυλικός Τζέσε Όουενς. Ο Αφροαμερικανός αθλητής του στίβου που κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου ( (100 μ, 200 μ, μήκος, 4Χ100 μ), αλλά έμεινε στην ιστορία καθώς «ύψωσε ανάστημα» στον Αδόλφο Χίτλερ.
Και όχι μόνο στον Χίτλερ, αλλά και απέναντι στην ρατσιστική Αμερική που περιφρονούσε τους μαύρους, σε μια εποχή που δρούσε και η Κου Κλουξ Κλαν
Ο ηγέτης ναζιστικής Γερμανίας ήθελε να εκμεταλλευθεί την διοργάνωση προς όφελος της χώρας του, αλλά και να αναδείξει τα πιστεύω του περί Αρίας Φυλής.
Ο θρίαμβος του Τζέσε Όουενς στους Αγώνες, αποτέλεσε ένα ηχηρό «χαστούκι» προς τον Χίτλερ και τους επιτελείς του.
Η ιστορία λέει ότι μετά τη νίκη του Όουενς, ο Χίτλερ αποχώρησε από το στάδιο, για να μην τον χαιρετήσει. Η προσβλητική αδιαφορία του Φύρερ έχει μείνει στην ιστορία, ως ακόμη ένα «μαύρο» επεισόδιο της ζωής του Γερμανού ηγέτη. Τζέσε Όουενς Τα πράγματα, όμως, δεν έγιναν έτσι.
Την πρώτη μέρα των αγώνων, ο Χίτλερ συνεχάρη μόνο τους Γερμανούς αθλητές. Τότε τον ενημέρωσαν ότι θα έπρεπε είτε να χαιρετήσει όλους τους νικητές, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης είτε να μην μιλήσει σε κανέναν. Ο Χίτλερ επέλεξε το τελευταίο, αλλά παρ’ όλα αυτά, αναγνώρισε τη νίκη του αθλητή.
Ο Όουενς δήλωσε: «Ο Χίτλερ έπρεπε να έρθει και να φύγει απ’ το στάδιο πολύ συγκεκριμένες ώρες. Χρειάστηκε να αποχωρήσει πριν την απονομή των μεταλλίων για τα 100 μέτρα, αλλά πριν φύγει έτυχε να περάσω δίπλα απ’ τις θέσεις του επιτελείου του. Με χαιρέτησε από μακριά και τον χαιρέτησα κι εγώ»….
Πάντως αξίζει να σημειωθεί ότι στο βιβλίο του Τζέρεμι Σαπ για τους Ολυμπιακούς του ’36, υπάρχει η εξής δήλωση του Όουενς: «Δεν με σνόμπαρε ο Χίτλερ, αλλά ο Ο Φράνκλιν Ρούσβελτ. Ο Πρόεδρος δε μου έστειλε ούτε ένα τηλεγράφημα».
Κάτι που ήταν αληθές καθώς ο Πρόεδρος Ρούζβελτ δεν αναγνώρισε ποτέ τις επιτυχίες του ολυμπιονίκη ούτε τον κάλεσε στο Λευκό Οίκο.
Ο λόγος ήταν ότι επειδή ο Ρούζβελτ βρισκόταν σε προεκλογική εκστρατεία δεν ήθελε να δυσαρεστήσει ρατσιστική Αμερική που είχε μεγάλη εκλογική δύναμη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τζέσε Όουενς τιμήθηκε για πρώτη φορά από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ το 1955, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τον θρίαμβό του, όταν ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ τον ονόμασε «Πρέσβη του Αθλητισμού».
Γενικότερα για τον Αφροαμερικανό θρύλο δεν αδιαφόρησε μόνο ο Πρόεδρος Ρούσβελτ, αλλά ολόκληρη η χώρα. Αρκεί να αναφέρουμε ότι παρά τα τέσσερα χρυσά μετάλλια, κανείς δεν του προσέφερε τις χορηγίες που δικαιωματικά άξιζε. Οι διαφημιζόμενοι δεν ήθελαν να ταυτίσουν τα προϊόντα τους μαζί του, γιατί οι καταναλωτές δεν θα τα αγόραζαν!
Τρία χρόνια μετά το Βερολίνο, αναγκάστηκε μάλιστα να δηλώσει χρεωκοπία μετά από μία αποτυχημένη επιχειρηματική προσπάθεια και για να επιβιώσει υποχρεώθηκε να τρέχει σε κούρσες με αντίπαλους άλογα.
Μετά το τέλος της αθλητικής του καριέρας, ο Όουενς εξελίχθηκε σε φανατικό καπνιστή και πέθανε από καρκίνο στους πνεύμονες, το 1980 στο Τούσον της Αριζόνα στα 67 του. Είχε γεννηθεί το 1913 στο Όουκβιλ της Αλαμπάμα και ήταν το έβδομο από έντεκα παιδιά των Χένρι και Έμμα Αλεξάντερ Όουενς.
Κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα σε μήκος, το οποίο έμεινε ακατάρριπτο για 25 χρόνια ολόκληρα χρόνια, μέχρι να το «πάρει» το 1960 ο Ραλφ Μπόστον.
