Μπήκε στη Σχολή Υπαξιωματικών Ναυτικού με το ζόρι, δε του άρεσε και δραπέτευσε κολυμπώντας. Η Ελλάδα όμως δεν τον έμαθε για αυτό αλλά για τις θρυλικές του ταινίες
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, αρχικά προορισμένος για τη ναυτική καριέρα, δραπέτευσε κολυμπώντας από τη Σχολή Υπαξιωματικών
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ένας από τους πιο αγαπημένους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1913 στο Κολωνάκι της Αθήνας. Προερχόμενος από οικογένεια χρυσοχόων με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη, η πορεία της ζωής του ήταν προδιαγεγραμμένη προς τη ναυτική καριέρα. Ωστόσο, η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον.
Σε νεαρή ηλικία, η οικογένειά του τον πίεσε να ενταχθεί στη Σχολή Υπαξιωματικών Ναυτικού στην Κέρκυρα. Ο νεαρός Λάμπρος, όμως, δεν ένιωθε καμία έλξη προς τη ναυτική ζωή. Αποφασισμένος να ακολουθήσει τη δική του πορεία, δραπέτευσε από τη σχολή κολυμπώντας, αποδεικνύοντας το θάρρος και την αποφασιστικότητά του.
Μετά την τολμηρή του απόδραση, η οικογένειά του τον έστειλε στο Παρίσι το 1931, με σκοπό να σπουδάσει την τέχνη της χρυσοχοΐας και να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση. Ωστόσο, η γοητεία του θεάτρου τον κέρδισε. Συμμετείχε ως κομπάρσος σε ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, ενώ μαθήτευσε δίπλα στον σπουδαίο Γάλλο σκηνοθέτη Λουί Ζουβέ. Το 1937 έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στο θέατρο με το έργο “Το Σχολείο των Γυναικών” του Μολιέρου.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1938, ο Κωνσταντάρας ξεκίνησε μια λαμπρή καριέρα στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Αν και αρχικά ερμήνευσε δραματικούς ρόλους, η κωμωδία ήταν αυτή που τον ανέδειξε και τον καθιέρωσε στη συνείδηση του κοινού. Συμμετείχε σε περισσότερες από 80 ταινίες, μερικές από τις οποίες θεωρούνται κλασικές, όπως “Η Χαρτοπαίχτρα” (1964), “Υπάρχει και Φιλότιμο” (1965) και “Ο Στρίγγλος που Έγινε Αρνάκι” (1967). Η χαρακτηριστική του φωνή, το μοναδικό του ύφος και οι αξέχαστες ατάκες του τον κατέστησαν έναν από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς της εποχής του.
Παρά τις επαγγελματικές του επιτυχίες, η προσωπική του ζωή ήταν γεμάτη προκλήσεις. Παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε έναν γιο, τον Δημήτρη Κωνσταντάρα, ο οποίος ακολούθησε καριέρα στη δημοσιογραφία και την πολιτική. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έφυγε από τη ζωή στις 28 Ιουνίου 1985, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια κληρονομιά στον ελληνικό πολιτισμό.