Έφαγε χυλόπιτα από την Ελισάβετ και τη στόλισε με το πιο σεξιστικό γράμμα της Ιστορίας

Ήταν ο Τσάρος της Ρωσίας, γνωστός για τη βία, την παρανοϊκή καχυποψία και τις σφαγές. Ήταν η Βασίλισσα της Αγγλίας, αμείλικτη διπλωμάτης, αξεπέραστη στην πολιτική σκηνή, η “Παρθένος Βασίλισσα”. Και όμως, κάποια στιγμή στα μέσα του 16ου αιώνα, ο Ιβάν ο Τρομερός αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα: να στείλει επιστολή στην Ελισάβετ Α’ με φλερτ, υπονοούμενα γάμου και έντονη… προσβολή.

Η ιστορία ξεκινά στα μέσα του 1500, όταν η Ρωσία του Ιβάν αναζητούσε συμμάχους και διπλωματική υποστήριξη. Η Αγγλία, από την άλλη, ήθελε πρόσβαση σε νέες αγορές, και είχε ήδη δημιουργήσει το εμπορικό άνοιγμα με τη Μόσχα μέσω της περίφημης Muscovy Company. Οι επιστολές που αντάλλαξαν οι δύο μονάρχες ήταν μέρος αυτής της στρατηγικής επαφής — αλλά γρήγορα πέρασαν από το επίπεδο της ψυχρής διπλωματίας σε κάτι πολύ πιο προσωπικό.

Ο Ιβάν έκανε κάτι που κανείς δεν περίμενε από τον αιμοσταγή Τσάρο: πρότεινε γάμο στην Ελισάβετ. Όχι ακριβώς με λουλούδια και βιολιά, αλλά με τη λογική ότι αν η θέση του γινόταν επισφαλής στη Ρωσία, θα μπορούσε να βρει καταφύγιο στην Αγγλία — ιδανικά, ως βασιλικός σύζυγος. Ήθελε την προστασία της. Ήθελε ίσως και την ίδια.

Η Ελισάβετ, με το ακαταμάχητο πολιτικό της ένστικτο, αρνήθηκε με ευγένεια. Δεν του έκλεισε την πόρτα, αλλά ούτε του την άνοιξε. Και τότε ήταν που ο Ιβάν έβγαλε τον “Τρομερό” του χαρακτήρα του. Σε απαντητική επιστολή, της επιτέθηκε φραστικά, κατηγορώντας την ότι δεν έχει πραγματική εξουσία, ότι είναι υποχείριο των συμβούλων της, και ότι αυτή η αδυναμία προέρχεται από το φύλο της. Με λίγα λόγια, της είπε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει σαν άντρας. Της είπε ότι είναι… βασίλισσα στα χαρτιά.

Για τον Ιβάν, που είχε συνηθίσει να κυβερνά με σιδερένια πυγμή, να εκτελεί αυλικούς με ένα βλέμμα και να βλέπει τη γυναίκα απλώς ως μέσο αναπαραγωγής, η ύπαρξη μιας ανεξάρτητης, ισχυρής γυναίκας μοναρχίνας ήταν σχεδόν προσβολή. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι μια γυναίκα τον απέρριψε — και μάλιστα δημοσίως.

Η Ελισάβετ δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει στις προσβολές. Συνέχισε να κυβερνά την Αγγλία για δεκαετίες, χτίζοντας μια αυτοκρατορία, συντρίβοντας την Ισπανική Αρμάδα και καθιερώνοντας τη χώρα της ως παγκόσμια δύναμη. Ο Ιβάν, από την άλλη, βυθίστηκε όλο και περισσότερο στην παράνοια και τη βία, σκοτώνοντας ακόμα και τον ίδιο του τον γιο σε μια κρίση οργής.

Η ιστορία αυτού του αλλόκοτου “φλερτ” ανάμεσα στον πιο βίαιο ηγεμόνα της Ρωσίας και την πιο αποφασιστική βασίλισσα της Αγγλίας παραμένει ένα από τα πιο εντυπωσιακά επεισόδια στην ιστορία της διπλωματίας. Μια στιγμή που η πολιτική έγινε προσωπική, και το προσωπικό έγινε δημόσιο ξεκατίνιασμα.