Η πιο διάσημη καταιγίδα που δεν έχει σταματήσει εδώ και πάνω απο 350 χρόνια
Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα είναι η πιο διάσημη καταιγίδα του Ηλιακού Συστήματος.
Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα του Δία είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη και εντυπωσιακά φαινόμενα του Ηλιακού μας Συστήματος. Πρόκειται για μια τεράστια θύελλα που μαίνεται στην ατμόσφαιρα του μεγαλύτερου πλανήτη του συστήματός μας, με διάμετρο που ξεπερνά ακόμη και τη Γη. Η παρουσία της έχει καταγραφεί εδώ και περισσότερα από 350 χρόνια, καθιστώντας την όχι μόνο ένα διαρκές φυσικό φαινόμενο αλλά και ένα αίνιγμα που προκαλεί τους επιστήμονες μέχρι σήμερα.
Η πρώτη καταγραφή της έγινε από τους πρώτους αστρονόμους της Αναγέννησης, όπως τον Τζιοβάνι Κασίνι, ο οποίος την παρατήρησε στα μέσα του 17ου αιώνα. Ήταν ήδη τότε ένα τεράστιο σύστημα καταιγίδων που δινόταν να διακρίνεται μέσα από τα πρώιμα τηλεσκόπια. Στην πορεία των αιώνων, η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα συνέχισε να περιστρέφεται αδιάκοπα, σαν μια ματιά στο χάος της ατμόσφαιρας του Δία, δείχνοντας στους επιστήμονες πόσο διαφορετικός είναι ο πλανήτης αυτός από τη Γη.
Η θύελλα κινείται αντίθετα από την περιστροφή του πλανήτη και αποτελεί αντικυκλώνα, με ανέμους που αγγίζουν τα 600 χιλιόμετρα την ώρα. Αν και η ονομασία της προδίδει ένα έντονο κόκκινο χρώμα, αυτό δεν είναι πάντα σταθερό. Η απόχρωση της κυμαίνεται ανάλογα με τη χημική σύνθεση και την ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας που φτάνει στην περιοχή. Κανείς δεν είναι ακόμα απολύτως βέβαιος για την ακριβή αιτία του χρώματος, όμως πιθανολογείται ότι πρόκειται για ενώσεις αμμωνίας και άλλων στοιχείων που αντιδρούν στην ηλιακή ακτινοβολία.
Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα είναι εάν αυτή η κηλίδα είναι πράγματι η ίδια που παρατηρήθηκε τον 17ο αιώνα ή αν έχουν υπάρξει διαδοχικές θύελλες στο ίδιο περίπου σημείο του πλανήτη. Το σχήμα, το μέγεθος και το χρώμα της έχουν μεταβληθεί με την πάροδο των αιώνων. Στις αρχές του 19ου αιώνα, η κηλίδα φαινόταν να έχει σταθεροποιηθεί, αλλά από τον 20ό αιώνα και έπειτα, οι αστρονόμοι παρατηρούν σταδιακή μείωση του μεγέθους της. Σήμερα είναι περίπου το μισό του μεγέθους που ήταν στα τέλη του 19ου αιώνα, προκαλώντας ανησυχία ότι ίσως κάποτε εξαφανιστεί τελείως.
Η ύπαρξη και η διάρκεια ζωής της Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας παραμένουν άλυτο μυστήριο. Οι δορυφόροι που έχουμε στείλει κοντά στον Δία, όπως οι Voyager και ο πιο πρόσφατος Juno, έχουν προσφέρει εκπληκτικές εικόνες και δεδομένα για την κηλίδα. Παρόλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πόσο ακόμα θα συνεχίσει να υπάρχει ή τι ακριβώς την τροφοδοτεί. Είναι ίσως η επιτομή της άγριας και ανεξερεύνητης φύσης ενός πλανήτη-γίγαντα, και ταυτόχρονα ένας καθρέφτης του πόσο λίγα γνωρίζουμε ακόμη για το σύμπαν γύρω μας.