
Κατ’ αρχάς για να φτάσεις σε έναν τελικό πρέπει να έχεις ματώσει και να το… έχεις.
Κι αν έχεις φλόγα και αυτοπεποίθηση, δίψα και… άντερα, και φυσικά και την απαραίτητη τύχη μπορεί-μπορείς και να τον κάνεις δικό σου.
Υπάρχουν παίκτες και προπονητές θαρρείς φτιαγμένοι για τέτοιους αγώνες!
Αδιαμφισβήτητα είναι όμορφο να δικαιώνεται αυτός που έχει φτάσει στο φινάλε με τον καλύτερο τρόπο.
Πάντως απ’ όσα είμαι σε θέση να παρακολουθώ και να θυμάμαι το παραπάνω δεν συμβαίνει πάντοτε.
Γιατί για να φας τον γάιδαρο, πρέπει να φας και την ουρά του!
Ή όπως τραγουδούσε σκωπτικά ο αλησμόνητος Στάθης Κάβουρας: Εδώ σε θέλω Κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα…