Κυριάκος Μητσοτάκης: Το αποτέλεσμα των μεγάλων ανατροπών στον β’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, είναι πάνω απ’ όλα μια προσωπική ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έχασε σχεδόν όλα τα πολιτικά στοιχήματα που είχε θέσει. Ο λαός καταψήφισε τους «γαλάζιους» εκλεκτούς του Μαξίμου στις 5 από τις 6 Περιφέρειες (Θεσσαλία, Δυτική Μακεδονία, Ανατολική Μακεδονία – Θράκη, Βόρειο Αιγαίο, Ιόνιο) και το εκλογικό Βατερλώ της ΝΔ επισφραγίστηκε με την απώλεια των 2 μεγαλύτερων Δήμων της χώρας, μετά την ήττα του Κώστα Μπακογιάννη στην Αθήνα και του Κωνσταντίνου Ζέρβα στη Θεσσαλονίκη.
Προσωπική είναι η ήττα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, διότι από την πρώτη στιγμή έδωσε κομματικές διαστάσεις στη μάχη της κάλπης σε Περιφέρειες και Δήμους και προσπάθησε να μετατρέψει τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε πολιτικό βραχίονα του πρωθυπουργικού γραφείου.
Από την πρώτη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε προσωπικά το θέμα της στήριξης των «γαλάζιων» υποψηφίων και «όργωσε» την Ελλάδα για να δείξει την έμπρακτη στήριξή του, πολιτικοποιώντας το διακύβευμα των εκλογών και επενδύοντας στην κομματική πόλωση. Και αυτό δεν είναι κάτι που λέγεται χάριν εντυπώσεων μετά την ήττα της ΝΔ στον β’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Είναι κάτι που ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδεχόταν πριν από μια εβδομάδα, τότε που ήταν σχεδόν σίγουρος ότι όλη η Ελλάδα θα βαφτεί… μπλε:
«Από την πρώτη στιγμή δώσαμε πολιτικό περιεχόμενο στις εκλογές για τις 13 Περιφέρειες και νομίζω ότι σήμερα έχουμε κάθε λόγο να αισθανόμαστε δικαιωμένοι γι’ αυτή μας την επιλογή», είχε δηλώσει από τη Λέσβο ο κ. Μητσοτάκης με τον «αέρα» μιας αλαζονείας που «απογειώθηκε» μετά την νίκη των «γαλάζιων» υποψηφίων σε 7 Περιφέρειες, στον α’ γύρο.
Η διαχρονική ιστορία της πολιτικής όμως, έχει αποδείξει ότι η αλαζονεία αργά ή γρήγορα τιμωρείται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εργαλειοποίησε τις αυτοδιοικητικές εκλογές ως όχημα προβολής του εαυτού του όντας σίγουρος για την επιτυχία. Από την άλλη πλευρά ο λαός είδε και εκείνος στις κάλπες το «πρόσωπο» του Κυριάκου Μητσοτάκη και απάντησε αποδοκιμάζοντας πρώτα τον ίδιο και δευτερευόντως τις προσωπικές επιλογές του στις υποψηφιότητες. Σε διάστημα μόλις μιας εβδομάδας ο υποτιθέμενος θρίαμβος του πρωθυπουργού, μετατράπηκε σε βαριά πολιτική ήττα που ανοίγει τον δρόμο για μεγάλες ανατροπές στις Ευρωεκλογές του 2024.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να κερδίσει τη μάχη της κάλπης στον β’ γύρο των εκλογών, ακόμα και τον έμμεσο εκβιασμό. Με τις ευλογίες του Μαξίμου, ο Λευτέρης Αυγενάκης εκβίασε τεχνηέντως τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας να ψηφίσουν τον Κώστα Αγοραστό για να εξασφαλίσουν ότι θα πάρουν σύντομα αποζημιώσεις. Ο Άδωνις Γεωργιάδης έκανε το ίδιο στο Χαλάνδρι.
Αυτή η χυδαία πολιτική εξαναγκασμού που «πούλησε» η κυβέρνηση στους κατεστραμμένους ανθρώπους της Θεσσαλίας, γύρισε μπούμερανγκ στο Μαξίμου και στον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός είχε την εντύπωση ότι είναι αρκετό να ασκείται πολιτική με επιδόματα, «φιλοδωρήματα» και ταξίματα αποζημιώσεων και όχι με έργα ουσίας. Και οι Θεσσαλοί απάντησαν στον πρωθυπουργό και τον Κώστα Αγοραστό, ότι η αξιοπρέπεια και το δίκαιο δεν υποκύπτουν ούτε σε εκβιασμούς, ούτε σε «καλοπιάσματα». Η οργή για τις καταστροφικές πλημμύρες παραήταν μεγάλη για να χωρέσει στα πολιτικάντικα τεχνάσματα του Μαξίμου.
Το μεγαλύτερο λάθος του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι η πολιτική που ακολούθησε στις αυτοδιοικητικές εκλογές, η οποία τον οδήγησε σε μια οδυνηρή ήττα που χρεώνεται ο ίδιος. Είναι το ότι ακόμα και τώρα δεν έλαβε το μήνυμα αυτής της ήττας. Στις πρώτες δηλώσεις του μετά τα αποτελέσματα, προσπάθησε να υποβαθμίσει τα εκκωφαντικά μηνύματα της κάλπης και τόνισε ότι τα πολιτικά συμπεράσματα βγήκαν την… πρώτη Κυριακή. Εμμονικός στον δρόμο της αλαζονείας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρνείται να παραδεχτεί ότι ο λαός τον αποδοκίμασε. Και αφού δεν έλαβε αυτό το μήνυμα, τότε νομοτελειακά θα έρθουν τα επόμενα που θα είναι πολύ πιο ηχηρά.