Άγιος Παΐσιος: Τη μνήμη του Αγίου Παΐσιου του Αγιορείτη τιμάει η εκκλησία σήμερα 12 Ιουλίου, όπως κάθε χρόνο.
Πλήθος κόσμου πραγματοποιεί από το πρωί προσκύνημα στον τάφο του στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, στη Σουρωτή στη Θεσσαλονίκη.
Η αγρυπνία για την εορτή ίσως του σημαντικότερου Αγίου που ο Θεός χάρισε στο ανθρώπινο γένος τον 20ο αιώνα, έχει ξεκινήσει. Μπορεί ο όγκος του κόσμου να μην είναι ίδιος με τα προ-κορονοϊού χρόνια, ωστόσο η ροή είναι σταθερή και οι άνθρωποι που δίνουν το παρών ολοένα και αυξάνονται.
Δείτε φωτογραφίες από το ekklisiaonline.gr:
Ο θαυμαστός βίος του
Ο Άγιος Παΐσιος γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924 μ.Χ., λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα.
Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών!
Στις 27 Μαρτίου 1954 μ.Χ. εκάρη μοναχός.
Τo 1962 μ.Χ., όταν και ολοκληρώθηκε το έργο της ανακαίνισης και ο κίνδυνος από τις ετερόδοξες ομάδες εξέλιπε, ο Όσιος παρακαλούσε μέσα στους πειρασμούς, που καθημερινά τον πολιορκούσαν, θερμά το Θεό να του δείξει το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει.
Το 1966 μ.Χ. ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Κέντρο Νοσημάτων Θώρακος Βορείου Ελλάδας (Νοσοκομείο Παπανικολάου). Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων.
Το 1979 μ.Χ. αφήνει τον Τίμιο Σταυρό και αναζητώντας κελί πηγαίνει στην εγκαταλελειμμένη «Παναγούδα». Εκεί ο Όσιος εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί με «ομόλογο», όπου και έμεινε μέχρι και το τέλος τη ζωής του.
Ο καλόγερος «μάντευε» πράγματα, έκανε «προφητείες» περί παντός και έδινε ελπίδες για «θαύματα» σε εκείνους που έφταναν μέχρι το κελί του και αντιμετώπιζαν προβλήματα υγείας.