Εορτή Αγίου Πνεύματος: Σε μια εποχή που βασιλεύει η πλάνη και η αλήθεια έχει γίνει δυσεύρετος θησαυρός, η χάρις του Πνεύματος της Αληθείας, είναι η μοναδική ευλογία προς τον άνθρωπο που δύναται να διαλύσει τα σκοτάδια του ψεύδους.
Του Αγίου Πνεύματος σήμερα, κορυφαία εορτή της Εκκλησίας, ισότιμη με την εορτή του Πάσχα. Το Πνεύμα είναι ο Παράκλητος, ο παρηγορητής των ψυχών, το Φως του νου, ο Διδάσκαλος των θείων αληθειών, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο χορηγός της ζωής, ο εγγυητής της ειρήνης. Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός, Κύριος, με την ίδια εξουσία, την ίδια δόξα, την ίδια δύναμη με τον Πατέρα και τον Υιό. Είναι «το σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον» όπως ομολογούμε κάθε φορά στο Σύμβολο της Πίστεως.
Το Άγιο Πνεύμα «μιλά» μέσα από τους Αγίους
Αυτό που κάνει τόσο θελκτικούς τους άγιους Πατέρες που θαυμάζουμε, τον Παΐσιο, τον Πορφύριο, τον Ιάκωβο και τους άλλους, είναι ακριβώς εκείνη η θεία γοητεία που εκπέμπει το Άγιο Πνεύμα, αυτή η αύρα αιωνιότητας που φυσούσε μέσα από τις θεωμένες καρδιές τους.
Έτσι εξηγείται αυτή η ανεξήγητη γλύκα που νοιώθουμε μέσα μας, όταν βρισκόμαστε δίπλα στους φωτισμένους πατέρες (είτε φυσικά – είτε νοερά), και θέλουμε να τους ακούμε, να τους βλέπουμε, να μαθαίνουμε για τη ζωή τους. Γιατί θυμίζουν στη ληθαργική συνείδηση μας πως υπάρχει κάτι άλλο, κάτι αθάνατο, αιώνιο και αληθινό. Ένα ατίμητο δώρο που προορίζεται για την ανθρώπινη φύση μας, αν αποφασίσουμε να κάνουμε το βήμα. Αυτό το δώρο δεν είναι άλλο παρά η επίσκεψη του Αγίου Πνεύματος στις καρδιές μας.
Οι Άγιοι γίνονται πρόθυμα κατοικητήρια του Αγίου Πνεύματος, και η αγαθή επήρεια του Πνεύματος είναι εκείνη που μαγνητίζει τόσο πολύ τους ανθρώπους, γιατί οι άνθρωποι έχουν φυτεμένη μέσα τους τη δίψα για τη παραμυθία, την ελπίδα, την γαλήνη, τον φωτισμό, τον εξαγιασμό που δωρίζει το Πνεύμα το Άγιο.
Η ζωή μακριά από την Εκκλησία κρατά αυτή τη δίψα σε λανθάνουσα κατάσταση, και ο άνθρωπος ψάχνει να αναπληρώσει τα δώρα, με ελεεινά υποκατάστατα. Όμως όλες οι παρηγοριές, οι ελπίδες και οι χαρές που δίνει ο χάρτινος κόσμος, δεν είναι παρά σκιές και σκόνη, μπροστά στις ευλογίες του Αγίου Πνεύματος.
Το Άγιο Πνεύμα οδηγεί την Εκκλησία σε όλη την αλήθεια
Τρανή απόδειξη της δύναμης του Πνεύματος ήταν η δράση των μαθητών του Χριστού. Από απλοϊκοί ψαράδες που δείλιαζαν και κρύβονταν για τον φόβο των Ιουδαίων, μετά την επιφοίτηση έγιναν «λέοντες πυρ πνέοντες», που τα έβαλαν με αρχές και εξουσίες και δεν δίστασαν να φτάσουν ως το μαρτύριο. Από αγράμματοι χωρικοί, έγιναν φωστήρες του πνεύματος και φύτεψαν τον σπόρο του ευαγγελίου στα πέρατα του γνωστού κόσμου.
Το Άγιο Πνεύμα ήρθε να συμπληρώσει και να συνεχίσει το σωτηριακό έργο που έκανε ο Χριστός στη γη. «Ωσεί περιστεράς» ήρθε και φώλιασε στην Εκκλησία, την συγκρότησε και την οδηγεί εις πάσα την αλήθεια μέσα στο πέρασμα των αιώνων και έως συντελείας του αιώνος. Όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας τελούνται με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Το Πνεύμα αγιάζει τους πιστούς, εκφράζεται δια των αγίων Οικουμενικών Συνόδων, γίνεται αλάνθαστος οδηγός για κάθε άνθρωπο που βαδίζει πρόθυμα και ταπεινά προς τον ανηφορικό δρόμο της σωτηρίας.
Επιστροφή στις «ρίζες» του βαπτίσματος μας
Το Άγιο Πνεύμα έχει φύση αρχοντική, πράα, λεπτεπίλεπτη, ευγενική. Σέβεται απόλυτα το αυτεξούσιο και «ὅπου θέλει πνεῖ» και πλησιάζει στην κατάλληλη στιγμή κάθε ανθρώπου.
Όλοι μας όσοι βαπτιστήκαμε, λάβαμε το άφατο δώρο του Αγίου Πνεύματος, γίναμε δοχεία θείας χάριτος. Όμως μεγαλώνοντας εισήλθαμε στην ψυχική φθορά της αμαρτίας και πολλές φορές απεμπολήσαμε την ευλογία της κατοίκησης του Πνεύματος στον θρόνο της καρδιάς μας.
Όμως μέσα από την καλλιέργεια της πίστης και την συμμετοχή στα ιερά Μυστήρια, η χάρη του Πνεύματος επιστρέφει, και κάθε ώρα και στιγμή που καθαρίζουμε την ψυχή δια της μετανοίας, το Άγιο Πνεύμα φέρνει τη λυτρωτική πνοή του και προσφέρει φως ανεκλάλητο.
Όποιος γνώρισε έστω και για λίγο το ευλογημένο χάδι του Αγίου Πνεύματος, κατάλαβε τι εστί πραγματική χαρά. Πρέπει να καταλάβουμε πως η μεγάλη δυσκολία στη ζωή αυτή, δεν είναι να προσελκύσεις την χάρη του Αγίου Πνεύματος στην ψυχή σου, άλλα να συμβιβαστείς με το να ζεις χωρίς αυτήν…