Κώστας Σκρέκας: Με επικοινωνιακά τρικ που λειτουργούν με τους αμείλικτους όρους του «marketing» και χάνονται στα συντεχνιακά «μαγειρέματα» της αγοράς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να πείσει τους καταναλωτές ότι δεν ζουν τον εφιάλτη της ακρίβειας και ότι θα δουν κάποια σημαντική διαφορά στο καλάθι τους με τα προϊόντα που εντάσσονται στη «Μόνιμη Μείωση Τιμής».
Σε μια προσπάθεια να καταλαγιάσει την τεράστια αγανάκτηση των νοικοκυριών που στραγγαλίζονται από την ακρίβεια και λόγω του ότι έρχονται και… Ευρωεκλογές, η κυβέρνηση ξεκίνησε και πάλι να… αυτοσυγχαίρεται (όπως ακριβώς έκανε ο Άδωνις Γεωργιάδης με τα «καλάθια» της κοροϊδίας) για την «επιτυχή» πορεία του μέτρου που ανακοίνωσε ο Κώστας Σκρέκας, μήπως και πείσει επικοινωνιακά τους πολίτες ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο στη μάχη κατά της ακρίβειας.
Όπως αναφέρεται σε μια νέα ανακοίνωση, το υπουργείο Ανάπτυξης ανέβασε τους κωδικούς που συμμετέχουν στη «Μόνιμη Μείωση Τιμής» σε 770, αναφέροντας ότι «έχει ξεπεραστεί κατά πολύ ο αρχικός στόχος των 500 κωδικών με μείωση το λιγότερο 5% στα ράφια των σούπερ μάρκετ για τουλάχιστον έξι μήνες».
Αυτό που δεν λέει στους πολίτες ο Κώστας Σκρέκας και η κυβέρνηση για την κοροϊδία του εν λόγω μέτρου, είναι ότι αυτή η πολυδιαφημισμένη μείωση δεν αφορά τους λιανέμπορους (δηλαδή τα σούπερ μάρκετ και τις μικρότερες επιχειρήσεις) που ορίζουν την τελική τιμή στο ράφι, άλλα «επιχειρήσεις παραγωγής ή χονδρικής εμπορίας καταναλωτικών προϊόντων». Η «τιμή ραφιού» στην οποία αναφέρεται η απόφαση του υπουργείου είναι η εικονική τιμή που ορίζει ο παραγωγός ή χονδρέμπορος, πριν δώσει το προϊόν με σημαντική έκπτωση/προσφορά.
Δηλαδή οι παραγωγοί και οι χονδρέμποροι μπορεί να πουλήσουν το προϊόν με μείωση τιμής, αλλά εναπόκειται στον λιανέμπορο το πόσο θα τιμολογηθεί αυτό στο ράφι. Η μειωμένη τιμή δεν είναι αυτή που αγοράζει ο καταναλωτής από το ράφι, αλλά αυτή που πουλά ο χονδρέμπορος στον λιανέμπορο. Και παρά το ότι ενδέχεται αυτή η έκπτωση να μη φτάσει καθόλου (ή να φτάσει «ψαλιδισμένη») στο ράφι, ο καταναλωτής θα βλέπει στο σούπερ μάρκετ ταμπελάκια που αναφέρουν «μόνιμη μείωση τιμής».
Με βάση τις ανακοινώσεις και δηλώσεις Σκρέκα, οι κωδικοί που εντάσσονται στην «Μόνιμη Μείωση Τιμής» ήταν (σε παρένθεση ο ρυθμός αύξησης):
14/11 770 κωδικοί (+22 ημερησίως από την προηγούμενη, +27 ημερησίως από την αρχική ανακοίνωση)
09/11 660 κωδικοί (+44 ημερησίως από την προηγούμενη, +28 ημερησίως από την αρχική ανακοίνωση)
02/11 348 κωδικοί (+14 ημερησίως από την προηγούμενη ανακοίνωση)
25/10 233 κωδικοί
Η κυβέρνηση δηλαδή πανηγυρίζει για το ότι ενέταξε ως τώρα στο – αμφίβολης αποτελεσματικότητας – μέτρο, 770 κωδικούς, την ώρα που στην Ελλάδα διατίθενται σχεδόν 75.000 κωδικοί με προϊόντα σταθερού barcode και τα τρόφιμα είναι πάνω από 50.000 κωδικοί. Ακόμα και αν επικεντρωθούμε στα πιο βασικά προϊόντα για ένα νοικοκυριό και βγάλουμε έξω τα δευτερεύοντα, οι κωδικοί μεγάλης ροής είναι πάνω από 4.400. Επομένως οι 770 κωδικοί με μια υποτιθέμενη μείωση τιμής που μπορεί να χαθεί στη… «μετάφραση», είναι σταγόνα στον ωκεανό της ακρίβειας.
Ως επιστέγασμα της κοροϊδίας είναι το γεγονός ότι ο πληθωρισμός στα τρόφιμα αγγίζει το 10% και σε βάθος διετίας (από τότε που ξεκίνησε το κύμα ακρίβειας) βρίσκεται στο 21,3%, και την ίδια ώρα ο Κώστας Σκρέκας κάνει σόου για μια μείωση 5% που μπορεί να φτάσει και «κουτσουρεμένη» στο ράφι.
Συνεκτιμώντας όλα αυτά τα στοιχεία, συμπεραίνει κανείς ότι η «μόνιμη μείωση τιμής» είναι ένα «ρετουσαρισμένο» καλάθι του νοικοκυριού που καταφέρνει να κάνει μια τρύπα στο νερό και να κοροϊδέψει τον καταναλωτή ότι η κυβέρνηση του συμπαραστέκεται…