Ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει να προβάλλει μια πλαστή πραγματικότητα για την οικονομία, η νέα έκθεση για τον Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας από το Heritage Foundation, δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο το επίπεδο οικονομικού «στραγγαλισμού» που υφίστανται οι Έλληνες, ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια.
Η κατακόρυφη πτώση της χώρας στη σχετική λίστα, φανερώνει μια σοβαρότατη επιδείνωση της οικονομικής της ελευθερίας, αφού η Ελλάδα βρίσκεται στη θέση 113 του Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας, πιο κάτω από χώρες όπως η Γουατεμάλα, η Μογγολία, η Τανζανία, η Γκάνα και το Τζιμπουτί!
Σύμφωνα με το ίδρυμα Heritage Foundation, «οικονομική ελευθερία είναι το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ελέγχει τη δική του εργασία και περιουσία. Σε οικονομικά ελεύθερες κοινωνίες, τα άτομα μπορούν να εργάζονται, να παράγουν, να καταναλώνουν και να επενδύουν με όποιον τρόπο επιθυμούν, ενώ οι κυβερνήσεις επιτρέπουν στην εργασία, το κεφάλαιο και τα αγαθά να κυκλοφορούν ελεύθερα».
Φαίνεται ότι η «σοβιετοποίηση» της χώρας που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εξαρτώντας τις λαϊκές μάζες σε επιδόματα πείνας, ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλλει με τα αντεργατικά νομοσχέδια, αλλά και η ανεξέλεγκτη ακρίβεια, έχουν ως αποτέλεσμα να ασφυκτιούν οι εργαζόμενοι σε ένα τοπίο φτωχοποίησης, χωρίς ποιότητα ζωής και χωρίς προοπτικές εξέλιξης.
Απολύτως ενδεικτικό της καταστροφής που έχει επιφέρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην οικονομική ελευθερία των Ελλήνων, είναι ότι ο σχετικός δείκτης παρουσιάζει κατακόρυφη πτώση ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια (2022 ως 2024), με παρόμοια δραματική πτώση να εμφανίζεται μόνο στην εποχή που μπήκε η Ελλάδα στα μνημόνια, και στη μεγάλη κρίση από το 2014 ως το 2016, όταν είχαν μεσολαβήσει τα capital controls.
Από τη μία η μεταπρατική οικονομία της σημερινής Ελλάδας που δεν παράγει τίποτα, και από την άλλη οι υπέρογκες φορολογικές επιβαρύνσεις, σε συνδυασμό με το «τέρας» της γραφειοκρατίας που ακόμα παραμένει ζωντανό, δημιουργούν ένα τοξικό πεδίο για κάθε μορφής επιχειρηματικότητα και προκοπή. Οι μικρομεσαίοι έχουν πεταχτεί έξω από το πεδίο της επένδυσης, για χάρη μιας μικρής οικονομικής ελίτ που καταδικάζει όλο και περισσότερο τη «στεγνωμένη» αγορά σε μονοπωλιακή «ασφυξία».
Τα νοικοκυριά βουλιάζουν στα χρέη λόγω της ανύπαρκτης στήριξης από το κράτος και τη θέση της οικονομικής ακμής, έχουν πάρει τα κόκκινα δάνεια και ο καθημερινός αγώνας για στοιχειώδη επιβίωση. Όταν οι πολίτες μιας χώρας περιορίζονται ασφυκτικά στο πως (και που) μπορούν να εργαστούν, πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν το εισόδημά τους, πως μπορούν να επενδύσουν ή να εκμεταλλευτούν την περιουσία τους, τότε ολόκληρη η οικονομία συνολικά οδηγείται σε κατάρρευση.
Φυσικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα συνεχίσει να παρουσιάζει την ίδια πλαστή εικόνα «ευημερίας» και θα αγνοήσει τον κόκκινο συναγερμό που σημαίνει η απογοητευτική κατάταξη της Ελλάδας. Το ίδιο απαξιωτικά μεταχειρίζεται άλλωστε και άλλες εκθέσεις που η χώρα καταλαμβάνει ντροπιαστικές θέσεις, όπως στην ελευθερία του Τύπου ή στην ποιότητα του Κράτους Δικαίου.
Μόνο που όσο και να αγνοήσεις τα «καμπανάκια», η οικονομία είναι «ζωντανός οργανισμός» και δεν συγχωρεί τα αδιέξοδα. Πόσο μάλλον όταν μια χώρα έχει χειρότερη οικονομική ελευθερία και από χώρες της υποσαχάριας Αφρικής…
