Ανακοίνωση – χαστούκι από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων: «Ο πρωθυπουργός μας έκανε δημόσιες υποδείξεις για τα Τέμπη – Θέλουμε θωράκιση της ανεξαρτησίας μας»

Μια ανακοίνωση – βόμβα με σαφείς αιχμές για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εξέδωσε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων για τη δικαστική διερεύνηση τους εγκλήματος των Τεμπών. Η ανακοίνωση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την προκλητική ανακοίνωση της Προέδρου του Αρείου Πάγου, Ιωάννας Κλάπα, η οποία απαιτούσε τυφλή υπακοή και καταναγκαστικό σεβασμό σε όλους τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης.

Μόνο που ο σεβασμός στους θεσμούς δεν είναι κάτι που επιβάλλεται, αλλά κάτι που κυρίως εμπνέεται. Κανένας θεσμός δεν μπορεί να μπει στο απυρόβλητο της κριτικής, μόνο και μόνο επειδή… υπάρχει. Αυτός είναι και ο λόγος που το Σύνταγμα (όταν εφαρμόζεται ορθά) έχει προβλέψει μηχανισμούς ώστε να προστατεύεται το κράτος από τυχόν διεφθαρμένους θεσμούς.

Σε αντίθεση με την αυταρχική ανακοίνωση της Ιωάννας Κλάπα, η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων διακρίνεται από πολύ περισσότερο ρεαλισμό. Δεν περιγράφει έναν κόσμο… αγγελικά πλασμένο. Περιέχει στοιχεία αυτοκριτικής, παραδέχεται τις παθογένειες, επικρίνει τις πολιτικές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, «ακούει» ως ένα σημείο τον παλμό του λαού.

Με μια ευθεία βολή προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η ΕΔΕ επαναλαμβάνει την αντίθεσή της στην σκανδαλώδη επιστολή που είχε στείλει στον Ισίδωρο Ντογιάκο ο πρωθυπουργός όπου ζητούσε να πεταχτεί εκτός έρευνας για τα Τέμπη η – ως τότε ανακρίτρια – και να οριστεί Εφέτης Ανακριτής στην υπόθεση ο Σωτήρης Μπακαΐμης. Κάτι που αποτελεί ωμή παραβίαση της Συνταγματικής αρχής της διάκρισης των εξουσιών και καταφανή προσπάθεια επηρεασμού της δικαστικής κρίσης.

Η κα Ιωάννα Κλάπα ζει σε μια πραγματικότητα (εκεί που προφανώς… ζει και η Γεωργία Αδειλίνη) που η ελληνική δικαιοσύνη είναι υπόδειγμα θεσμού, σαν να μην καταδίκασε τη χώρα μας το ευρωκοινοβούλιο για το τραγικό κράτος Δικαίου που διαθέτει.

Με ιδιαίτερο νόημα στην ανακοίνωσή τους οι Δικαστές και Εισαγγελείς ζητούν «την αποσύνδεση από οποιαδήποτε συσχέτιση με την εκτελεστική εξουσία», ζητώντας την «απαγόρευση κατάληψης δημοσίων θέσεων από δικαστικούς λειτουργούς που αφυπηρετούν από το Σώμα». Εδώ θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι ανάμεσα σε άλλους, χτυπάει η… καμπάνα και για τη Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία διετέλεσε Πρόεδρος του ΣτΕ πριν γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σε κάθε περίπτωση αυτή η ανακοίνωση ταράζει τα στάσιμα νερά των λειτουργών της Δικαιοσύνης, που ως τώρα παρέμεναν έτσι ευνοώντας τα αφηγήματα Μητσοτάκη.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων

«Συνειδητά επιλέξαμε όλο το προηγούμενο διάστημα να μην εμπλακούμε στη δημόσια συζήτηση γύρω από τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης του δυστυχήματος των Τεμπών. Μέσα στον χείμαρρο πληροφοριών που διοχετεύονται καθημερινά από τα ΜΜΕ, στο ομιχλώδες τοπίο των αποκαλύψεων και των ντοκουμέντων, στην κοινωνική ένταση που συνοδεύει το τραγικότερο δυστύχημα των τελευταίων ετών και αποτελεί πλέον βασικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, με τη δικαστική έρευνα να βρίσκεται σε εξέλιξη, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος η προσπάθειά μας για ενημέρωση να παρερμηνευτεί εύκολα και να μην τύχει θετικής ανταπόκρισης. Αναλαμβάνοντας τον κίνδυνο αυτό, κρίνουμε ωστόσο αναγκαία μια τοποθέτηση, έστω στη μορφή της γενικότητάς της, αφού ούτε δικαιούμαστε να γνωρίζουμε στοιχεία της δικογραφίας, ούτε επιθυμούμε να επηρεάσουμε την πορεία της υπόθεσης.  

Στο όνομα των αδικοχαμένων επιβατών της αμαξοστοιχίας, του ελληνικού λαού, που διψάει για την αποκάλυψη της αλήθειας, των δημοκρατικών θεσμών, που αμφισβητούνται έντονα από την κοινωνία ως προς την αποτελεσματικότητά τους, της Δικαιοσύνης, που υποστασιοποιείται με το κύρος των αποφάσεών της, αισθανόμαστε βαρύ το χρέος που πέφτει στους ώμους μας. Η απαίτηση για απονομή Δικαιοσύνης, που για εκατομμύρια πολίτες είναι αίτημα, για εμάς είναι καθήκον. Το ανθρώπινο ποτάμι που κατέκλυσε τους δρόμους όλων των ελληνικών πόλεων πριν λίγες ημέρες ζητώντας την αποκάλυψη της αλήθειας εκφράζει ενεργά ένα σταθερό κοινωνικό διακύβευμα να κάνουμε ελεύθερα και ανεξάρτητα το λειτούργημά μας χωρίς φόβο, και αυτό για τη Δικαιοσύνη είναι δύναμη. 

Οι δικαστές και εισαγγελείς είμαστε οι πρώτοι που σε κάθε ευκαιρία αναδείξαμε τις διαχρονικές παθογένειες τις κρατικής οργάνωσης, τις ελλείψεις σε υποδομές και εκπαιδευμένο επιστημονικό δυναμικό που πρέπει να επικουρεί μόνιμα και αξιόπιστα τις δικαστικές αρχές. Επιδιώξαμε τη λειτουργία της δικαστικής αστυνομίας όχι για να δημιουργηθεί ένα επιπλέον ένστολο προσωπικό αστυνομικών καθηκόντων, όπως έγινε, αλλά για να στελεχωθεί με προσωπικό πραγματογνωμόνων διαφόρων επιστημονικών πεδίων, που θα προσεγγίζει τουλάχιστον τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε ταχύτητα, σε ευελιξία και σε επάρκεια. Με τις παθογένειες αυτές είμαστε καθημερινά αντιμέτωποι και αυτές καλούνται να αντιμετωπίσουν σε υπερθετικό βαθμό οι δικαστές που ερευνούν την υπόθεση, όπως και στη συνέχεια και αυτοί που θα κληθούν να τη δικάσουν.

Παράλληλα, έχουμε αποδείξει ότι πρώτοι εμείς επιδιώκουμε σταθερά τη θωράκιση της ανεξαρτησίας μας και την αποσύνδεση από οποιαδήποτε συσχέτιση με την εκτελεστική εξουσία, ζητώντας τόσο απαγόρευση κατάληψης δημοσίων θέσεων από δικαστικούς λειτουργούς που αφυπηρετούν από το Σώμα, όσο και την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας με συνταγματική αναθεώρηση. Επανειλημμένα, δε, αποκρούσαμε κάθε είδους υποδείξεις προς τους δικαστικούς λειτουργούς, ανεξαρτήτως προέλευσης ή ισχύος, ενώ στο παρελθόν, αντιλαμβανόμενοι τη σημασία που θα έχει η περιφρούρηση της δικαστικής μας ανεξαρτησίας για την ουσία και τη εικόνα της Δικαιοσύνης, δεν διστάσαμε να εκφράσουμε δημόσια τη διαμαρτυρία μας για την με αριθμό πρωτ. 1204/06.03.2023 επιστολή του Πρωθυπουργού προς τον τότε Εισαγγελέα του ΑΠ, που περιλάμβανε δημόσιες υποδείξεις σχετικά με τη διερεύνηση του δυστυχήματος των Τεμπών, εκτιμώντας ότι συνιστούσε “ευθεία παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών και έμμεση υπονόμευση του κύρους της Δικαιοσύνης”.   

Οι πολίτες μπορούν να είναι βέβαιοι λοιπόν ότι η Δικαιοσύνη θα ανταποκριθεί στο δίκαιο κοινωνικό αίτημα για αποκάλυψη της αλήθειας, όχι γιατί ζει σε έναν ουτοπικό κόσμο που δεν υπάρχουν ισχυρά συμφέροντα, όχι επειδή δεν υπάρχουν πολιτικές επιδιώξεις, όχι επειδή αυτή η υπόθεση δεν αντανακλά χρόνιες παθογένειες του πολιτικοοικονομικού μας συστήματος, αλλά ακριβώς γιατί θεσπίστηκε για να υπάρχει και να λειτουργεί πέρα από όλα αυτά».