Ανδρέας Βορύλλας – ΝΙΚΗ: Τρομερό – Δεν υπάρχουν κρυπτονομίσματα για την Ελληνική Φορολογική Διοίκηση
Δεν υπάρχει νομοθεσία για την φορολόγηση κερδών από συναλλαγές κρυπτονομισμάτων ενώ με βάση τα σημερινά δεδομένα.Απίστευτα πράγματα καθώς μέχρι και σήμερα τα κρυπτονομίσματα είναι σαν να μην υφίστανται για την φορολογική διοίκηση, ένα θέμα που ανέδειξε στην Βουλή ο βουλευτής του Β’ 2 Τομέα Δυτικής Αθήνας της ΝΙΚΗΣ, Ανδρέας Βορύλλας.
Δεν υπάρχει νομοθεσία για την φορολόγηση κερδών από συναλλαγές κρυπτονομισμάτων ενώ με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν υπάρχει επισήμως η δυνατότητα πώλησης κρυπτονομισμάτων στην Ελλάδα καθώς δεν υπάρχει σχετικός ΚΑΔ.
Δεν υπάρχει υποχρέωση δήλωσης των κρυπτονομισμάτων στη φορολογική δήλωση ή διαφορετικά των κερδών που αποκομίζουν από την πώληση τους και μάλιστα με δικαστική απόφαση.
Ο Ανδρέας Βορύλλας, αναφορικά με την συμφωνία που έχει επιτευχθεί υπό την αιγίδα του ΟΟΣΑ για την εξασφάλιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας με συντελεστή 15%, τόνισε πως αυτή έχει υιοθετηθεί από 136 χώρες, «χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι όλες αυτές οι χώρες έχουν προσαρμόσει αναλόγως την εθνική φορολογική νομοθεσία τους».
Ταυτόχρονα, όπως είπε, «υπάρχουν πάνω από 60 χώρες που δεν έχουν αποδεχτεί την εν λόγω συμφωνία, άρα μπορούν να αποτελέσουν ασφαλές φορολογικό καταφύγιο για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις».
«Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), περίπου 15 χώρες δεν επιβάλλουν γενικό φόρο εισοδήματος εταιρειών, σύμφωνα με τα στοιχεία. Αυτό περιλαμβάνει νησιωτικά κράτη, όπως οι Βερμούδες, τα νησιά Cayman και οι Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι, τα οποία είναι ευρέως γνωστά ως υπεράκτιοι “φορολογικοί παράδεισοι” – στους οποίους οι μεγάλες εταιρείες μεταφέρουν τα κέρδη τους προκειμένου να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Η συμφωνία επί της ουσίας δεν απαγορεύει την ύπαρξη “φορολογικών παραδείσων” και ούτε άλλωστε θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο», τόνισε.
Την ίδια ώρα ο Ανδρέας Βορύλλας υπογράμμισε το αυτονόητο. Την καταβολή δηλαδή των ληξιπρόθεσμων χρεών των πληγέντων από θεομηνίες σε μέχρι είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις, αλλά πρωτίστως να συνδεθεί η πληρωμή αυτή «με την αποκατάσταση των καταστροφών, δηλαδή πρώτα να ολοκληρωθούν τα έργα αποκατάστασης στον μεγαλύτερο βαθμό και μετά το δημόσιο να εισπράξει χρέη από τις πληγείσες περιοχές».
Nα σημειωθεί πως τώρα μπορεί με την προσθήκη του άρθρου 62 περί αναστολής είσπραξης χρεών πληγέντων από θεομηνίες, η είσπραξη των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο να ρυθμίζεται με την καταβολή των χρεών αυτών σε μέχρι είκοσι τέσσερις (24) μηνιαίες δόσεις, όμως αυτή η διάταξη είναι εκτός πραγματικότητας αφού οι αγρότες θα κληθούν να πληρώνουν δόσεις χωρίς όμως να μπορούν να παράξουν εισόδημα.