Ανέγγιχτο το «τέρας» της οπαδικής βίας: Εδώ και 15 χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις ψηφίζουν τα ίδια μέτρα και δεν τα εφαρμόζουν ποτέ!
Τα «ξαναζεσταμένα» μέτρα καταπολέμησης της βίας που ανακοίνωσε ο Κ. Μητσοτάκης, εξαγγέλλονται από ελληνικές κυβερνήσεις, από το 2008!Ο εμπαιγμός που επεφύλαξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον ελληνικό λαό, για τα δήθεν «σκληρά» μέτρα κατά της οπαδικής βίας τα οποία ανακοίνωσε που τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ψηφισμένα… πέρυσι, επιβεβαίωσε μια σκληρή πραγματικότητα για το ελληνικό κράτος: ότι οι κυβερνήσεις δεν τολμούν να αγγίξουν το κατεστημένο της βίας και όσους το ευνοούν και το προστατεύουν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να «πουλήσει» επικοινωνιακά ότι θα βάλει το «μαχαίρι στο κόκκαλο», μπορεί να διοργάνωσε ολόκληρη… φιέστα με ευρωπαϊκή «αίγλη» μέσω της κοινής σύσκεψης που είχε με τον πρόεδρο της UEFA, Αλεξάντερ Τσέφεριν και τους ιδιοκτήτες των «big 4», ωστόσο επιβεβαίωσε πως μπροστά στα διαπλεκόμενα συμφέροντα που υπάρχουν στον αθλητισμό, ο ίδιος διστάζει να εφαρμόσει ακόμα και αυτά που ψηφίζει στη Βουλή.
Πέρα από τα επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα», η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι άλλος ένας πρωθυπουργός (μετά από αρκετούς προκατόχους του) που πετάει από πάνω του την «καυτή πατάτα» της αντιμετώπισης της βίας στον αθλητισμό. Επέλεξε να φορτώσει την καθόλα «ελληνική» διαφθορά στον αθλητισμό, στις «πλάτες» της ΕΕ. Επέμεινε στο να τονίζει πως η οπαδική βία είναι πανευρωπαϊκό πρόβλημα για να μην αναδεικνύεται η ανεπάρκειά του (και η απροθυμία του) στο να βάλει τάξη στη χώρα, παρόλο που κυβερνά εδώ και 4 χρόνια.
Εισηγήθηκε τη δημιουργία «παρατηρητηρίου βίας» με συμμετοχή πολλών διαφορετικών κρατών ώστε η UEFA να προειδοποιεί για γεγονότα υψηλού κινδύνου, ενώ το εγχώριο… «παρατηρητήριο βίας» πιάστηκε να έχει πέσει σε βαθύ ύπνο.
Όμως αυτή η «βαλίτσα» πάει πολύ πιο πίσω. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που επιστρατεύει «πυροτεχνήματα» για την πάταξη της οπαδικής βίας, και κατόπιν κάνει «κυβιστήσεις». Τα νομοσχέδια για την αντιμετώπιση της βίας εντός και εκτός γηπέδων, είναι μια υπόθεση ατελείωτου «ράβε – ξήλωνε». Και αυτό δείχνει πόσο δυνατό είναι το «τέρας» της οπαδικής βίας που τρέφεται από έναν πλήρως χειραγωγημένο αθλητισμό και ένα οργανωμένο δίκτυο συμφερόντων που δεν «αγγίζεται».
«Γεφύρι της Άρτας» η καταπολέμηση της βίας στον αθλητισμό
Να θυμηθούμε για παράδειγμα πως η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή το 2008 με υπουργό Πολιτισμού τότε τον Μιχάλη Λιάπη και υφυπουργό Αθλητισμού τον Γιάννη Ιωαννίδη είχε καταθέσει νομοσχέδιο που προέβλεπε αυστηρές ποινές στους «μπαχαλάκηδες» των ομάδων, απαγόρευση μετακίνησης οργανωμένων οπαδών, κατάργηση Συνδέσμων Φιλάθλων και παράλληλα δημιουργία Λέσχης Φίλων ομάδων.
Μας θυμίζουν τίποτα όλα αυτά τα μέτρα; Είναι σχεδόν «καρμπόν» με αυτά που ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την περασμένη Τετάρτη (16/8) για την πάταξη της οπαδικής βίας! Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια πριν, οι ίδιες ανακοινώσεις, οι ίδιες υποσχέσεις και η ίδια ατολμία. Και από τότε έως σήμερα, ο δημόσιος διάλογος ξοδεύεται μόνο στους τρόπους καταστολής της βίας, και όχι στα βαθύτερα αίτια που την τροφοδοτούν και τη συντηρούν στην κοινωνία.
Παρόμοια προσπάθεια «σύγκρουσης» με το κατεστημένο της βίας, είχε γίνει και από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου το 2011, με τον τότε υπουργό Πολιτισμού, Παύλο Γερουλάνο να καταθέτει νομοσχέδιο που για άλλη μια προέβλεπε την παύση λειτουργίας των συνδέσμων οπαδών, και μάλιστα το υπουργείο είχε δεσμευτεί για αναστολή της λειτουργίας των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών μέχρι το καλοκαίρι του 2012.
Το ίδιο «έργο» επαναλήφθηκε και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τον τότε υπουργό αθλητισμού Σταύρο Κοντονή να υπογράφει απόφαση με τον Νίκο Τόσκα, που ρυθμιζόταν το νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία των συνδέσμων των φιλάθλων. Συγκεκριμένα προέβλεπε πως κάθε ομάδα μπορούσε να έχει μόνο μία λέσχη φιλάθλων, την οποία θα υποδείκνυε ο Ερασιτέχνης, και έτσι θα καταργούντο οι σύνδεσμοι των μεγάλων ΠΑΕ.
Όλα αυτά τα νομοσχέδια και οι αποφάσεις έμειναν στα χαρτιά. Τίποτα δεν εφαρμόστηκε τελικά. Το κοινωνικό καρκίνωμα της οπαδικής βίας αφέθηκε ανεμπόδιστο να αναπτύσσεται υπό το δόγμα του διαίρει και βασίλευε. Για να φτάσουμε τελικά στη στυγνή δολοφονία του Άλκη Καμπανού, επειδή ο 19χρονος ήταν «λάθος»… ομάδα.
Υπό το βάρος της λαϊκής οργής, η κυβέρνηση ψηφίζει τον Μάρτιο του 2022, μέτρα καταπολέμησης της βίας στον αθλητισμό, βγάζοντας για ακόμη μια φορά από το συρτάρι τις εξαγγελίες των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Τάκης Θεοδωρικάκος δεσμεύτηκε πως θα κλείσουν οι σύνδεσμοι των χούλιγκαν, και δήλωσε ότι «η Πολιτεία ανταποκρίνεται στη λαϊκή απαίτηση να μπει τέλος σε αυτές τις καταστάσεις».
Για άλλη μια φορά όμως, το «τέρας» έμεινε ανέπαφο. Για να ξανακάνει την εμφάνισή του στη Νέα Φιλαδέλφεια, παίρνοντας τη ζωή του Μιχάλη Κατσουρή. Και η κοροϊδία συνεχίζεται…