Πολύ περίεργα «παιχνίδια» παίζονται στο Αιγαίο πίσω από την πλάτη του ελληνικού λαού. Φαίνεται ότι πλέον δεν είναι ανάγκη οι Τούρκοι να «γκριζάρουν» σημεία του Αιγαίου στα πλαίσια του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη το κάνει από μόνη της! Ελληνικές βραχονησίδες που αμφισβητούν οι Τούρκοι, εκκενώνονται, υπό το πρόσχημα της… οικολογικής παρέμβασης!
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Εστία», καταγγέλλεται η είδηση ότι ο Δήμος Αστυπάλαιας σταματάει τη μίσθωση της νησίδας Σύρνα και άλλων 6 βραχονησίδων της περιοχής που χρησιμοποιούνταν για βόσκηση από τον κτηνοτρόφο Γιώργο Βογιατζή. Η δικαιολογία που εμφανίστηκε από… επιστήμονες, είναι ότι η βόσκηση πολλών αιγοπροβάτων σε μικρές νησίδες μπορεί να προκαλέσει την… ερημοποίηση τους.
Οι οικολόγοι φέρεται να έπεισαν τον κτηνοτρόφο ότι είναι καλό για το… περιβάλλον να αποσύρει τα ζωντανά του από τις βραχονησίδες κι εκείνος συμφώνησε αρχικά να «αδειάσει» τις βραχονησίδες Δύο Αδέλφια και Πλακίδες. Μάλιστα στην Αστυπάλαια έγινε και σχετική εκδήλωση για την υπογραφή μνημονίου (!) ανάμεσα στον κτηνοτρόφο που έδειξε «οικολογική συνείδηση» και τον Δήμο Αστυπάλαιας, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και τις ΜΚΟ Cyclades Preservation Fund (CPF) και Petites Iles de Mediterranee (PIM) που στηρίζουν οικονομικά το εγχείρημα.
Αυτή η εξέλιξη θυμίζει έντονα την περίπτωση του – μακαρίτη πλέον – Αντώνη Βεζυρόπουλου, που ήταν ο βοσκός των Ιμίων από το 1984 και η κυβέρνηση Σημίτη τον είχε διώξει από τις βραχονησίδες σταματώντας την επιδότηση για τα καύσιμα που χρειαζόταν για να μεταβαίνει στο κοπάδι του.
Η απόσυρση των αιγοπροβάτων από μια νησίδα, σημαίνει ότι παύει να υπάρχει οικονομική δραστηριότητα εκεί, οπότε μπαίνει και ζήτημα ΑΟΖ, αφού για να δικαιολογείται ΑΟΖ στο νησί, πρέπει να κατοικείται και να υπάρχει οικονομική ζωή. Ουσιαστικά η εκκένωση των βραχονησίδων ισοδυναμεί με απεμπόληση δικαιώματος της Ελλάδας να κηρύξει ΑΟΖ για τα νησιά αυτά.
Η Σύρνα περιλαμβάνεται στη λίστα των νησιών τα οποία η Άγκυρα θεωρεί ως ακαθόριστης κυριαρχίας και το «άδειασμα» των βραχονησίδων είναι βούτυρο στο ψωμί για τα επεκτατικά σχέδια των Τούρκων. Οι δε απίστευτες προφάσεις για να απομακρύνουν τον βοσκό από τα νησάκια είναι ότι κινδυνεύουν ένα είδος σαλιγκαριών και μια σαύρα, και ότι διαταράσσεται το οικοσύστημα!
Εδώ προκύπτουν πολύ σοβαρά ερωτήματα. Έχοντας απέναντι μια επιθετική και αμετακίνητη Τουρκία που αμφισβητεί το μισό Αιγαίο σε όλα τα επίπεδα, είναι δυνατόν το ελληνικό κράτος να δίνει προτεραιότητα στα… σαλιγκάρια και τα θαλασσοπούλια; Δηλαδή για δεκαετίες οι βοσκοί δεν αντιμετώπιζαν καμία όχληση για τις βοσκήσεις τους, και κάποιους τους έπιασαν οικολογικές «τύψεις» τώρα που η τουρκική επεκτατικότητα βρίσκεται στο απόγειο της;
Με ποιο σκεπτικό ο Δήμος Αστυπάλαιας προχωρά στην απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός ολόκληρου συμπλέγματος νησιών; Σίγουρα αποκλείεται να πήρε τέτοια ευθύνη μόνος του. Μήπως η εντολή έρχεται από τα «πάνω» και πιο συγκεκριμένα προέκυψε από τις ελληνοτουρκικές συνομιλίες; Τι έχει να δηλώσει η κυβέρνηση γι’ αυτή την εξωφρενική κίνηση από πλευράς Ελλάδας;
Είναι δυνατόν οι ξένες οικολογικές οργανώσεις να κάνουν κουμάντο στην εθνική μας κυριαρχία με τόσο γελοίες δικαιολογίες; Τόσο καιρό είχαμε υποχωρήσεις λόγω του ενδοτισμού, τώρα θα έχουμε και μειοδοσίες ένεκα… οικολογίας;