Η νοοτροπία της ρεμούλας, της διασπάθισης δημόσιου χρήματος και του νεοπλουτισμού με ξένα… «κόλλυβα» ζει και βασιλεύει, και τη… ΝΔ κυριεύει! Ούτε 5, ούτε 10, αλλά σχεδόν 18.000 ευρώ θα πληρώσει ο Έλληνας πολίτης για 2 μόλις περσικά χαλιά, που παρήγγειλε η Όλγα Κεφαλογιάννη από τη Δέσποινα Μοιραράκη.
Χρήματα δηλαδή, που για έναν μέσο πολίτη είναι το συνολικό εισόδημα 2 χρόνων, σπαταλούνται αφειδώς για να έχει… μαλακό πάτημα η κ. Κεφαλογιάννη, μη και τη χτυπήσει το… τακούνι στο υπουργικό γραφείο της. Και φυσικά τα χαλιά πρέπει να είναι πανάκριβα για να κάνει και επίδειξη γκλαμουριάς η υπουργός Τουρισμού, μη μας πουν και τίποτα «λαϊκάντζες». Αλίμονο.
Σύμφωνα με την σχετική υπουργική απόφαση η Όλγα Κεφαλογιάννη με απευθείας ανάθεση αγόρασε για λογαριασμό του υπουργικού της γραφείου δύο περσικά χαλιά από τη Δέσποινα Μοιραράκη έναντι 17.980 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ.
Σάμπως πληρώνει έστω και ένα ευρώ από την τσέπη της η υπουργός; Τα λεφτόδεντρα της εξουσίας να ‘ναι καλά, που τα φυτεύει το «κορόιδο», ο Έλληνας φορολογούμενος. Χαλί να τον πατήσεις γίνεται ο λαός για τα ακριβά γούστα της Όλγας. Και ας μην έχει να βγάλει ούτε το μισό μήνα. Και ας πληρώνει 2 νοίκια, ένα το κανονικό και ένα τον λογαριασμό ρεύματος. Και ας ψωνίζει με το σταγονόμετρο στο σούπερ μάρκετ. Και ας μην έκανε ούτε καν λίγες μέρες διακοπές, λόγω ακρίβειας και φτώχειας.
Η Όλγα να έχει Περσικό χαλί, και όλα τα άλλα χαλάλι. Και μετά όταν τους φωνάζεις να κόψουν τον ΦΠΑ στα τρόφιμα για να ανακουφιστούν τα νοικοκυριά, σου απαντάνε ότι δεν είναι σωστό γιατί θα πέσει έξω ο προϋπολογισμός. Και ας φτιάχνουν τεράστιο πλεόνασμα με την υπερφορολόγηση. Στην πραγματικότητα κανένας προϋπολογισμός δεν κινδυνεύει, αν διαχειρίζονταν σωστά και δίκαια το κρατικό ταμείο. Αυτό που προστατεύουν είναι η άνεση τους για πρεμούρες και ντόλτσε βίτα.
Το κάθε κυβερνητικό στέλεχος φορτώνει στην καμπούρα του δημοσίου ό,τι του γουστάρει. Έλεγχος κανένας. Ό,τι γυαλίσει στον κάθε υπουργό, το αποκτά με μια απευθείας ανάθεση. Εξοπλίζεται με όλες τις ακριβές ανέσεις και ταυτόχρονα χρυσώνει με δημόσιο χρήμα την κάθε επιχείρηση, επεκτείνοντας έτσι το πελατειακό του σύστημα. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Έτσι γίνονται οι «σωστές» δουλειές.
Και κάτσε μετά εσύ Έλληνα, να μετράς τα φραγκοδίφραγκα που σου απομένουν από τους φόρους και να ζεις με vouchers και ζητιανιά. Μέχρι τις επόμενες εκλογές, όχι… πόμολα δεν θα μείνουν, αλλά ούτε τα… πλακάκια των πολιτικών γραφείων.
Επιβεβαιώνοντας ότι στη ΝΔ κυριαρχεί η αλληλεγγύη της «γαλάζιας ακρίδας», ο Άδωνις Γεωργιάδης έσπευσε να υπερασπιστεί τις προκλητικές σπατάλες της Όλγας Κεφαλογιάννη, γράφοντας στα social ότι «ναι η Υπουργός Τουρισμού πρέπει να έχει όμορφο γραφείο συναντά ξένους πελάτες μας και φέρνει πελάτες στη χώρα. Η δουλειά της είναι αυτή και όχι να είναι σε αχούρι». Και συμπλήρωσε ότι όσοι γράφουν γι’ αυτά «ασχολούνται με κατινιές».
Επομένως οδηγούμαστε στο συμπέρασμα, ότι για να έχει κάποιος όμορφο γραφείο πρέπει να δώσει μια περιουσία, φεσώνοντας το κρατικό ταμείο. Αν δηλαδή η Κεφαλογιάννη αγόραζε χαλιά με το 1/3 των χρημάτων που σπατάλησε, θα ήταν… άσχημο το γραφείο, μάλλον γιατί οι «ξένοι πελάτες» έχουν το βίτσιο να μπαίνουν στα γραφεία και να ξεκινούν εκτίμηση του κόστους των χαλιών.
Και φυσικά το να ζητάς τον λόγο από τον υπουργό που καταχράται το χρήμα σου, είναι «κατινιά». Περσικά χαλιά και ελληνικά χάλια.
Για την ιστορία, στο σχετικό έγγραφο στη Διαύγεια υπάρχει αναλυτική περιγραφή του κάθε χαλιού:
1) Ένα χειροποίητο χαλί, περσικό ΝΑΙΝ, μαλλί και μετάξι, σε μπλε χρώμα φόντου με κεντρική ροζέτα και γωνίες. Διαστάσεις: 4,30Χ3,03=13,03 τμ².
2) Ένα χειροποίητο χαλί, περσικό ΝΑΙΝ, μαλλί και μετάξι, με επαναλαμβανόμενο σχέδιο σε λευκό φόντο και μπλε μπορντούρα. Διαστάσεις: 3,60Χ2,77=9,97 τμ
Καλορίζικα και καλή… χώνεψη στον δύστυχο ελληνικό λαό…
