Αυθόρμητα συμβαίνει καμιά φορά, ανθρώπους που δεν τους βλέπεις συχνά στην τηλεόραση κάθεσαι και τους ακούς. Ο Νίκος Βέρτης μιλάει σπάνια. Το ερέθισμα αυτό είναι. Το ό,τι επιλέγει λίγες φορές να εκθέσει τις απόψεις τους.
Ασφαλώς και υπάρχουν σημαντικότερες προσωπικότητες να ακούσει κανείς. Από τη στιγμή όμως που η… μισή Αθήνα, μια βόλτα από τον Βέρτη θα την κάνει, έχει ενδιαφέρον να ακούσουμε τι έχει να πει ένας άνθρωπος που πολύς κόσμος ακούει τα τραγούδια του. συνειρμικά, όταν η φωνή είναι οικεία, γίνεται πιο εύγλωττη και η ακουστική.
Ο Νίκος Βέρτης λοιπόν μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου και στην εκπομπή ενώπιος ενωπίω του ΑΝΤ1. Ο γνωστός παρουσιαστής ρώτησε, μεταξύ άλλων, για τη σχέση του με την εκκλησία και τη θρησκεία. Είπε πολλά. Ενδιαφέροντα. Με τόνισε ένα. «Πιστεύω στον Χριστό διότι ο Χριστός αντιπροσωπεύει αυτό που πιστεύω στη ζωή μου. Στην Αγάπη». Συνέχισε. Είπε πως με την Αγάπη λύνονται όλα τα προβλήματα.
Άσκησε μια κάποια κριτική. Στους ιερείς, στην εκκλησία, στον εαυτό του… Ωστόσο περισσότερο στάθηκε πως πολλά νέα παιδιά έχουν φόβο να εκφράσουν την πίστη τους στον Χριστό. Μεγάλη αλήθεια, από έναν άνθρωπο που συμφωνείς ή διαφωνείς, σου αρέσει ή όχι, πρέπει να παραδεχτούμε πως αφουγκράζεται το νέο κόσμο. Ναι, δεν έχει τις ίδιες αγωνίες και προβληματισμούς, αλλά συναναστρέφεται αρκετούς νέους.
Δύο λεπτά ήταν η απάντησή του, όμως ήταν μεστή. Ουσιαστική. Κάθονται sites και κανάλια και περιμένουν στη γωνία για να… αφορίσουν τους κληρικούς. Οι παπάδες τείνουν να μπουν σε ένα ρατσιστικό πεδίο. Ένας να κάνει ένα λάθος, όλους τους τσουβαλιάζουμε. Ένας λαϊκός τραγουδιστής έδωσε μια απλή απάντηση. Μια κοινότητα είναι και οι ιερείς. Θα υπάρξουν κι αυτοί που κάνουν λάθος, θα υπάρξουν και οι περίεργοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι όλοι έτσι.
Η κατάσταση στα social media (κυρίως) και τα μέσα ενημέρωσης έχει ξεφύγει. Θυμίζει λίγο αυτό που γινόταν με τη Χρυσή Αυγή και τις ελληνικές σημαίες. Αν είχε ας πούμε στο μπαλκόνι σου μια ελληνική σημαία, δεν ήσουν ένας περήφανος Έλληνας, αλλά ένας άγριος εθνικιστής. Τώρα αν είσαι Χριστιανός και ακολουθείς (με τη θέλησή σου ε, χωρίς να σε αναγκάζει κάποιος) τους κανόνες της εκκλησίας θεωρείσαι χριστιανοταλιμπάν ή μη ανθρωπιστής. Σου λέει, ο άλλος, «πως γίνεται να πέφτεις στη θάλασσα για να πιάσεις τον Σταυρό στα Θεοφάνια και να μην πέφτεις να σώσεις τους πρόσφυγες στο Αιγαίο;».
Τα ζήσαμε κι εμείς από εδώ με ένα πρωτοσέλιδο-άποψη. Μας… σταύρωσαν και μας «μαύρισαν» κιόλας. Μικρό το κακό. Χριαστιανοταλιμπάν είναι αυτός που πιστεύει στον Χριστό, στη συγχώρεση και στην αγάπη; Χριστιανοταλιμπάν λοιπόν…
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Ακολουθήστε το Sportime στο Instagram