Ο Κώστας Μπαλαχούτης γράφει στο ogdoo.gr για τον «Λευτέρη» που αγαπήσαμε!
Μεγάλη γιορτή, πολλοί οι εορταζόμενοι, ανάμεσά τους κι ένας άνθρωπος μοναδικός του τραγουδιού μας, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Ένας πραγματικά μονάκριβος, για τον οποίο όσα πολλά και τρανά και να γράψει κανείς, πάλι φτωχά θα είναι.
Ένας τεράστιος, με όλη τη σημασία της λέξης, δημιουργός που το λόγο του τραγουδάμε καθημερινά όλοι μας, στις μικρές και μεγάλες στιγμές μας.
Τον αγαπώ και τον εκτιμώ, με έχει τιμήσει με τον τρόπο του και με έχει «κεράσει» πολύτιμα δώρα.
Όμως ο «Πρόεδρος» είναι κι ένας άνθρωπος που στο Ogdoo.gr έχει βάλει με κείμενα του τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα, και μάλιστα απ’ το ξεκίνημα της λειτουργίας του.
Γράφοντας για φίλους και ανθρώπους που εκτιμώ, δε μπορώ να μη σταθώ τη σημερινή μέρα στο τραγούδι του Χρήστου Νικολόπουλου και του Νίκου Αναγνωστάκη που ερμήνευσε ο Μανώλης Μητσιάς με τίτλο «Ο Λευτέρης».
Ο Αναγνωστάκης αγαπάει παθολογικά το έργο του «Προέδρου» και τον ίδιο τον «Πρόεδρο». Κυριολεκτικά είναι οι λατρείες του.
Σαν άνθρωπος του τραγουδιού δε μπορούσε να μην βγάλει στο χαρτί τις αγάπες του…
Κάπως έτσι γεννήθηκε ο «Λευτέρης».
Τώρα κάποιοι θα πουν πως ευλογούμε τα «γένια» μας, τους κολλητούς και τους «από πάνω» μας.
Δε θέλω, ενδεχομένως, ούτε και να μπορώ, να παραθέσω «δικαιολογητικά». Κάποια πράγματα, ακόμα και στις πονηρές μέρες μας, εξακολουθούν να γίνονται «από καρδιάς».
Πάντως όταν έγραψα το δελτίο τύπου για τον «Λευτέρη», εννοούσα και εννοώ την κάθε λέξη:
«Πάνω απ’ όλα όμως «Ο Λευτέρης» είναι ένα τραγούδι που αφορά όλους μας. Μιλά για τη φιλία, την συντροφικότητα, την αγάπη που γεννιέται μέσα από ένα στίχο, μια μελωδία, ένα βιβλίο. «Ο Λευτέρης» είναι αφορμή για να στηθεί ο καμβάς της καθημερινότητας ενός απλού αλλά όχι απλοϊκού ανθρώπου. «Ο Λευτέρης» είναι ο γείτονας, το καρντάσι, το στήριγμα στα δύσκολα αλλά και η γιορτή της ψυχής. Είναι εκείνος που γνωρίζει τα μυστικά, τους πόθους, τα ανομολόγητα. Είναι ο «κολλητός» που ξέρει αλλά δε μιλάει, που χαρίζει απλόχερα τη χαρά αλλά και τη γνώση, που γεμίζει τα ποτήρια στο ξόδεμα της καρδιάς. Και μαζί του ξανοιγόμαστε με όρεξη κέφι και ελπίδα στην περιπέτεια της ζήσης».
Πηγή ogdoo.gr