Ήρθε η στιγμή που τα κυβερνητικά ψεύδη περί δήθεν αποκλιμάκωσης της ακρίβειας στην αγορά, ξεσκεπάζονται στα μάτια του λαού και καταρρέουν ολοκληρωτικά. Οι τιμές δεν πρόκειται να υποχωρήσουν και ο εφιάλτης της ακρίβειας δεν πρόκειται να τελειώσει για τα νοικοκυριά που στενάζουν εδώ και 2 ολόκληρα χρόνια. Και όχι απλά δεν θα πέσουν οι τιμές, αλλά το «καλύτερο» που έχουν να ελπίζουν οι πολίτες, είναι μόνο να επιβραδυνθεί ο ρυθμός των ανατιμήσεων! Δηλαδή οι συνεχείς αυξήσεις είναι δεδομένες και ο πολίτης θα πρέπει να ελπίζει μόνο να γίνουν πιο… αραιές!
Αυτή η σοκαριστική πραγματικότητα προκύπτει από τα λόγια του υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Θεόδωρου Πελαγίδη. Είχε προηγηθεί πριν έναν μήνα, η δήλωση της Κριστίν Λαγκάρντ όταν ήρθε στην Ελλάδα, η οποία ξεκαθάρισε ότι οι τιμές δεν θα μειωθούν, ούτε θα επιστρέψουν στα επίπεδα προ – Covid. Τα όσα αποκάλυψε η κυρία Λαγκάρντ έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα ωραιοποιημένα αφηγήματα του Μαξίμου που παρουσιάζουν την ακρίβεια ως ένα «εισαγόμενο» φαινόμενο που κάποια στιγμή θα υποχωρήσει όταν το ευνοήσουν οι διεθνείς συνθήκες.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει ότι «οι τιμές κάποια στιγμή θα αποκλιμακωθούν», μέχρι που τον διέψευσε πανηγυρικά η «σιδηρά κυρία» της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, αλλά και τώρα ο υποδιοικητής της ΤτΕ, όπως θα δούμε παρακάτω.
Ο κ. Πελαγίδης μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8, θεώρησε ως δεδομένο ότι οι τιμές δεν πρόκειται να πέσουν, και το μόνο που μένει ως σανίδα σωτηρίας των νοικυριών για τα συνεχή κύματα ακρίβειας, είναι να αυξηθούν τα εισοδήματα τους! Δηλαδή όχι να καταπολεμηθεί η ίδια η ακρίβεια, αλλά να κυνηγάμε την «ουρά» της, όσο ο πληθωρισμός μένει ψηλός και η αγοραστική δύναμη των πολιτών μειώνεται!
«Η ακρίβεια έχει δύο πόδια. Έχει τους μισθούς από τη μια και τις τιμές από την άλλη, που σημαίνει δηλαδή ότι δεν είναι αποκλειστικό πρόβλημα των τιμών, είναι πρόβλημα των μισθών», επεσήμανε ο κ. Πελαγίδης.
Για τα φαινόμενα ασύστολης κερδοσκοπίας από τις εταιρείες τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, ο υποδιοικητής της ΤτΕ ούτε λίγο – ούτε πολύ είπε ότι δεν… μπορεί να γίνει τίποτα λόγω της φύσης της ανοιχτής αγοράς! Έτσι ουσιαστικά τάχθηκε με τη μοιρολατρική λογική του Άδωνι Γεωργιάδη που «σήκωσε τα χέρια» μπροστά στα συμφέροντα των πολυεθνικών λέγοντας ότι είναι… αδύνατον να περιοριστεί η αισχροκέρδεια των εταιρειών γιατί χρησιμοποιούν… «πολλά κόλπα».
Όπως εξήγησε ο κ. Πελαγίδης, επειδή η ελληνική οικονομία έχει γίνει ανοιχτή, κάποια τρόφιμα αντιμετωπίζουν διεθνή ζήτηση, όπως η φέτα και το λάδι. «Η τιμή λοιπόν διαμορφώνεται διεθνώς. Το 8 και 9 το κιλό μπορεί να γίνει 12 και 15. Δεν μπορεί κάτι να κάνει κάποιος για ένα θέμα, εκτός κι αν επιβάλει στους παραγωγούς περιορισμούς, πράγμα το οποίο όμως, πώς να πω, δεν είναι, δεν συνάδει (…) όπως εμείς αγοράζουμε κινητά και λάπτοπ και διάφορα τέτοια αγαθά, φανταστείτε αν οι υπόλοιπες χώρες κάνουν το ίδιο. Θα αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση συνολικής ακρίβειας πολύ μεγαλύτερη» ανέφερε.
Μόνο που κάποιος θα έπρεπε να πει στον κ. Πελαγίδη ότι τα κινητά και τα λάπτοπ δεν… τρώγονται, ούτε είναι είδη πρώτης ανάγκης για να επιβιώσει ο άνθρωπος. Χωρίς λάπτοπ μπορεί να ζήσει μια οικογένεια. Χωρίς λάδι και άλλα βασικά τρόφιμα, δεν μπορεί.
Οι περιορισμοί στους παραγωγούς θα έπρεπε να επιβληθούν, διότι προτεραιότητα έχει η επιβίωση του λαού και όχι η απαρέγκλιτη συμμόρφωση στα «καπρίτσια» της ανοιχτής αγοράς. Και ο κ. Πελαγίδης δεν μας είπε τίποτα για τα δεκάδες προϊόντα που πωλούνται πολύ πιο φτηνά σε άλλες χώρες, σε σχέση με την ελληνική αγορά, χωρίς κανένα φανερό λόγο και αιτία. Ούτε μας είπε τίποτα για τον μαυραγοριτισμό των μεσαζόντων που εκτοξεύουν τις τιμές μέχρι να φτάσουν στο ράφι, διότι η κυβέρνηση είναι απρόθυμη να ασκήσει ουσιαστικό έλεγχο στις εφοδιαστικές αλυσίδες.
Οι τιμές θα παραμείνουν στα ύψη
Παρακάτω ο κ. Πελαγίδης «ξεφούρνισε» το θλιβερό μαντάτο, ότι οι τιμές δεν πρόκειται να πέσουν, αλλά το μόνο που απομένει είναι να «προσαρμοστούν» οι μισθοί στην ακρίβεια:
«Αυτό που συμβαίνει διεθνώς είναι ότι το έτος που διανύουμε και το επόμενο, μάλιστα υπάρχει και έκθεση του ΟΟΣΑ που θα βγει σε λίγο καιρό στην επιφάνεια, ότι αυτή τη στιγμή ο πληθωρισμός διεθνώς τροφοδοτείται από τους μισθούς οι οποίοι ανεβαίνουν, καθώς τα στελέχη, οι εργαζόμενοι εν πάση περιπτώσει προσπαθούν και ζητούν και πετυχαίνουν σε μεγάλο βαθμό, γιατί οι αγορές εργασίας είναι σφιχτές σε πολλές χώρες, όπως στην Αμερική, πετυχαίνουν αυξήσεις που να προσαρμόζουν προς τον πληθωρισμό την αγοραστική τους δύναμη. Αυτό καθίσταται εφικτό καθώς η Αμερική, η χώρα, δουλεύει, δηλαδή παράγει και φυσικό φαινόμενο είναι πρώτα να σηκώνονται επειδή είναι πιο εύκολο και πιο ευέλικτες οι τιμές και μετά οι μισθοί. Υπάρχει αυτή η προσαρμογή. Το ζητούμενο σε μας είναι να υπάρχει αυτή η προσαρμογή από την πλευρά των μισθών. Διότι μην περιμένετε να πέσουν οι τιμές στα τρόφιμα. Δεν θα γίνει αυτό. Μπορεί ο ρυθμός ανόδου να μειωθεί και θα μειωθεί, αλλά να πέσουν δεν υπάρχει περίπτωση διότι αντιμετωπίζουν και μια ζήτηση διεθνή έτσι κι αλλιώς και επίσης αντιμετωπίζουν τη ζήτηση από τις χώρες που έχουν αυξήσει τα εισοδήματα τους και καταναλώνουν τρόφιμα. Δείτε την τιμή της ζάχαρης. Δείτε την τιμή του ρυζιού ή του καλαμποκιού. Θα δείτε πράγματι ότι πιέζονται από τη μεγάλη ζήτηση που υπάρχει διεθνώς. Άρα οι μισθοί είναι το κλειδί. Άρα, η αύξηση των μισθών είναι η παραγωγικότητα και οι επενδύσεις. Έχει σημασία αυτό» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πελαγίδης.
Εδώ ο κ. Πελαγίδης παραλείπει να πει μια βασική διαφορά, μεταξύ ακρίβειας και μισθών, ως μεγέθη στην ελληνική πραγματικότητα. Το «κυνηγητό» της ακρίβειας με υψηλότερους μισθούς δεν έχει κανένα ουσιαστικό νόημα αν δεν καταπολεμηθεί και η ίδια η ακρίβεια, διότι στην Ελλάδα οι μισθοί αυξάνονται με ρυθμούς χελώνας, αλλά οι ανατιμήσεις σπάνε ρεκόρ ταχύτητας. Οι τιμές διαμορφώνονται με τα διεθνή δεδομένα, αλλά οι μισθοί με τα θλιβερά εθνικά δεδομένα.
Επομένως η ψαλίδα δεν μπορεί να κλείσει αν δεν γίνουν και τα 2, δηλαδή και να αυξηθούν οι μισθοί και να πέσουν οι τιμές. Το θέμα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση γι’ αυτό, η οποία έως τώρα αρκούνταν στο να παραμυθιάζει τον λαό ότι η ακρίβεια είναι… περαστική.