efood: Ή γίνεσαι… «συνεργάτης» ή σε απολύω – Δίκαιη η αγανάκτηση για τον εργασιακό μεσαίωνα!
Οι διανομείς φαγητού εδώ και 2 χρόνια δουλεύουν στις πιο αντίξοες συνθήκες, και αντί να λάβουν επιβράβευση γι' αυτό, πέφτουν θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης.Ένα τεράστιο κύμα στήριξης προς τους εκατοντάδες εργαζόμενους στην efood, έχει ξεσπάσει στο twitter, με χιλιάδες υποστηρικτικές αναρτήσεις από ανθρώπους που προβαίνουν μέχρι και σε μποϊκοτάζ προς την εταιρεία.
Υπενθυμίζεται πως κάποιοι οι εργαζόμενοι έλαβαν τελεσίγραφο από την εταιρεία προκειμένου να αποδεχθούν να μετατραπούν σε αυτοαπασχολούμενους, ειδάλλως η σύμβαση τους δεν θα ανανεωθεί. Αναγκάζονται με αυτόν τον τρόπο να εργάζονται ως «freelancer» με μπλοκάκι ή τίτλο χρήσης, να πληρώνονται «με το κομμάτι» και όχι με σταθερό μισθό, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι τις ασφαλιστικές τους εισφορές και χάνοντας τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα.
Είναι απορίας άξιον το γιατί επιλέγει η συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία έχει την πρωτοκαθεδρία στον χώρο της διαδικτυακής παραγγελίας φαγητού, να συμπεριφερθεί με τέτοιο απαξιωτικό τρόπο προς το εργατικό τους δυναμικό, που αν μη τι άλλο την ανέβασαν εκεί που βρίσκεται.
Ιδιαίτερα το 2020 άλλα και το 2021, κατά τα πολύμηνα lockdown, το delivery παρουσίασε τρομακτική άνοδο, λόγω του ότι ο κόσμος βρισκόταν κλεισμένος στο σπίτι, και έτσι οι διαδικτυακές πλατφόρμες σαν τη συγκεκριμένη, είχαν μια τεράστια αύξηση εσόδων. Θα περίμενε κανείς να αποδοθεί αυτή η ανάπτυξη και στη τσέπη των εργαζόμενων και όχι να εφαρμόζει η εταιρεία πολιτική «γαλέρας», υποβιβάζοντας τους με ένα μοντέλο συνεργασίας που τους αδικεί κατάφορα.
Οι διανομείς φαγητού είναι ένα από τα επαγγέλματα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, έχουν δουλέψει με lockdown, έχουν εκτεθεί στην πανδημία, έχουν δουλέψει σε παγετούς, σε καύσωνες διαρκείας, έχουν εξυπηρετήσει πυρόπληκτους.
Αξίζουν πέρα για πέρα το σεβασμό όλων μας και κυρίως τον σεβασμό της ίδιας της efood, που αντί να τους ευγνωμονεί, κοιτά να βγάλει «από τη μύγα ξύγκι», εκμεταλλευόμενη τα «όπλα» εργασιακού μεσαίωνα που παρέχει η κυβέρνηση με το αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη.
Εκεί που ονομάζονται… (εξωτερικοί) «συνεργάτες» οι εργαζόμενοι και «συνεργασία» το εργασιακό καθεστώς όπου η εταιρεία ξεφορτώνεται τους σταθερούς μισθούς, την παροχή ενσήμων, τα δώρα. Και όλα αυτά να ανακοινώνονται με ένα απλό mail, καλοστολισμένο με παχιά λόγια για να μοιάζει θελκτικό και ηθικό, ενώ στην ουσία το δίλλημα που βάζει ο εργοδότης είναι: ή γίνεσαι «συνεργάτης» ή σε απολύω.
Δικαίως λοιπόν υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις απέναντι στην εργατική εκμετάλλευση και μακάρι το twitter να γινόταν πιο συχνά εργαλείο διαδικτυακών «κινητοποιήσεων» ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλεται στη χώρα με τις ευλογίες της κυβέρνησης.