Σταθερή στην προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών ευθυνών για την τραγωδία στα Τέμπη, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιβεβαίωσε με τον πιο επίσημο τρόπο ότι αποφεύγει πάση θυσία να κινήσει τις διαδικασίες για να αποδοθεί πραγματική δικαιοσύνη.
Με κοινοβουλευτικό «μπροστάρη» τον Μάκη Βορίδη που έχει αναλάβει τον ρόλο να κάνει τον επικοινωνιακό «σωματοφύλακα» του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση δέχτηκε και υπερψήφισε μόνο την Εξεταστική επιτροπή για να γίνει – όλη κι όλη – μια θεωρητική συζήτηση για διαχρονικές… αστοχίες και παραλείψεις.
Απέρριψε όμως κάθε συζήτηση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής βάσει της έρευνας της ευρωπαϊκής εισαγγελίας για τη σύμβαση 717 στα τρένα, που θα εξέταζε προσωποποιημένες ευθύνες και τυχόν τέλεση ποινικών αδικημάτων από πρώην υπουργούς.
Υποκαθιστώντας και προλαμβάνοντας τη Δικαιοσύνη, ο Μάκης Βορίδης αποφάνθηκε ότι «δεν συνάγεται θέμα αναζήτησης ποινικών ευθυνών» μόνο και μόνο γιατί το λέει… εκείνος. Και έτσι βγήκε από το κάδρο των ευθυνών ο κρυπτόμενος Κώστας Αχ. Καραμανλής, ο οποίος καλύπτεται πλήρως από το Μαξίμου, από την πρώτη στιγμή της τραγωδίας έως και σήμερα.
Το εξοργιστικό «αν» του Μητσοτάκη
Αφού ο Μάκης Βορίδης προετοίμασε το έδαφος της μη ύπαρξης ποινικών ευθυνών, την επόμενη μέρα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και τον Άρη Πορτοσάλτε, αποσύνδεσε την «αμαρτωλή» σύμβαση 717 από το δυστύχημα των Τεμπών και προσβάλλοντας τη μνήμη των 57 νεκρών, είπε ότι αν δεν είχαν χάσει τη ζωή τους, κανείς δεν θα είχε προτείνει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για να αναζητηθούν ποινικές ευθύνες.
Μια «λογική» που μόνο ο Μητσοτάκης καταλαβαίνει, αλλά σίγουρα εξοργίζει τις οικογένειες των νεκρών. Το θέμα όμως δεν είναι τι θα είχε γίνει αν δεν σκοτώνονταν οι 57 άνθρωποι, αλλά τι κάνει εδώ και 9 μήνες η κυβέρνηση αφότου σκοτώθηκαν σε αυτό το τριτοκοσμικό σιδηροδρομικό δίκτυο που έμενε σε αυτήν την κατάσταση με απόλυτη ευθύνη του Κώστα Καραμανλή. Στην πολιτική όπως και στη δικαιοσύνη, δεν μπορούμε να μιλάμε με ρητορικές υποθέσεις, αλλά με πραγματισμό. Αν δεν αναζητηθούν ποινικές ευθύνες με 57 φέρετρα στην «πλάτη» του κράτους, πότε θα αναζητηθούν; Πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν για να καθίσουν στο σκαμνί πολιτικά πρόσωπα;
Η μη συμμόρφωση στα απαιτούμενα της σύμβασης 717, έχει απόλυτη σύνδεση με το έγκλημα των Τεμπών, διότι σχεδιάστηκε για να μεγιστοποιήσει την ασφάλεια του σιδηροδρόμου και να εγκατασταθεί τηλεδιοίκηση. Αν αυτή η σύμβαση είχε εκτελεστεί σωστά, θα ήταν αδύνατο να βρεθούν 2 τρένα στην ίδια γραμμή, από ανθρώπινο λάθος.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προς υπεράσπιση του εαυτού του είπε ακόμα πως «ό,τι και να κάνουμε κατηγορούμαστε για συγκάλυψη. Ναι στην εξεταστική, συγκάλυψη. Όχι στην εξεταστική, συγκάλυψη».
«Ξέχασε» να πει όμως ότι αρχικά (και για 9 μήνες ως σήμερα) η κυβέρνηση δεν επιθυμούσε ούτε καν τη συγκρότηση Εξεταστικής επιτροπής, αλλά αναπαυόταν στη νοοτροπία αναισθησίας που εκφράστηκε από τον Άδωνι Γεωργιάδη με το «κανένας δεν ενδιαφέρεται για τα Τέμπη». Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόταν με απόλυτη υποτίμηση στο ζήτημα των Τεμπών, χαρακτηρίζοντας το ως «πρόσκαιρη φθορά» της κυβέρνησης που… ξεπεράστηκε.
Μετά τις σφοδρές αντιδράσεις για τις αποτρόπαιες δηλώσεις του Άδωνι και χωρίς ο πρωθυπουργός να τις καταδικάσει, το Μαξίμου αναγκάστηκε για επικοινωνιακούς λόγους να «συρθεί» μέχρι το λιγότερο επιβλαβές κοινοβουλευτικό εργαλείο που είναι η Εξεταστική επιτροπή, της οποίας ο ρόλος αρκείται μόνο στη συλλογή στοιχείων για μια υπόθεση. Άρα είτε «ναι στην εξεταστική», είτε «όχι στην εξεταστική», το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Οι ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων δραπετεύουν απ’ το… παράθυρο.