Καμπανάκι κινδύνου από τα ευρω – συνδικάτα: Έναν ολόκληρο μισθό τον χρόνο ή και περισσότερο, θα αναγκάζονται να πληρώνουν εκατομμύρια εργαζόμενοι στην Ευρώπη, προκειμένου να μπορούν να εξασφαλίζουν την ηλεκτροδότηση και τη θέρμανση του σπιτιού τους, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (CES).
«Περίπου 9,5 εκατομμύρια ενεργών οικονομικά πολιτών είχαν ήδη δυσκολίες για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους για την ενέργεια» πριν ο πληθωρισμός καταγράψει άλμα και φθάσει τον Αύγουστο στην ευρωζώνη στο επίπεδο ρεκόρ του 9,1% σε διάστημα έτους, αναφέρει η CES, η οποία βασίζεται σε μια μελέτη του Ευρωπαϊκού Συνδικαλιστικού Ινστιτούτου.
Κατά συνέπεια, σε 16 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, «οι εργαζόμενοι που πληρώνονται με τον ελάχιστο μισθό πρέπει να βάζουν στην άκρη τον μισθό ενός μήνα, ακόμη και περισσότερα, για να συνεχίσουν να έχουν φως και θέρμανση στο σπίτι τους», υπογραμμίζουν τα συνδικάτα. Το 2021, αυτό συνέβαινε μόνο σε 8 από τις 27 χώρες μέλη της ΕΕ.
Από τον Ιούλιο 2021 ως τον Ιούλιο 2022, το κόστος του αερίου και του ηλεκτρικού αυξήθηκε κατά 38% σε όλη την Ευρώπη «και συνεχίζει να αυξάνεται». Το 2022, ένας οικονομικά ενεργός πολίτης στην Εσθονία οφείλει να εργάζεται 26 ημέρες περισσότερο απ’ ό,τι το 2021 για να πληρώσει τον ετήσιο λογαριασμό του.
Τα ευρωπαϊκά συνδικάτα επισημαίνουν πως «οι τιμές αυτές είναι απλούστατα αδύνατο να πληρωθούν από εκατομμύρια ανθρώπους». Στη Σλοβακία, την Ελλάδα, την Τσεχική Δημοκρατία και την Ιταλία, «ο μέσος ετήσιος λογαριασμός για την ενέργεια αντιπροσωπεύει πλέον περισσότερο από ένα μήνα μισθού για έναν οικονομικά ενεργό πολίτη που αμείβεται με τον μέσο μισθό» της χώρας του, αναφέρει η CES.
Θα έλεγε κανείς πως οι δυσοίωνες εκτιμήσεις της CES είναι μάλλον… γενναιόδωρες όσον αφορά την Ελλάδα, αφού μέχρι να ελεγχθεί μερικώς η ληστρική ρήτρα αναπροσαρμογής και μέχρι να αποφασιστεί από την κυβέρνηση η επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος, νοικοκυριά έφτασαν να πληρώνουν ποσά που ισοδυναμούσαν με ολόκληρο μηνιαίο μισθό ή και παραπάνω!
Αν τα ευρωπαϊκά παρατηρητήρια εργασίας παρουσιάζουν ένα τόσο γκρίζο τοπίο στην ενέργεια βλέποντας την συνολική εικόνα της ΕΕ, πόσο μάλλον πρέπει να σημάνει καμπανάκι κινδύνου στην Ελλάδα που διεξάγει «πρωταθλητισμό» ακρίβειας στο ρεύμα, και διαθέτει χαμηλό βασικό μισθό.
Οι σαρωτικές αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος τον Σεπτέμβρη που ανακοίνωσαν οι πάροχοι ηλεκτρικού ρεύματος, έχουν κάνει την κατάσταση αφόρητη για τους καταναλωτές – οικιακούς και επαγγελματίες – παρά τις κρατικές επιδοτήσεις που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, κυνηγώντας την «ουρά» της κερδοσκοπίας.
Ήδη, εκπρόσωποι ελληνικών συνδικάτων κάνουν σαφές πως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τόσο δύσκολη που οι εργαζόμενοι πλέον έχουν γίνει επαίτες. Η κοινωνική αγανάκτηση μεγαλώνει, ενώ απευθύνουν έκκληση προς τους κυβερνώντες να πάρουν πιο ουσιαστικά και ριζοσπαστικά μέτρα ώστε τα νοικοκυριά να επανέλθουν σε καθεστώς οικονομικής βιωσιμότητας.
Στο ίδιο μήκος κύματος, τα ευρωπαϊκά συνδικάτα καλούν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες θα συνεδριάσουν στο τέλος της εβδομάδας στην Πράγα για να συζητήσουν τα ενεργειακά ζητήματα, «να βάλουν ένα τέλος στις αυξήσεις των τιμών που είναι αδύνατο να υποστηριχθούν».
Σε ένα σχέδιο από έξι σημεία, που απευθύνεται στους αξιωματούχους που λαμβάνουν τις αποφάσεις στην Ευρώπη, ζητούν να αυξηθούν οι μισθοί και ιδιαίτερα οι κατώτατοι μισθοί. Η CES καλεί επίσης να μπουν ανώτατα όρια στους λογαριασμούς για την ενέργεια και να φορολογηθούν «τα εξαιρετικά κέρδη» των επιχειρήσεων ενέργειας.
Στα καθ’ ημάς, το θέμα είναι αν η κυβέρνηση έχει την θέληση να σπάσει την αλυσίδα της αισχροκέρδειας και να προχωρήσει σε γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού, σε θέσπιση ανώτατων ορίων στους λογαριασμούς και σε πραγματική φορολογία όλων των υπερκερδών.
Δυστυχώς έως τώρα έχει δείξει πως αποφεύγει με κάθε τρόπο να προχωρήσει σε μια άμεση σύγκρουση με τα ιδιωτικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση επιμένει στο «καρότο» των παροχών-«ψίχουλα», επιδιώκοντας να καλλιεργεί συνεχώς μια διαρκώς παρατεινόμενη στάση αναμονής σε εργαζόμενους και νοικοκυριά, και να εκμεταλλεύεται τα διάφορα «pass» φτώχειας για ψηφοθηρικούς σκοπούς.
Όμως η Ευρώπη «βοά» πως πρέπει να γίνουν άμεσα κινήσεις για να προστατευτούν τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, ειδάλλως οδηγούμαστε σε μια ακραία φτωχοποίηση έως την ολική κατάρρευση.