Έβρος: Η ευλογημένη φύση έχει πάντα τον τρόπο της και τους μηχανισμούς της για να ανακάμπτει από το μηδέν. Να ξαναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της, στην κυριολεξία. Το ζητούμενο είναι να μην εμποδίζεται η αναγέννησή της φύσης από τον ανθρώπινο παράγοντα και έναν κυκεώνα συμφερόντων που έχουν βάλει στο στόχαστρο τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας, για διάφορους λόγους.
Ένας μήνας πέρασε από το ξέσπασμα της καταστροφικής πολυήμερης πυρκαγιάς που κατέκαψε ένα τεράστιος μέρος του Έβρου. Ο πύρινος όλεθρος άφησε πίσω του ένα μαύρο, καταθλιπτικό και αποκαρδιωτικό τοπίο. Κι όμως, μόλις έναν μήνα μετά, η φύση ξεκίνησε να δίνει τη δική της απάντηση στην ερήμωση του τόπου. Το πράσινο ξαναφυτρώνει στις βάσεις πολλών καμένων δέντρων και η μαύρη «έρημος» αποκτά και πάλι σημάδια ζωής και αισιοδοξίας.
Ο Πρόεδρος του Άβαντα Αλεξανδρούπολης, Γεώργιος Χατζηγεωργίου, δημοσίευσε στο διαδίκτυο μια φωτογραφία από τις καμένες εκτάσεις του χωριού του, που αποτελεί ένα υπέροχο μήνυμα αισιοδοξίας. Κάτι που λείπει πολύ από τις δύσκολες μέρες που περνάει η πατρίδα μας. Η φωτογραφία δείχνει μερικά ζωηρά πράσινα βλαστάρια να έχουν ξεπεταχτεί από τις ρίζες καμένων δέντρων. Δέντρα που έγιναν κάρβουνο μεν στο υπέργειο κομμάτι τους, άλλα το ριζικό τους σύστημα τους έμεινε ανέπαφο λόγω του χώματος. Ο κ. Χατζηγεωργίου συνόδεψε την αισιόδοξη φωτογραφία με τη ενθουσιώδη λέξη: «Ξεκίνησε!».
Αυτός ο άνθρωπος που έδωσε σκληρή μάχη μαζί με τους συγχωριανούς του για να σώσουν το χωριό τους από τις φλόγες, σήμερα βλέπει έναν λόγο για να χαμογελάει ξανά και να αισιοδοξεί ότι ο Έβρος θα βρει και πάλι τη φυσική ομορφιά του κάποτε.
Ο κύκλος της επιβίωσης του δάσους ξεκίνησε και πάλι. Και σε αντίθεση με την απληστία και την καταστροφική μανία των ανθρώπων, η φύση δεν σταματά να δίνει όλο και νέες ευκαιρίες για να πάρουμε πίσω τον φυσικό πλούτο που χάνουμε και να εκτιμήσουμε αυτόν που μας απέμεινε. Η καταστροφή στον Έβρο έχει ασύλληπτο μέγεθος βέβαια και θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ανακάμψει, όμως η φύση ξεκίνησε ήδη να εργάζεται ταπεινά και μεθοδικά, και δεν περιμένει ούτε «αναδόχους αναδάσωσης», ούτε διαπλεκόμενα συμφέροντα που κάνουν μπίζνες στα καμένα.
Φυσικά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τους αρμόδιους ώστε να επαναπαυτούν με την αναγέννηση της φύσης και να παρατήσουν τον Έβρο στη μοίρα του. Χρειάζονται να γίνουν άμεσα οι απαραίτητες παρεμβάσεις με σεβασμό στην οικολογική ιδιομορφία του τόπου, και κυρίως χρειάζεται ένας αποτελεσματικός κρατικός μηχανισμός για να προστατέψει τον τραυματισμένο Έβρο τα επόμενα καλοκαίρια.
Η ελπίδα ανθίζει ξανά. Η φύση ξέρει τον δρόμο, αρκεί να μην της θέτει εμπόδια ο άνθρωπος.
