Μια ακόμα ασέβεια και προσβολή κατά του ελληνικού λαού, ήρθε να προστεθεί στο ήδη «βαρύ» βιογραφικό της Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Στο χθεσινό εορτασμό των 50 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η Προεδρία της Δημοκρατίας δεν είχε την τσίπα να καλέσει τους συγγενείς των θυμάτων από το έγκλημα των Τεμπών. Και ο βαθύτερος λόγος είναι ακριβώς αυτός: ότι πρόκειται περί εγκλήματος που προέκυψε λόγω της διαφθοράς του συστήματος εξουσίας με το οποίο συναγελάζεται η ΠτΔ.
Η μόνη οικογένεια που προσκλήθηκε στην «εορτή» ήταν η οικογένεια της Εριέττας, δηλαδή του μοναδικού από τα 57 θύματα της τραγωδίας στα Τέμπη που δεν έχουν βρεθεί ακόμα ίχνη του. Κατά τα άλλα (ορθώς) προσκλήθηκαν εγκαυματίες και συγγενείς θυμάτων από το Μάτι, συγγενείς από το στρατιωτικό δυστύχημα στη Λιβύη και πλημμυροπαθείς από τη Θεσσαλία.
Όσον αφορά το έγκλημα των Τεμπών, προφανώς ήταν αποτέλεσμα επικοινωνιακής σκοπιμότητας να καλεστεί από την Προεδρία για τα μάτια του κόσμου μια οικογένεια (της Εριέττας) που – για απολύτως κατανοητούς λόγους – δεν βρίσκεται στις πρώτες γραμμές του αγώνα που δίνουν οι συγγενείς. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι και αυτοί δεν διεκδικούν απαντήσεις και απονομή δικαιοσύνης.
Όμως αν ήθελε όντως να τιμήσει τη μνήμη των νεκρών από τα Τέμπη η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν θα περιοριζόταν σε μια αυστηρά… δειγματοληπτική πρόσκληση. Θα έστελνε πρόσκληση σε αρκετές οικογένειες. Και κυρίως θα έπρεπε να καλέσει πρώτη τη «μάνα των Τεμπών», τη Μαρία Καρυστιανού, που έχει γίνει το σύμβολο του αγώνα για τη δικαίωση των νεκρών.
Φυσικά ούτε η Μαρία Καρυστιανού, ούτε οι περισσότεροι από τους συγγενείς θα ανταποκρίνονταν στην πρόσκληση της Προεδρίας. Αλλά αυτό είναι διαφορετικό ζήτημα. Όποια (δικαιολογημένη) αντίδραση και να είχαν οι συγγενείς, η ΠτΔ όφειλε να προσκαλέσει τις οικογένειες. Αλλά πώς θα μπορούσε το σύστημα εξουσίας που μαζεύτηκε γι’ αυτή την ελιτιστική «εορτή», να κοιτάξει στα μάτια τους χαροκαμένους συγγενείς των θυμάτων;
Μ.Καρυστιανού και Π.Ασλανίδης αποδομούν τη «γιορτή της δημοκρατίας»
Το μήνυμα της Μαρίας Καρυστιανού για την υποτιθέμενη γιορτή της Δημοκρατίας τα λέει όλα. Μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Σήμερα, η γιορτή της ”δημοκρατίας”. Πριν ξεκινήσει η γιορτή , Πρωθυπουργέ, Υπουργέ Δικαιοσύνης, Κα Κλάπα, Κα Αδειλίνη, Παρά τα τόσα αίσχη που βλέπουμε τόσους μήνες για τα Τέμπη, παρά την καταστροφή στο έγκλημα Καραϊβάζ, στοιχείων με συρραπτικό που καίνε τους άριστους γνωστούς– αγνώστους, παρά τα πλημμελήματα στο Μάτι, συνεχίζετε και παρουσιάζεστε περήφανοι για την επάρκεια και ταχύτητα με την οποία έχετε φροντίσει να λειτουργεί η δικαιοσύνη.
Συνεχίζετε να υποδύεστε ότι ζούμε σε ένα Κράτος αξιοκρατίας και Δικαίου ενώ όλη η φροντίδα από μεριάς σας έχει εξαντληθεί στη συγκάλυψη και στην αδράνεια…».
Άλλωστε η κα Καρυστιανού έχει εκφράσει ανοιχτά τον ρόλο συγκάλυψης της ατιμωρησίας των ενόχων, που ακολουθεί πιστά η ΠτΔ, γράφοντας σε σχετική επιστολή της ότι η κα Σακελλαροπούλου δεν τιμά τον θεσμικό της ρόλο και δεν έχει λάβει ουσιαστική θέση επί της υπόθεσης των Τεμπών, παρά μόνο αρκείται σε ευχολόγια τηλεοπτικών δηλώσεων.
Φυσικά η κα Σακελλαροπούλου ουδέποτε απάντησε σε όσα της καταλογίζουν οι συγγενείς των θυμάτων. Της αρκούσε να «διακοσμήσει» τη γιορτή του Μεγάρου της με μία οικογένεια, και ας την καταγγέλλουν για θεσμικό «κουκούλωμα» των Τεμπών οι δεκάδες υπόλοιπες οικογένειες.
Για την προκλητική δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, μίλησε στο Kontra Channel και ο Παύλος Ασλανίδης που έχασε τον γιο του στο έγκλημα των Τεμπών:
«δεν θα καλούσαν τους γονείς που έχουμε βγει μπροστά και κάνουμε αγώνα εδώ και 16 μήνες, αλλά και να μας καλούσαν, δεν θα πηγαίναμε», είπε χαρακτηριστικά.
Κι εκείνο που ο κ. Ασλανίδης πρόσθεσε κατόπιν, πραγματικά σοκάρει και εξοργίζει. Αναφέρθηκε στην ανεκδιήγητη κίνηση της ΠτΔ να πετάξει… λουλούδια στα καπνισμένα βαγόνια της τραγωδίας, πριν ακόμα γίνει η περισυλλογή των σωρών:
«Βράζω από μέσα μου», είπε χαρακτηριστικά ο Παύλος Ασλανίδης και συνέχισε λέγοντας: «Την κυρία Σακελλαροπούλου την χρησιμοποίησαν, αμφιβάλω εάν το γνώριζε. Τη στιγμή που η κ. Σακελλαροπούλου πετούσε τα λουλούδια στο καμένο κουπέ, στο σημείο που τα πέταξε από κάτω υπήρχε ένα διασώστης που μάζευε με μια σπάτουλα τα υπολείμματα των παιδιών μας. Φανταστείτε για μας πόσο υποκριτικό ήταν όλο αυτό. Στο συγκεκριμένο παράθυρο ήταν ό,τι απέμεινε από τον γιο μου».
Πραγματικά τα λόγια περιττεύουν…
