ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Γενοκτονία στην άσφαλτο: 11.222 θάνατοι σε τροχαία από το 2010 ως σήμερα – Σκοτώνονται 67 άνθρωποι/μήνα!

Μια ασύλληπτων διαστάσεων μάστιγα, αποκαλύπτεται από στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ - Η Πολιτεία αδιαφορεί γι' αυτήν την αδιανόητη τραγωδία

Τροχαία: Μια ασύλληπτων διαστάσεων μάστιγα, αποκαλύπτεται από στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ - Η Πολιτεία αδιαφορεί γι' αυτήν την αδιανόητη τραγωδία.
Συντάκτης: Πέτρος Δημόπουλος Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Το δυστύχημα των Τεμπών σόκαρε το πανελλήνιο διότι σε μια μοιραία στιγμή 57 άνθρωποι σκοτώθηκαν, αλλά τα δυστυχήματα των δρόμων παρότι είναι πολύ περισσότερο φονικά, δεν απασχολούν την Πολιτεία και ούτε λίγο – ούτε πολύ αντιμετωπίζονται σαν αυθύπαρκτο φαινόμενο.

Η άσφαλτος έχει κυριολεκτικά γεμίσει αίμα, με τα θανατηφόρα τροχαία να αυξάνονται όλο και περισσότερο. Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αποτελούν ένα πραγματικό ΣΟΚ, πού δείχνει ότι τα τελευταία 14 χρόνια μαίνεται ένας πραγματικός «πόλεμος» που αντί για ερείπια, αφήνει πίσω του αιματοβαμμένες λαμαρίνες και άψυχα σώματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία λοιπόν, από το 2010 έως σήμερα, έχουν σκοτωθεί 11.222 άνθρωποι σε τροχαία δυστυχήματα! Περίπου δηλαδή όσο είναι ο πληθυσμός στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης! Υπολογίζοντας τον μέσο όρο όλων αυτών των θανάτων, προκύπτει ότι κάθε μήνα χάνουν τη ζωή τους 67 άτομα, με τους περισσότερους από αυτούς να είναι νέοι!

Πρόκειται για μια εθνική τραγωδία για την οποία αδιαφορεί πλήρως η κυβέρνηση και ελάχιστα έως καθόλου θίγεται στον δημόσιο διάλογο. Τα ΜΜΕ απλώς καταγράφουν τους θανάτους σαν περιστατικά που συμβαίνουν «έτσι κι αλλιώς» και η όποια συζήτηση γίνεται σε θεσμικό επίπεδο, αναλώνεται απλώς σε διαπιστώσεις και δεν παρουσιάζει καθόλου ουσιαστικές λύσεις.

Κανένας δεν θίγει την πραγματική διάσταση του θέματος:  ότι στην «ευρωπαϊκή» Ελλάδα της δήθεν… εκσυγχρονισμένης οδικής κυκλοφορίας (που προβάλλονται ηλεκτρικά αυτοκίνητα, σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι, κάμερες κυκλοφορίας κ.λπ.), λαμβάνει χώρα ένα ασταμάτητο μακελειό που ούτε σε τριτοκοσμικές χώρες δεν συναντά κανείς.

Κατά τα άλλα η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι ενδιαφέρεται για το δημογραφικό, την ίδια στιγμή που σκοτώνονται σωρηδόν ή μένουν ανάπηροι εκατοντάδες νέοι κάθε χρόνο.

Από το 2010 μέχρι και τον Νοέμβριο του 2023 κατεγράφησαν 160.493 τροχαία δυστυχήματα και ατυχήματα, με απώλειες που μόνο σε έναν πόλεμο ή μια μεγάλη φυσική καταστροφή θα συναντούσε κάποιος. Ο βαρύς φόρος αίματος μετρά 11.222 ανθρώπους που πήγαιναν κάπου και δεν έφτασαν ποτέ. Από το 2010, οι βαριά τραυματίες (πολλοί από αυτούς απέκτησαν μόνιμες αναπηρίες) ανήλθαν στους 133.222 και οι ελαφρά τραυματίες στους 183.828.

Και η κατάσταση ολοένα και χειροτερεύει. Το πρώτο 5μηνο του 2023 καταγράφθηκε αύξηση +34% στα τροχαία ατυχήματα, ως προς το 2020. Η χώρα μας βρίσκεται στην 6η θέση πανευρωπαϊκά, σε αριθμούς θανάτων από τροχαίο ανά εκατομμύριο κατοίκων.

Το πρόβλημα είναι πολυεπίπεδο, αλλά δεν προβλέπεται να μπει φρένο σε αυτή την τραγωδία, εφόσον δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Η πρώτη προϋπόθεση για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση, είναι να βελτιωθεί η οδηγική συμπεριφορά, κάτι που αποτελεί προϊόν σωστής παιδείας.

Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι οι ελλιπείς έλεγχοι της κυκλοφορίας, με μια Τροχαία που μοιάζει αδύναμη να ελέγξει την παραβατικότητα, διότι το ίδιο το κράτος δεν την ενισχύει όπως θα έπρεπε. Ειδικά τις νυχτερινές ώρες η έλλειψη αστυνόμευσης των δρόμων είναι σαν να «παρακαλάει» τους νταήδες των δρόμων να παρανομήσουν. Υποτίθεται ότι οι κάμερες κυκλοφορίας θα συνείσφεραν στη μείωση της παραβατικότητας στους δρόμους, όμως βλέπουμε ως τώρα ότι απλώς διαπιστώνουν τις παραβάσεις κατόπιν τραγωδίας, και η εγκατάστασή τους δεν λειτουργεί αποτρεπτικά.

Θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχουν αυστηροποιηθεί περεταίρω οι ποινές για τις παραβάσεις του ΚΟΚ και να κατέβουν τα όρια ταχύτητας. Ο εκπαιδευτής οδηγικής συμπεριφοράς και οδηγός αγώνων Κωνσταντίνος Ιαβέρης, εκτιμά ότι το όριο ταχύτητας στις μεγάλες λεωφόρους θα έπρεπε να είναι οριζοντίως 60 km/h και 30 km/h στους δρόμους εντός του αστικού ιστού. Από αυτό και μόνο το απλό μέτρο, θα μπορούσαν να μειωθούν κατά πολύ τα θανατηφόρα δυστυχήματα. Αλλά όπως είπαμε, χρειάζεται και πολιτική βούληση, που είναι το πρώτο που μας λείπει σε αυτή τη χώρα…

Exit mobile version