Γιάννης Οικονόμου: Οι αποδοκιμασίες του λαού προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών, φαίνεται πως ενόχλησαν πολύ την κυβέρνηση, που αναζητά κατά τη συνηθισμένη τακτική να αποδώσει τις ευθύνες σε κόμματα που υποτίθεται πως… παρότρυναν τον κόσμο να γιουχάρουν τον πρωθυπουργό.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, όταν ρωτήθηκε για το θέμα στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, χαρακτήρισε… «διχασμό» την αγανάκτηση και την οργή των πολιτών. Είπε χαρακτηριστικά πως «το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν στον αποχαιρετισμό αυτού του μεγάλου Έλληνα είναι ο διχασμός και οι απρέπειες».
«Τα σχόλια περιττεύουν», συνέχισε τονίζοντας πως είναι απορίας άξιον πώς δεν αισθάνθηκαν όλοι την ανάγκη να το επισημάνουν και να καταδικάσουν τέτοιες συμπεριφορές.
Αποτελεί μεγάλη ειρωνεία, μια κυβέρνηση που πρόκειται να μείνει στην ιστορία ως κυβέρνηση διχασμού, να έχει το θράσος να χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη για να περιγράψει μια αυθόρμητη αντίδραση ενός ετερόκλητου πλήθους που είχε συγκεντρωθεί για να αποτίσει φόρο τιμής στον Μίκη Θεοδωράκη.
Η κυβέρνηση που έκοψε την κοινωνία (και το Σύνταγμα) στα δύο, τσακίζοντας την ισονομία και την ισοπολιτεία και μοιράζοντας ψεύτικα «προνόμια» στον μισό πληθυσμό της Ελλάδας και εξοντωτικές τιμωρίες στον άλλο μισό, τώρα μέσω του εκπροσώπου της, ζητά να… καταδικαστεί η έκφραση λαϊκής οργής.
Φυσικά, ο κ. Οικονόμου είδε «απρέπεια» στην έκφραση της λαϊκής φωνής και δεν εντόπισε καμία απρέπεια σε έναν πρωθυπουργό που κάθισε σταυροπόδι μέσα στον Μητροπολιτικό ναό σα να βρισκόταν σε καφενείο της γειτονιάς του, και μάλιστα μπροστά στη σωρό του Μίκη Θεοδωράκη.
Το σίγουρο είναι πως όσο και να προσπαθούν με επικοινωνιακά τεχνάσματα να υποβιβάσουν τις αγανακτισμένες αντιδράσεις του καταπιεσμένου λαού, αυτές δεν πρόκειται να φιμωθούν. Το είδαμε και στην περίοδο των πυρκαγιών, όπου στις ζωντανές μεταδόσεις υπήρξε πλήθος περιστατικών από πολίτες που μπροστά στις κάμερες εξέφραζαν την οργή τους προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Η επικοινωνιακή προπαγάνδα, όσο καλοπληρωμένη και να είναι, δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει στεγανά, γιατί η λαϊκή οργή είναι ποτάμι ασυγκράτητο.