Γιάννης Οικονόμου: Όποιοι πολίτες ενός επαγγελματικού κλάδου καταγγέλλουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων τους, κάνουν σίγουρα λάθος ή είναι περιορισμένης αντίληψης ή είναι υποκινούμενοι από κόμματα.
Αυτό είναι το ρεζουμέ της προκλητικής τοποθέτησης που έκανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου σχετικά τους ανθρώπους του Πολιτισμού που η κυβέρνηση αποφάσισε να τους υποτιμήσει τα πτυχία.
Όμως πέρα από την υποτίμηση των πτυχίων που ουσιαστικά εξισώνονται με απολυτήρια Λυκείου, ο κ. Οικονόμου υποτίμησε και τη νοημοσύνη των καλλιτεχνών. Στα πλαίσια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αφιέρωσε για σχεδόν 20 λεπτά μια μακροσκελή αναφορά στους καλλιτέχνες, η οποία ήταν γεμάτη από υπαινιγμούς, γενικεύσεις και αερολογίες, μιλώντας συχνά για «σύγχυση», «παρεξήγηση» και λέγοντας ότι «έχουν άδικο».
Επιπλέον, ισχυρίστηκε πως «δεν θίγεται κανένα ισχύον δικαίωμα των καλλιτεχνών» άρα δεν έχουν κανένα λόγο να αντιδρούν. Για το θέμα της παραίτησης των καθηγητών του Εθνικού Θεάτρου που κάλεσαν την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της, ο κ. Οικονόμου σχολίασε λακωνικά και με διάθεση ειρωνείας πως πρόκειται για «δυσάρεστη εξέλιξη», που ωστόσο είναι και αυτή αποτέλεσμα κάποιας… παρανόησης σχετικά με το Προεδρικό Διάταγμα. Ενώ αναφορικά με την θητεία τους – υπαινικτικά – παρέπεμψε στην Διαύγεια «μπείτε στη διαύγεια και θα πάρετε τις απαντήσεις σας» είπε.
Στη συνέχεια ο κ. Οικονόμου προχώρησε στην κλασσική πολιτικάντικη τακτική της αμαύρωσης οποιουδήποτε εργατικού αγώνα, επιχειρώντας να αφήσει την «ρετσινιά» πως είναι πολιτικά υποκινούμενος.
Όταν ρωτήθηκε τι εννοεί με τα «πολιτικά ελατήρια» και αν βλέπει πολιτική υποκίνηση πίσω από τις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών αλλά και τι εννοεί με την «σύγχυση – παρεξήγηση», μια θεωρία που επικαλείται η κυβέρνηση, ο Γιάννης Οικονόμου ανέπτυξε τρία σενάρια.
«Ή υπάρχει μία σύγχυση, δεν έχουν εξηγηθεί καλά όποτε είμαστε εδώ να τα εξηγήσουμε ξανά» ήταν η πρώτη εκδοχή.
Η δεύτερη εκδοχή κατά τον Γιάννη Οικονόμου ήταν «να βγει κάποιος να τους πει ότι λένε ψέματα» και πως η κυβέρνηση έχει δίκιο.
Και το τρίτο «υπάρχουν άλλα ελατήρια για την συνεχιζόμενη ένταση».
«Πιστεύω ότι κυρίως επικρατεί μία σύγχυση» επέμεινε «ή λέμε ψέματα ή δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητά αυτά που λέμε» αλλά εγώ «δε θέλω να πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες είναι χειραγωγούμενοι».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη, η οποία συμπεριφέρεται και εκείνη σαν να έχει εγκεφαλική βλάβη σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος, αφού ισχυρίστηκε στη Βουλή για το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα πως οι καλλιτέχνες «δεν το κατάλαβαν ή κάποιοι δεν θέλησαν να τους αφήσουν να το καταλάβουν» και πως η διαμαρτυρία τους «δεν εδράζεται σε κανένα υπόβαθρο» διότι «δεν τους έβλαπτε σε τίποτα».
Πέρα από τις προσπάθειες της κυβέρνησης να υποβαθμίσει το θέμα, όπως κάνει για όλα τα θέματα που αποφασίζει με αντιλαϊκό τρόπο, η υποβάθμιση των καλλιτεχνών είναι ουσιαστικά κοινωνική υποβάθμιση που μεταφράζεται σε βιοποριστική υποβάθμιση. Η υποτίμηση των πτυχίων των καλλιτεχνών οδηγεί σίγουρα σε μια υποβάθμιση στα μισθολογικά δικαιώματα τους.