Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας πρωθυπουργός σε αποδρομή. Το πολιτικό προφίλ του δεν σώζεται με τίποτα πια. Δεν το έδειξαν μόνοι οι ευρωεκλογές και οι δημοσκοπήσεις, αλλά το φανερώνει συνεχώς και η εσωκομματική απαξίωση στην οποία βυθίζεται ο πρωθυπουργός.
Ήταν κοινό μυστικό ότι η πρωτοβουλία των 11 ήταν μόνο η αρχή γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν. Η «καρατόμηση» του Μάριου Σαλμά από τον Μητσοτάκη, επειδή τόλμησε να πει άβολες αλήθειες, ήταν αυτονόητο ότι θα γύριζε μπούμερανγκ. Οι μητσοτακικές πολιτικές αυτοκαταστροφής της ΝΔ δεν θα μπορούσαν να μείνουν αναπάντητες για πολύ καιρό.
Δύο παράγοντες καθυστέρησαν την πολιτική φθορά του Μητσοτάκη που θα είχε εξελιχθεί πολύ νωρίτερα χωρίς αυτούς: Το πρώτο ήταν οι έκτακτες συνθήκες της πανδημίας, που του χάρισαν δυόμισι χρόνια για να κάνει ότι θέλει, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Το δεύτερο ήταν η κατάρρευση της αντιπολίτευσης που συνεχίζεται ως σήμερα. Όμως η πολιτική ιστορία του τόπου έχει δείξει ότι αν μια κυβέρνηση αντέξει στην πρώτη τετραετία, στις δεύτερες πρωθυπουργικές θητείες, επέρχεται πάντα η αποκαθήλωση.
Οι χρυσές εποχές που ο Μητσοτάκης του 41% μιλούσε στη Βουλή, και δεν έπεφτε… καρφίτσα από τους βουλευτές του, πέρασαν και δεν ξαναγυρίζουν. Ούτε οι παρασκηνιακοί εκβιασμοί, ούτε τα «μασάζ», ούτε τα… «φροντιστήρια» έχουν αποτέλεσμα. Ο πρωθυπουργός έχει χάσει τη «δεδηλωμένη» στην υπόληψη πολλών γαλάζιων βουλευτών.
Όπως ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει απαξιώσει τη Βουλή και τη κοινοβουλευτική ομάδα του, έτσι τώρα του ανταποδίδεται η απαξίωση. Αυτό που έγινε στην ολομέλεια σήμερα, δεν έχει προηγούμενο στα 5 χρόνια διακυβέρνησης ΝΔ. Μετά από πολλούς μήνες που ο πρωθυπουργός σνομπάριζε τη Βουλή, αποφάσισε να κάνει τη… χάρη στους Έλληνες να ανέβει και πάλι στο βήμα.
Από κάτω, έρημο τοπίο. Όταν ξεκίνησε να μιλά ο Μητσοτάκης, ζήτημα να ήταν 25 γαλάζιοι βουλευτές στα έδρανα. Η… αφεντιά του πρωθυπουργού δεν μπόρεσε να σηκώσει τέτοιο ρεζιλίκι, κι έτσι έπεσαν αμέσως τα σχετικά τηλέφωνα. Οι βουλευτές που ήταν κοντά, «τσακίστηκαν» να έρθουν για να σωθεί λίγο η εικόνα. Οι 25 έγιναν μετά βίας 50, από τους… 156.
Αυτά παθαίνει ένας πρωθυπουργός ο οποίος «στραγγαλίζει» το κοινοβουλευτικό έργο με όλους τους τρόπους. Φτάνει να μιλάει σε άδεια έδρανα που σε κάμποσο καιρό θα μεταφραστούν και σε άδειες κάλπες…
