Η οικολογική συνείδηση ως όχημα χειραγώγησης λαών

Χωρίς αμφιβολία, η οικολογική συνείδηση και ο οικολογικός τρόπος ζωής, είναι αρετές οι οποίες έχουν μεγάλη αξία και σημαντικό αντίκτυπο στη σύγχρονη κοινωνία μας, τοπική και παγκόσμια.

Είναι βέβαιο, πως κανένας σώφρων άνθρωπος , δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει χωρίς βαθύ προβληματισμό, τις τεράστιες καταστροφές των μαζικών πυρκαγιών που κατέκαψαν την ήπειρο της Αυστραλίας ή λίγο πιο πίσω χρονικά, τα παρθένα δάση του Αμαζονίου. Η κατάσταση στην Ελλάδα, δεν διαφέρει καθόλου από την παγκόσμια εικόνα, όσον αφορά την πυκνότητα αλλά και την σημαντικότητα των διαφόρων φυσικών καταστροφών που συμβαίνουν στη χώρα μας.

Θα μπορούσε κάποιος εύκολα να παρατηρήσει και να πει, πως τα τελευταία χρόνια, αυτές οι καταστροφές, γίνονται ολοένα πιο συχνές και πιο μαζικές. Μια σημαντικά μεγάλη μερίδα κόσμου , ερμηνεύει αυτά τα γεγονότα με σκεπτικισμό και καχυποψία και αναρωτιέται (δικαίως) αν όλες αυτές οι αυξανόμενες καταστροφές  είναι τυχαίες  ή  αποτελούν επιτηδευμένες κινήσεις ενός παγκόσμιου σχεδίου που εκτυλίσσεται εν αγνοία μας στο παρασκήνιο. Το  παρόν άρθρο έχει στόχο και σκοπό να ασχοληθεί με την έννοια της οικολογίας γενικότερα και πιο συγκεκριμένα με κάποιες παγίδες που κρύβει το θέμα της οικολογίας και της οικολογικής συνείδησης , ως πιθανό μέσο και όχημα χειραγώγησης ολόκληρων λαών και κρατών. Χειραγώγηση η οποία προέρχεται από τεράστια οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα , και που οδηγεί σε ύπουλη εκμετάλλευση –  αγαθών κατά τα άλλα, προθέσεων των πολιτών  –  στον βωμό του κέρδους και της εξουσίας.

Σε μια εποχή όμως, όπου – ειδικά στις νέες γενιές  – κυριαρχούν οι αυτοκρατορίες των social media , οι γρήγορες και ρηχές πληροφορίες και οι  «fast food»  γνώσεις , είναι σχεδόν βέβαιο, πως σιγά σιγά επέρχεται μια κοινωνική  «ύπνωση»  και το φιλτράρισμα των όποιων σημαντικών γεγονότων λαμβάνουν χώρα σε παγκόσμια κλίμακα, δεν γίνεται με την αρμόζουσα προσοχή και προβληματισμό.

Παράλληλα όμως, ως ένα θετικό στοιχείο, βλέπουμε πως το αίσθημα της οικολογικής συνείδησης αρχίζει να γίνεται πιο έντονο στην κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια. Οι τεράστιες φυσικές καταστροφές που συμβαίνουν στον πλανήτη, η εξάντληση των φυσικών πόρων, η προχωρημένη μόλυνση των θαλασσών, προκαλούν στους πολίτες φόβο και ανησυχία για το μέλλον τους. Αυτός  ο αυξανόμενος  φόβος  προκαλεί την ευαισθητοποίηση των πολιτών, η οποία εκφράζεται με ολοένα και περισσότερες κοινωνικές δράσεις, διαμαρτυρίες, ακτιβιστικές ομάδες, εντατικές καμπάνιες , αλλαγές στον τρόπο ζωής τους κ.α.

Όμως, όταν ένας πολίτης  έχει μεν ανεπτυγμένη οικολογική συνείδηση, αλλά εξασθενημένη την ικανότητα του να επεξεργάζεται και να φιλτράρει σημαντικές πληροφορίες , τότε μιλάμε για ένα άτομο το οποίο εύκολα θα μπορούσε να πέσει θύμα μιας κατευθυνόμενης μιντιακής εξαπάτησης και προπαγάνδας.

Τα δε media με τη σειρά τους, φροντίζουν να παρουσιάζουν τα θέματα των οικολογικών καταστροφών με απεριόριστες δόσεις τρόμου και καταστροφολογίας, εντείνοντας έτσι το δημόσιο αίσθημα κινδύνου. Κυριαρχεί η αίσθηση πως όλες οι κοινωνίες και τα κράτη γενικότερα, θα  πρέπει να προβούν σε γρήγορες και ριζικές αλλαγές για να αποφύγουν την ολική καταστροφή του πλανήτη. Ανεξάρτητα από την – τουλάχιστον ύποπτη – επιμονή των περισσότερων ΜΜΕ να μεγαλοποιούν αυτά τα θέματα, ασφαλώς και υπάρχει μεγάλη δόση αλήθειας στους ισχυρισμούς αυτούς. Ο πλανήτης μας είναι όντως στα πρόθυρα αδιανόητων καταστροφών και ασφαλώς θα πρέπει οι κοινωνίες μας να δράσουν  με ταχύ ρυθμό και αποφασιστικές κινήσεις, για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση. Το ότι υπάρχει και μεγάλο ποσοστό αλήθειας στους ισχυρισμούς αυτούς, ισχυροποιεί  ακόμα περισσότερο την αποδοχή και τη συναίνεση του ήδη φοβισμένου και ανήσυχου πολίτη (ακόμα και του σοβαρά σκεπτόμενου), στο να συμμορφωθεί στις όποιες απαιτήσεις ενδέχεται να του προβάλουν οι αρχές και οι εξουσίες, στο όνομα της οικολογικής συνείδησης και δράσης.

Σε μια τέτοια μουδιασμένη από φόβο κοινωνία και σε έναν πλανήτη όπου τα κράτη καταδυναστεύονται από τιτάνια οικονομικά συμφέροντα, παρατηρούμε πως, με τη πρόφαση της επείγουσας οικολογικής δράσης, δημιουργείται ένα γόνιμο έδαφος για να χειραγωγηθούν μαζικά όλοι οι λαοί της Γης αν κάποιες κεντρικές δεξαμενές εξουσίας το επιθυμήσουν. Δυστυχώς όμως, είναι αδύνατον να βρεθεί κάποιος σοβαρός λόγος ή επιχείρημα που να δείχνει ότι δεν το επιθυμούν.

Θεωρείται αυτονόητο, πως οι πρωταρχικοί στόχοι αυτού του πολύ πιθανού σεναρίου, είναι το κέρδος και η περαιτέρω άσκηση εξουσίας στους πολίτες . Παρατηρούμε πως , σε επικοινωνιακό επίπεδο, η έννοια της οικολογικής συνείδησης και του οικολογικού τρόπου ζωής  τυγχάνει  μεγάλης αποδοχής, σχεδόν παντού. Από τις «πράσινες ατζέντες»  των κομμάτων,  μέχρι τις μεγάλες καμπάνιες και δράσεις καναλιών. Μεγάλες εταιρίες  και επιχειρήσεις κολοσσοί , οι οποίες στο κοντινό παρελθόν, κατέστρεφαν συστηματικά το περιβάλλον με διάφορους τρόπους, εμφανίζονται πλέον ως περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες και διαφημίζουν  τα «πράσινα» πλεονεκτήματα των προϊόντων τους.

Στον τομέα της διατροφής, η τάση προς ένα πιο φιλικό προς το περιβάλλον διαιτολόγιο, κάνει θραύση και ασφαλώς, τα κέρδη και τα συμφέροντα τα οποία διακυβεύονται και σε αυτόν τον κλάδο, είναι τεράστια. Διεθνώς διάσημοι και αναγνωρίσιμοι  πολιτικοί, ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές, τηλεπερσόνες ,δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, ακόμα και αρχηγοί θρησκειών  προωθούν με εντατικό τρόπο το μήνυμα μίας  νέας παγκόσμιας  οικολογικής τάξης πραγμάτων για το καλό του πλανήτη. Μία νέα παγκόσμια τάξη στην οποία δεν θα πρέπει να χωρίζει τίποτε τους λαούς.  Σύμφωνα με αυτή την τάση, τα όποια προβλήματα οικονομικής, κοινωνικής, ταξικής,  εθνικής  φύσης αντιμετωπίζουν οι λαοί, θα πρέπει να περάσουν σε  δεύτερη (δηλαδή σε μηδενική) μοίρα γιατί αυτή τη στιγμή,  ο πλανήτης βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη και η λογική επιτάσσει  να ασχοληθούμε με αυτή τη πρόκληση που παρουσιάστηκε μπροστά μας.

Πολλοί απλοί πολίτες με αγνά κίνητρα πιστεύουν πως όντως, μια περισσότερο  παγκοσμιοποιημένη υπέρ – κοινωνία, θα ήταν μια πραγματική ευλογία για τον πλανήτη. Η συγκεκριμένη γνώμη σίγουρα αποτελεί ένα μεγάλο πεδίο συζήτησης και προβληματισμών. Εάν υποθέσουμε πως συμφωνούμε  a priori με αυτήν την άποψη (έστω σε φιλοσοφικό επίπεδο), από τη στιγμή που η παγκοσμιοποίηση η οποία συμβαίνει στα χρόνια μας, φαίνεται πως αποτελεί ένα οργανωμένο σχέδιο μεγάλων οικονομικών και εξουσιαστικών συμφερόντων, τότε αυτομάτως η συγκεκριμένη γνώμη χάνει την  ουσιαστική βάση της. Και αυτό γιατί οι απώτερες επιδιώξεις της εξουσιαστικής ελίτ, σαφώς και δεν είναι η αγάπη, η αδελφοσύνη μεταξύ των λαών, η αλληλεγγύη, η ισότητα, ο σεβασμός στο περιβάλλον. Οι συμπεριφορές  και οι πολιτικές των μεγάλων κρατών της γης  μας δείχνουν δυστυχώς μια κλιμακούμενη τάση προς μία εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Άρα, υπό αυτούς τους δυσοίωνους όρους , η εφαρμογή ενός περαιτέρω παγκοσμιοποιημένου πρότυπου, θα θέσει σίγουρα σε μεγάλο κίνδυνο πολλά δικαιώματα, ατομικές ελευθερίες και δυνατότητες κοινωνικών διεκδικήσεων όλων των λαών.

Σε μια λοιπόν, τόσο κατάλληλα διαμορφωμένη κοινή γνώμη, όπου επικρατεί ο φόβος για το μέλλον του πλανήτη και η καταστροφολογία έχει γίνει κάτι σαν ένα νέο δόγμα παγκόσμιας αποδοχής , αρχίζουν να εμφανίζονται oλοένα και πιο συχνά, κάποιοι «γκουρού» της οικολογικής συνείδησης  (όπως η νεαρή Σουηδέζα, Greta Thunberg ), οι οποίοι λειτουργούν ως διεθνείς υπέρμαχοι του περιβάλλοντος . Δεν χρειάζεται κάποια μεγάλης διάρκειας έρευνα για να εντοπίσουμε τα οικονομικά (και όχι μόνο) συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από τέτοια επικοινωνιακά κατασκευάσματα.

Σε τελικό συμπέρασμα, εμείς – σαν πολίτες – οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τα οικολογικά θέματα με μεγάλο σεβασμό και προσοχή, πρώτα απ ‘ όλα ως ένδειξη πολιτισμού αλλά και διότι η κατάσταση του πλανήτη μας, βρίσκεται αναμφίβολα σε μια πολύ κρίσιμη καμπή.

Παράλληλα όμως με αυτό, οφείλουμε να ενισχύσουμε τη δυνατότητα μας να ερμηνεύουμε και να αποκωδικοποιούμε τα γεγονότα και τις μεγάλες πολιτισμικές και κοινωνικές αλλαγές που συμβαίνουν στον κόσμο μας, ώστε να αποφύγουμε την πιθανότητα να γίνουν οι αγαθές και τίμιες προθέσεις μας, προϊόν εκμετάλλευσης από αμφιλεγόμενα και ύποπτα τουλάχιστον, συμφέροντα. Ο μόνος τρόπος για να ενισχύσουμε αυτό το τόσο σημαντικό αισθητήριο , είναι η ποιοτική και ουσιαστική ενημέρωση αλλά και ο εμπλουτισμός των γνώσεων μας για θέματα που είναι σημαντικά για το μέλλον των ζωών μας, αλλά και το μέλλον των επόμενων γενεών.