Να πώς οι ματωμένες μνήμες του ελληνικού λαού αποδεικνύονται για άλλη μια φορά πολύ πιο συνεπείς απέναντι στην ιστορία, απ’ ότι τα «παχιά» λόγια των πολιτικών. Το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων το έχουν γενικώς στα… αζήτητα ο Μητσοτάκης και η Σακελλαροπούλου, και… θυμήθηκαν να το ψελλίσουν τώρα στον πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Φρανκ – Βάλτερ Σταϊνμάιερ, μόνο και μόνο για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου έθεσε το θέμα πολύ χλιαρά στο Προεδρικό Μέγαρο και δεν απάντησε τίποτα στον Σταϊνμάιερ που «έκοψε» τη συζήτηση για τις αποζημιώσεις, παρότι υπήρχαν πολλά ισχυρά επιχειρήματα προκειμένου η ΠτΔ να «στριμώξει» τον Γερμανό. Η όλη τοποθέτηση της ΠτΔ και του Κ.Μητσοτάκη για το ζήτημα των επανορθώσεων, έδειχνε ότι το είπαν απλά για να το… πουν.
Και αυτό διότι ο Σταϊνμάιερ επρόκειτο να βρεθεί στην Κρήτη σε μια συμβολική επίσκεψη ιστορικής «συμφιλίωσης», και ο Μητσοτάκης δεν ήθελε να απογοητεύσει πλήρως τους ψηφοφόρους του με το να προσπεράσει εντελώς το ζήτημα των αποζημιώσεων.
Παρόλα αυτά, εκείνη την πυγμή που δεν διαθέτουν Μητσοτάκης και Σακελλαροπούλου, τη διαθέτουν οι απόγονοι των μαρτυρικών τόπων που υπέφεραν από τις κτηνωδίες των Ναζί. Τα εγκλήματα του Χίτλερ είναι ακόμα νωπά στη συνείδηση πολλών Κρητικών και οι βαρβαρότητες του άξονα διαδίδονται από γενιά σε γενιά.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι κάτοικοι της Κανδάνου στην Κρήτη, υποδέχθηκαν ως ανεπιθύμητο τον Σταϊνμάιερ. Η καταστροφή της Κανδάνου απετέλεσε ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν από τις Δυνάμεις του Άξονα κατά τη διάρκεια της κατοχής της Κρήτης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι Ναζί σκότωσαν, έκαψαν και ισοπέδωσαν εντελώς το χωριό, ως πράξη αντιποίνων για τη συμμετοχή των κατοίκων του χωριού στη Μάχη της Κρήτης. Μάλιστα οι Γερμανοί έβαλαν στα ερείπια του χωριού και επιγραφή που έδειχνε ως… κατόρθωμα την ημερομηνία της καταστροφής του οικισμού (3/6/1941) και αναφερόταν ότι η Κάνδανος ισοπεδώθηκε για λόγους παραδειγματισμού και δεν επρόκειτο να ανοικοδομηθεί ποτέ ξανά.
Στο ολοκαύτωμα της Κανδάνου, οι ναζί σκότωσαν όλους τους κατοίκους που δεν έφυγαν για να κρυφτούν στα γύρω βουνά και απαγόρευσαν με ποινή θανάτου την επίσκεψη στο καμένο χωριό.
«Το χέρι του σφαγέα»
Ο Σταϊνμάιερ πήγε στο μνημείο πεσόντων της Κανδάνου για να καταθέσει στεφάνι, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και είχε συνομιλία με επιζώντες που του μίλησαν για τη φρίκη που έζησαν από τους Ναζί. Γύρω του υπήρχαν δεκάδες απόγονοι των θυμάτων που κρατούσαν πανό και φώναζαν ζητώντας δικαιοσύνη και αποζημιώσεις για τα εγκλήματα.
Ο Γερμανός πρόεδρος δεν έδινε σημασία στο συγκεντρωμένο πλήθος και προσπαθούσε να «πουλήσει» ανθρωπιά, συνομιλώντας με μια ηλικιωμένη μέσω μιας μεταφράστριας. Την ώρα που της κρατούσε το χέρι και την άκουγε, μια νεότερη γυναίκα ακριβώς δίπλα, είπε ότι το χέρι αυτό (σ.σ. του Σταϊνμάιερ) είναι του σφαγέα και δεν θέλει να το πιάσει. «Σας βλέπω, αλλά δεν θέλω να σας βλέπω» του είπε ακόμα. «Πριν 80 χρόνια εκτελέσατε τους γονείς μας, τώρα μας εκτελείτε για δεύτερη φορά», ανέφερε κάποιος άλλος.
Μετά την επεισοδιακή κατάθεση στεφάνου στον τόπο του μαρτυρίου, ο Σταϊνμάιερ έκανε μια ομιλία στο Μουσείο Μνήμης Ολοκαυτώματος Καντάνου, αλλά παρόλα τα «παχιά» λόγια περί ανάληψης ευθυνών, δεν είπε ούτε λέξη για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Με τη σιωπή του δηλαδή, έδειξε ότι ενέμεινε σε αυτό που δήλωσε στην Κ.Σακελλαροπούλου, ότι το θέμα των επανορθώσεων θεωρείται λήξαν για την πλευρά των Γερμανών.
Φυσικά όσες επικοινωνιακές «απολογίες» και αν επιστρατεύσουν οι Γερμανοί αξιωματούχοι, η μνήμη του ελληνικού λαού δεν διαγράφει με τίποτα τα εγκλήματα των ναζί. Και το ζήτημα των επανορθώσεων θα τεθεί ξανά στη βάση που του αξίζει, όταν βρεθούν στην εξουσία της χώρας μας πιο ικανοί και πρόθυμοι πολιτικοί…
