Η μαγεία και τα «ξόρκια» έγιναν μόδα στη διεστραμμένη εποχή μας – Όσοι εμπλέκονται με αυτά βγαίνουν ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας!

Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια αποτρόπαια «μόδα» σε τηλεόραση και ιστοσελίδες, όπου ανασύρονται από το σκοτάδι του μεσαίωνα διάφορες πρακτικές μαγείας, που φτιασιδώνονται και παρουσιάζονται σαν ξαναζεσταμένο σάπιο φαγητό, βδελυρή τροφή με άκρως επικίνδυνες μαγικές «συμβουλές» προς τηλεθεατές και αναγνώστες.

Το θλιβερό παράδειγμα της Μάρας Μεϊμαρίδη

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της γνωστής τηλεπερσόνας Μάρας Μεϊμαρίδη, η οποία έχει σπουδάσει (όπως ισχυρίζεται τουλάχιστον) ιατρική, αρχαιολογία, αστροφυσική, βιολογία και ανθρωπολογία. Αν υποθέσουμε πως ισχύει έστω κάποιο από αυτά τα πτυχία, θα περίμενε κανείς να έχει να κάνει με έναν χαρακτήρα σοβαρό, συγκροτημένο, υπεύθυνο και πραγματιστή.

Τουναντίον, η Μάρα Μεϊμαρίδη για πολλά χρόνια κάνει ένα κατάπτυστο «φροντιστήριο» μαγείας από την τηλεόραση (και με βιβλία της), συμβουλεύοντας με ξόρκια και δαιμονικές τεχνικές τους τηλεθεατές, τύπου: «πώς να προσελκύσουμε έναν σύντροφο», «πώς να κάνουμε ξεμάτιασμα του σπιτιού», «πώς να φτιάξουμε βραχιολάκι της τύχης», «πώς να παντρευτούμε εκείνον που θέλουμε», «πώς να αποκτήσουμε χρήματα».

Γνωστή είναι και η δράση της για την διδασκαλία των αποκρυφιστικών καρτών ταρώ. Ενώ έφτασε και σε σημείο να μοιράζει σε σόου υψηλής τηλεθέασης που συμμετείχε, «φυλαχτά», «ερωτικά φίλτρα», ακέφαλα κουκλάκια, «μαντζούνια» και «διαβασμένα» κόκκαλα από πουλερικά! Και όλο αυτό το παρακμιακό αίσχος, «πουλήθηκε» ως… χαριτωμένη… φολκλορική νότα που πρόσφερε άφθονο γέλιο στους παρευρισκόμενους!

Κατά τα άλλα στην Ελλάδα έχουμε μια show biz που κομπάζει για τον… προοδευτισμό της! Και εν έτει 2021 μια γυναίκα που δηλωμένα εξασκεί μαγεία, μοίραζε «μαγιολίκια» σε ζωντανή μετάδοση! Για να μη μιλήσουμε για την προβολή που γίνεται γενικότερα σε κρυσταλλομαντείες, καφεμαντείες, χειρομαντείες, «ενεργειακές» γιόγκα, «διαβάσματα» αύρας, τσάκρας, τεχνικές ρέικι, Φενγκ Σούι και ένα σωρό άλλα «New Age» σκουπίδια που έρχονται ανακυκλωμένα από αιώνες σατανοκρατούμενου σκοταδισμού.

Και φυσικά, δεν μπορούν να παραλειφθούν τα ζώδια, που υπάρχουν σε κάθε… ελαφρολαϊκή εκπομπή, με τους παρουσιαστές να ακούν τους τσαρλατάνους ευλαβικά, και να παρουσιάζονται ακόμα και λεπτομερείς χάρτες με πλανήτες και συναστρίες, ώστε να γίνεται κανονικότατο μάθημα αστρολογίας.

Μια ολόκληρη βιομηχανία αποκρυφισμού έχει απλώσει τα νοσηρά πλοκάμια της στη πλειοψηφία των μεγάλων ΜΜΕ, και κανένας φορέας, κανένας ελεγκτικός μηχανισμός, κανένας πολιτικός, δεν δίνει δεκάρα γι’ αυτό το όνειδος.

Ποιοι πιάνονται στα δίχτυα του σκοταδισμού

Όλα αυτά τα σατανικά τεχνάσματα που διδάσκει η Μεϊμαρίδη και κάθε «Μεϊμαρίδη», για να αποκρύπτουν την αποκρουστική μορφή τους, πλασάρονται πλέον με τον μανδύα του «life coaching». Έτσι φαίνονται πιο εύπεπτα και «αθώα».

Και βρίσκουν μεγάλη απήχηση σε αδούλευτες, χοϊκές προσωπικότητες με χαμηλές ψυχικές και πνευματικές άμυνες. Που διακατέχονται από βασανιστική ανασφάλεια και υπέρμετρο εγωισμό. Που γοητεύονται από εύκολες και γρήγορες «λύσεις» ή που έχουν ιδανικά τους το εύκολο χρήμα, το σεξ, τη δόξα, το να επιβάλλουν το θέλημα τους στους άλλους.

Άλλοι πιάνονται στα δίχτυα της μαγείας από περιέργεια, άλλοι γιατί αναζητούν εύκολες θεραπείες, άλλοι για να μάθουν μυστικά των άλλων, άλλοι για να γνωρίσουν το μέλλον, άλλοι για να πάρουν εκδίκηση, άλλοι από αφέλεια και άλλοι γιατί βρίσκουν βασανιστικό το να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεων τους και αναζητούν διακαώς εξωτερικές αιτίες (μου έκαναν μάγια, με μάτιασαν, θέλουν το κακό μου κλπ) για την «κακοδαιμονία» τους.

Τέτοιες αποκρυφιστικές διδασκαλίες βρίσκουν εύκολα έδαφος και σε νέους, λόγω ανωριμότητας, άγνοιας και αδιαφορίας για τη πνευματική θωράκιση που εξασφαλίζει η σκέπη της Ορθοδοξίας. Φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις ευθύνεται κυρίως η έλλειψη πνευματικής ανατροφής από την οικογένεια, και όχι ο νέος.

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι πως η Μάρα Μεϊμαρίδη δηλώνει… χριστιανή Ορθόδοξη. Μια συνήθη τακτική των αποκρυφιστών ή των διάφορων τσαρλατάνων, είναι να επιχειρούν να θολώσουν το τοπίο και να αμβλύνουν τις εντυπώσεις, οικειοποιώντας την Ορθοδοξία ή χρησιμοποιώντας σταυρούς, εικόνες, λιβάνι κ.α.

Είναι δεδομένο: Όποιος ανακατεύεται με τη μαγεία, δεν είναι χριστιανός

Όμως το θέμα είναι ξεκάθαρο και απόλυτο. Ένας Ορθόδοξος χριστιανός δεν μπορεί να έχει τη παραμικρή σχέση με όλα τα παραπάνω. Δεν μπορεί ένας πιστός που ακολουθεί την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας να γίνεται υμνητής του διαβόλου, ακολουθώντας οποιαδήποτε από τις πρακτικές του και να συντάσσεται (είτε εν γνώσει του – είτε εν αγνοία του) μαζί του.

Ακόμα χειρότερα, όποιος έχει σχέση με «ξόρκια», «διαβάσματα», «ταρώ» και διάφορες τέτοιες διαβολικές ενέργειες, βεβηλώνει το ίδιο του το Βάπτισμα. Τότε που η ψυχή του έκανε ιερή συνθήκη και συντάχθηκε με τον Χριστό. Και απέταξε τον σατανά «και πάσι τοις έργοις αυτού, και πάση τη λατρεία αυτού,  και πάσι τοις αγγέλοις αυτού, και πάσι τη πομπή αυτού». Με την τέλεση οποιουδήποτε είδους μαγείας, αυτομάτως ο χριστιανός εκβάλλεται εκτός του σώματος της Εκκλησίας. Και η επιστροφή είναι μεν δυνατή, άλλα δεν είναι καθόλου εύκολη.

Ακόμα και αν κάποιος χριστιανός βρίσκεται… εν υπνώσει και δεν πράττει τα χριστιανικά του καθήκοντα, άλλα υπάρχει ο σπόρος της πίστης θαμμένος στη καρδιά του, οφείλει να υπερασπιστεί το ιερό Βάπτισμα του. Γιατί αν το βεβηλώσει γίνεται (και με τη συγκατάθεση του) έρμαιο της δαιμονικής ενέργειας.

Δύσκολος ο δρόμος της επιστροφής – Χρειάζεται εγρήγορση

Η εκκλησία θεωρεί μεγάλο αμάρτημα την ενασχόληση με τη μαγεία και ορίζει μεγάλα επιτίμια. Αν δοθούν δικαιώματα στον πονηρό, είναι επίπονο και πολύ κοπιαστικό να του παρθούν πίσω. Ο δρόμος είναι ανηφορικός και κρημνώδης. Ξεκινά με τη μετάνοια και το γονάτισμα στο πετραχείλι ενός έμπειρου πνευματικού. Και με τις κατευθύνσεις του και συνεχή πνευματικό αγώνα εντός των Μυστηρίων της εκκλησίας, έρχεται η ελευθερία και ο καθαρισμός του σκοτισμένου νου. Άλλα απαιτείται αγώνας και επαγρύπνηση σε ολόκληρη τη ζωή αυτού που έπεσε σε ένα τόσο βαρύ πνευματικό σφάλμα.

Χρειάζεται συνεχής εγρήγορση για όσα πλασάρονται από τις νεοεποχίτικες «μόδες» που ολοένα και πυκνώνουν. Δεν πρέπει να ξεγελούν κανέναν οι «πομπές» και τα «έργα» του πονηρού. Οι παγίδες είναι καθημερινές και έρχονται κατά κύματα. Άλλες φορές με όχημα το χιούμορ, άλλες με τη χαλαρότητα, άλλες με την αθωότητα, άλλες με τη συνήθεια, άλλες με βαρύγδουπες υποσχέσεις, άλλες με ψευτοχριστιανικό προσωπείο. Όλες έχουν τον ίδιο παρανομαστή. Οδηγούν στην απώλεια.