Παρά το ότι η πανδημία απέδειξε σε όλα τα κράτη το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ένα ισχυρό σύστημα δημόσιας δωρεάν Υγείας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο δεν πήρε κανένα μάθημα, άλλα χρησιμοποιεί την κατάρρευση του ΕΣΥ που δοκιμάστηκε σκληρά από την πανδημία, ως εφαλτήριο για να χτίσει την ιδιωτικοποίηση της υγείας πάνω στα ερείπια του.
Το νομοσχέδιο Πλεύρη – Γκάγκα για την δευτεροβάθμια υγεία, αποτελεί το τελειωτικό χτύπημα στη δωρεάν Υγεία, γιατί δημιουργεί ένα πλαίσιο λειτουργίας όπου θα υπάρχουν ασθενείς δύο «ταχυτήτων». Αυτοί που θα μπορούν να πληρώσουν και άρα θα εξυπηρετούνται συντομότερα και αυτοί που δεν θα μπορούν να πληρώσουν και θα καταδικάζονται σε ατελείωτες λίστες αναμονής, διακινδυνεύοντας την υγεία τους.
Το νομοσχέδιο – στην ουσία – δημιουργεί την συνύπαρξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα μέσα σε ένα σύστημα που πληρώνεται από τους φορολογούμενους πολίτες. Από αγαθό, η υγεία γίνεται εμπόρευμα και ο ιδιωτικός τομέας θα αντλεί «πελατεία» από το σύστημα υγείας του κράτους, και με τον νόμο πλέον. Η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ, οι οποίοι – σύμφωνα με το νομοσχέδιο – θα έχουν δυνατότητα να διατηρούν ιδιωτικά ιατρεία, εξασφαλίζει τις συνθήκες για την επικράτηση του ιδιωτικού τομέα εις βάρος του δημόσιου συστήματος. Οι γιατροί του ΕΣΥ με μεγάλη ευκολία πλέον θα μπορούν να κατευθύνουν τους ασθενείς στο ιδιωτικό ιατρείο τους, με το ανάλογο αντίτιμο.
Παράλληλα, οι τεράστιες λίστες αναμονής που δημιουργούνται στις δομές υγείας (παρατηρούνται ακόμα και σε παιδοκαρδιοχειρουργική μονάδα) λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων και άλλων ειδικοτήτων, οδηγούν συνεχώς τους ασθενείς στην αγκάλη του ιδιωτικού τομέα. Αν ο πολίτης δεν δύναται να καλύψει τα έξοδα για να χειρουργηθεί σε μια ιδιωτική δομή, άλλα από την άλλη η υγεία του δεν του επιτρέπει να περιμένει για μήνες σε μια λίστα αναμονής ενός τριτοκοσμικού ΕΣΥ, θα πρέπει να στραφεί στα απογευματινά χειρουργεία του ΕΣΥ και πάλι επί… πληρωμή.
Επιπλέον μην ξεχνούμε πως με απόφαση Πλεύρη ήδη από τον Ιούλιο χιλιάδες πολίτες στέλνονται στην «εξορία» της ταλαιπωρίας, αφού όσοι είναι ανασφάλιστοι πρέπει να απευθύνονται σε δομές του ΕΣΥ (νοσοκομεία και δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας) για την συνταγογράφηση φαρμάκων, θεραπευτικών πράξεων και διαγνωστικών εξετάσεων. Η κυβέρνηση ουσιαστικά τιμωρεί τους φτωχούς ασθενείς, καταδικάζοντας τους σε αναγκαστικό «μαραθώνιο» προκειμένου να προμηθευτούν τα φάρμακα τους ή να κάνουν κάποιες εξετάσεις.
Το νομοσχέδιο Πλεύρη – Γκάγκα αλλοιώνει τόσο πολύ τον χαρακτήρα της δημόσιας δωρεάν Υγείας που οι μεγαλύτερες ιατρικές ενώσεις και σύλλογοι γυρίζουν την πλάτη στην κυβέρνηση. Ακόμα και η ΕΙΝΑΠ που προεδρεύει η «γαλάζια» Ματίνα Παγώνη ή ο ΠΙΣ στον οποίο προεδρεύει ο επίσης «γαλάζιος» Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, μιλούν ανοιχτά για ένα εξόχως προβληματικό νομοσχέδιο που πρέπει να αποσυρθεί.
Η απομόνωση του Θάνου Πλεύρη και της Μίνας Γκάγκα είναι καταφανέστατη και ουσιαστικά το υπουργείο Υγείας πηγαίνει κόντρα στην βούληση σύσσωμου του ιατρικού κόσμου άλλα και των πολιτών που κατά χιλιάδες κατακλύζουν το Twitter, στηλιτεύοντας τις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και μιλώντας για ενταφιασμό του ΕΣΥ.