Ζούμε σε ένα κράτος που όλα υποτίθενται και τίποτα δεν λειτουργεί σωστά. Έχουμε μια κυβέρνηση που υποτίθεται πώς νοιάζεται για το δημογραφικό. Υποτίθεται ότι έφτιαξε και υπουργείο Οικογένειας για να προστατεύει τον θεσμό. Και υποτίθεται ότι θα έπρεπε να δείχνει ιδιαίτερη μέριμνα για τις οικογένειες εκείνων που πλαισιώνουν την ίδια τη λειτουργία του κράτους, όπως είναι οι αστυνομικοί και οι ειδικοί φρουροί.
Κι όμως, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη συμπεριφέρεται στους οικογενειάρχες αστυνομικούς σαν να είναι «φύρα». Σαν να είναι ανεπιθύμητοι για το Σώμα. Ζευγάρια ενστόλων αναγκάζονται να ζουν χωριστά γιατί αλλού υπηρετεί ο πατέρας και αλλού η μητέρα. Μιλάμε για ανδρόγυνα που το κράτος καταδικάζει σε υπηρεσιακή «εξορία». Σύζυγοι που είχαν την πεποίθηση ότι αστυνομικός και οικογένεια δεν μπορεί να είναι ασύμβατα πράγματα, σε μια σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα.
Μόνο που δε ζούμε σε σοβαρή χώρα, αλλά σε μια χώρα που οι ταγοί της την οδηγούν σε δημογραφική αυτοκτονία. Στη μηδενιστική κουλτούρα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, υπάρχει το ανθελληνικό δόγμα που στήριξε και η ΓΓ του υπουργείου Οικογένειας. Η οποία με ανάρτησή της είχε στηρίξει ξεδιάντροπα ότι η μητρότητα «βλάπτει την καριέρα».
Έτσι γίνεται και με τους ένστολους που ο υπουργός «τιμωρεί» επειδή ανοίγουν ένα σπιτικό. Με παράνομο και αντισυνταγματικό τρόπο οικογένειες χωρίζονται σε δύο νοικοκυριά, σε μια εποχή που ο μισθός δεν αρκεί να συντηρήσεις ούτε ένα. Ο νόμος για τις μεταθέσεις συνυπηρέτησης δεν εφαρμόζεται, με τον ανάλγητο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να κρατά σε καθεστώς ομηρίας τις οικογένειες. Προβάλλοντας ως δικαιολογία τις κρίσεις των αξιωματικών, τις ευρωεκλογές ακόμα και… τις καλοκαιρινές διακοπές των αξιωματικών του Αρχηγείου.
Οικογένειες αστυνομικών σε συνθήκες διάλυσης
Έτσι οι οικογένειες ζουν υπό συνθήκες διάλυσης, γιατί ο υπουργός συμπεριφέρεται στους Αστυνομικούς και τους Ειδικούς φρουρούς, σαν να είναι άψυχα εξαρτήματα της μικροπολιτικής του. Τα παιδιά αυτών των οικογενειών αναγκάζονται να έχουν τους γονείς τους σε διάσταση, την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός δηλώνει τάχα «προβληματισμένος» για τη βία που προκύπτει από τις διαλυμένες οικογένειες!
Όπως ορίζεται από το άρθρο 21 του Συντάγματος: «Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους…».
Ο απάνθρωπος τρόπος που η κυβέρνηση μεταχειρίζεται τις οικογένειες των ενστόλων, καταφέρνει το εντελώς αντίθετο από αυτό που ορίζει το Σύνταγμα. Το κράτος αντί να προστατεύει, κάνει ότι μπορεί για να καταστρέψει τον γάμο, τη μητρότητα και την παιδική ηλικία. Αντί να αντιμετωπίζεται ως θεμέλιο η οικογένεια, αντιμετωπίζεται ως υπηρεσιακό «βαρίδι».
Και οι κοινωνικές συνέπειες είναι ακόμα χειρότερες, αφού δεν επηρεάζονται μόνο οι οικογενειάρχες, άλλα και οι νέοι της Αστυνομίας που σκέφτονται να κάνουν οικογένεια και βλέπουν ότι η φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. θα τους καταδικάσει σε μια ατελείωτη ταλαιπωρία. Μια ταλαιπωρία που παραβιάζει τις σχετικές διατάξεις και είναι ολοσχερώς άδικη.
Πόσο θα αντέξουν;
Για πόσο ακόμα θα επιβιώνουν οι κατακερματισμένες οικογένειες; Ποια είναι η πρόνοια της κυβέρνησης; Από τη μία να κάνει επικοινωνιακές φιέστες για στεγαστικά δάνεια σε νέους, και από την άλλη να «κόβει τα πόδια» των ενστόλων που θέλουν να ζήσουν μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή;
Θα ήταν αρκετό η κυβέρνηση να έδειχνε τον μισό ζήλο για να στηρίξει αυτές τις οικογένειες, από εκείνο που έδειξε για να κατοχυρωθούν νομικά οι αφύσικες και στείρες «οικογένειες» της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Αυτές τις ψευδο-οικογένειες ήξερε να τις ενώσει νομικά δια της ψήφου του, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Αλλά για τις φυσιολογικές οικογένειες ούτε λόγος…